[VER] Ik heb je liever dan lief…
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Joltsje
-
- Berichten: 9515
- Geregistreerd: 10-03-06
- Woonplaats: in mijn huis
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 02-06-21 22:04
Is ze nu verliefd, is het de spanning of het nieuwe.
Ze houdt zeker nog van Niels...
Lastig lastig lastig. Dst maakt het verhaal ook leuk en juist dsarom leuk als het vanuit danielle is. Al zou ik het ook wel leuk vinden vanuit syl hoe zij deze avond heeft ervaart zeg maar.
En een plottwist hou ik ook wel van.
Goeie poekkie, ik zal de openinhspost nog eens lezen. Ik dscht dat die al geweest was.
- soeboenoe
-
- Berichten: 1505
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-21 22:36
Daarna is de beginpost ineens een stuk duidelijker
- kiki1976
-
- Berichten: 17696
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
- soeboenoe
-
- Berichten: 1505
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-21 18:54
Sowieso wordt er nog naartoe gewerkt, is niet meteen het volgende stuk raak
- ChristaMoor
-
- Berichten: 2742
- Geregistreerd: 18-09-05
- Woonplaats: Houten
Geplaatst: 03-06-21 22:01
Hij wordt beschuldigd en verweten dat hij flirt met zijn collega, maar ondertussen is zij gewoon degene die werkelijk overspel pleegt! Laatst bijgewerkt door ChristaMoor op 03-06-21 22:04, in het totaal 1 keer bewerkt
- soeboenoe
-
- Berichten: 1505
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-21 13:57
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met iedere stap die we dichter bij de slaapkamer komen, wordt de bal in mijn maag alleen maar groter. Tel daarbij de zenuwen op die ik voel omdat ik koste wat het kost wil voorkomen dat de kinderen wakker worden. Ik gebaar Syl alvast de slaapkamer in te gaan, ik wil voor alle zekerheid nog even bij de kinderen kijken of ze echt diep in slaap zijn. Op kousenvoetjes sluip ik naar de deur van Tygo, ik spiek door de kier en zie dat hij met zijn knieën onder zijn lijfje en zijn bips omhoog vredig ligt te slapen. Ik sluip door naar de kamer van Feline en zie alleen een grote berg wat lijkt op haar dekbed, ik blijf even staan kijken of ze misschien aan het woelen is, maar vooralsnog lijkt het of ze diep in slaap is. Ik trek de deur van haar slaapkamer iets meer dicht en loop vervolgens zo stil mogelijk naar de slaapkamer. Wanneer ik deze binnenstap, zie ik Syl op de rand van het bed zitten met haar handen gevouwen in haar schoot. Het lijkt of het even duurt voordat ze doorheeft dat ik de kamer binnenloop. Zou ze hebben zitten dromen? Ik hoop niet dat dit haar verwachtingen te hoog maakt, ik ben er namelijk nog steeds mee aan het stoeien…
Ik begin me met mijn rug naar haar toe uit te kleden, ergens voelt dit heel ongemakkelijk. Het slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar ik voel me gewoon nog niet op dat niveau comfortabel bij haar. Ik weet dat ze me dan bekijkt, bewondert misschien wel, dat maakt dat ik me liever met mijn rug naar haar toe omkleed naar mijn satijnen negligé. Als ik me weer omdraai, staat ze er een beetje hulpeloos bij. Ze kijkt me met grote puppyogen aan en haar armen hangen wat langs haar lichaam, ik weet niet goed waarom, maar het is bijna een meelijwekkend aanzicht.
‘Ehm Daniël, als je het niet fijn vindt wat ik net heb gezegd, wil je dat dan alsjeblieft uitspreken… Ik heb nu namelijk het gevoel dat je me behoorlijk vermijdt en aan het buitensluiten bent.’
‘Ik heb het er gewoon wat moeilijk mee Syl, wil je niet overal een psychologische analyse van maken alsjeblieft?’ – oliebol, dit bedoel ik niet zo. Het komt behoorlijk rottig mijn mond uit, zij weet ook niet wat er allemaal in me omgaat, dat kan ze ook niet weten gezien ik er niks over zeg.
Ze antwoord me niet, ze richt haar blik naar de grond en loopt naar de kant van het bed waar Niels normaal gesproken slaapt. Ik zie hoe ze zich uit haar broek werkt en deze netjes opgevouwen naast het bed legt. Hier bovenop legt ze haar bh en het balletje sokken dat ze van beneden heeft meegenomen. Ze kijkt even om en kijkt me aan om een soort toestemming te vragen om in bed te mogen gaan liggen. Meisje toch… Wat doe je jezelf ook aan… Of beter gezegd, wat laat je mij jou aandoen…
De bal in mijn maag verdwijnt en maakt plaats voor een gevoel van compassie, ze doet zo haar best, heeft alles voor me over, bewaakt mijn grenzen en ik doe ontzettend afstandelijk. Ik ben degene geweest die haar hierin heeft meegesleurd, zij zal ook niet degene zijn die er uit zichzelf een punt achter zet, juist omdat ze zo opgaat in haar gevoel. Het lijkt wel of mijn gevoel op een soort van stand-by staat en mijn hoofd alles heeft overgenomen.
‘Ik ga nog even mijn tanden poetsen, goed?’ – Ze knikt alleen maar en schuift haar benen onder het dekbed. Trut die ik ben.
Tijdens het tandenpoetsen kijk ik mezelf aan in de spiegel, ik vind het moeilijk om mezelf recht aan te kijken. Er gaat van alles door me heen; Syl die steeds meer om genegenheid vraagt, ik verander zelf in een soort donderwolk van verschillende emoties, het lijkt of mijn hoofd te klein is voor alles wat er in rond gaat en Niels die ik meer mis dan waarop ik geanticipeerd heb.
Als Niels even door mijn gedachten schiet, kijk ik weg van mijn spiegelbeeld. Ik ben zo hard tegen hem geweest, ik heb hem van zoveel beschuldigd… En nu ligt er op zijn plek in bed iemand anders.
Ik spoel mijn mond en veeg de restjes tandpastaschuim uit mijn mondhoeken, kijk nog een laatste maal in de spiegel. Het voelt bijna of een vreemde terug staart, zo vervreemd voel ik me momenteel van mezelf.
Misschien is het maar beter om te gaan voor wat ik altijd al heb gewild; een liefhebbende man, een fijn gezin en een fijn leven samen. Ik ben niet gemaakt voor deze achtbaan aan emoties…
Ik loop weer terug naar de slaapkamer en zie Syl op haar zij liggen met haar rug naar mijn kant van het bed. Zou ze al slapen? Ergens hoop ik dat ze al slaapt. Ik schuif aan mijn kant van het bed onder het dekbed en schud mijn kussen nog wat op voordat ik ga liggen. Niet veel later hoor ik Syl zachtjes fluisteren;
‘Is het oké als ik bij je kom liggen?’ – Er vormt zich een brok in mijn keel, ik kan nu niets terugzeggen of ik barst in snikken uit. Ik klop zacht op het lege stukje bed naast me en voel haar in mijn richting bewegen. Ik pak haar stevig vast en geef een kus boven op haar hoofd. Ik wil mijn tranen echt tegenhouden, ik kan er nu niks mee en zij al helemaal niet, maar als ze haar arm over mijn buik heen legt en haar neus in mijn hals begraaft, lukt het me niet meer.
Mijn bovenlijf begint te schokken en binnen no time rolt de ene traan na de andere over mijn gezicht. Ik draai me op mijn zij, met mijn rug naar Syl toe en trek mijn knieën richting mijn borst, Syl houdt me stevig maar liefdevol vast, ze aait zacht over mijn schouder.
‘Ik… Sorry… Jij en ik… Niels…’ – de enige woorden die ik op dit moment geordend krijg.
‘Je hoeft niets te zeggen Daan. Echt niet, het is goed, ik voelde het al wel aankomen.’ – Ze is zo godvergeten lief dat het snikken alleen maar erger wordt. Ik wil haar dit ook niet aandoen, maar ik ga er zelf anders aan onderdoor. Zeker nu het met Niels een heel stuk beter gaat en ik hem absoluut niet wil verliezen. Ze blijft me vasthouden, ze blijft mijn schouder aaien en na een poosje voelt het of ik rustiger word. Ik kan beter doorademen en de brok in mijn keel is lang zo groot niet meer.
‘Sorry, het klinkt als een stom excuus, maar ik kan het er vanavond niet over hebben... Ik ben echt helemaal gesloopt en heb geen enkele gedachte helder. Ik beloof je dat we het er écht nog goed over gaan hebben, maar kunnen we voor nu alsjeblieft gewoon zo in slaap vallen?’ - Ik fluister het zachtjes en nog met enigszins trillende stem.
‘Ik vind het fijn dat we het er nog over gaan hebben, maar zo in slaap vallen hoor je mij niet over klagen. Welterusten Daan…’ - Vaag klinkt er een soort berusting in haar stem.
‘Welterusten Syl…’
-
ApplePapple
-
- Berichten: 2868
- Geregistreerd: 12-02-13
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-06-21 16:03
- kiki1976
-
- Berichten: 17696
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-06-21 16:46
- rhett99
- Berichten: 140
- Geregistreerd: 15-08-14
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-06-21 18:34
- kiki1976
-
- Berichten: 17696
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Geplaatst: 08-06-21 10:14
soeboenoe schreef:kiki1976 schreef:Heftig de emotie van tweestrijd, maar oh zo begrijpelijk.
Soms wordt het je allemaal even teveel inderdaad... Vooral als je zoveel ballen hoog aan het houden bent.
Precies
Maar ja als je niet eerlijk bent naar jezelf kan je dat ook niet wezen naar andere.
- Enjoy_
-
- Berichten: 609
- Geregistreerd: 09-06-07
- Woonplaats: Heemstede
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 08-06-21 14:30
- soeboenoe
-
- Berichten: 1505
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 09-06-21 00:09
Enjoy_ schreef:Oei dit komt ineens dichtbij. Behalve dat mijn man wel van alles op de hoogte is. Maar de verwarring van kinderen hebben, gevoelens voor een vrouw en houden van je man…
Wat intens dat je zelf in zo'n situatie zit Enjoy!
Mocht je pb willen sturen, mag altijd!
- soeboenoe
-
- Berichten: 1505
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-21 14:53
‘Syl, Tyg is wakker. Als hij zich niet vermaakt met zijn fles, moet je wel echt gaan.’ – Het enige dat ik qua geluid uit haar krijg komt misschien in de buurt van “uhuh” voordat ze zich omdraait en naar mijn idee weer half in slaap valt. Er manifesteert zich wat lichte irritatie in mij, maar dat kan ook goed komen door het slaaptekort van deze nacht. Ik schud haar nogmaals wakker en ze zegt:
‘Ik ben wakker. Mocht Tygo zijn fles niet willen, ben ik met een kwartier weg. Geen zorgen.’ – Het klinkt mompelend, maar ik vertrouw erop dat ze meent wat ze zegt.
Ik sta op uit bed en loop naar beneden om de fles voor Tygo te maken, als de melk aan het opwarmen is giet ik zelf nog snel een kop koffie naar binnen. Ik weet namelijk zeker dat ik weer in slaap val als ik dat nu niet doe.
Als ik met de fles zijn kamer instap, steekt hij meteen zijn mollige handjes uit naar de fles. Voordat ik hem de fles geef, pols ik of hij geen vieze luier heeft waardoor hij moeite kan hebben met nog even in slaap vallen.
Wanneer hij dan eindelijk zijn fles heeft, ligt hij bijna meteen weer met zijn ogen dicht. Ik wil nog heel even terug naar bed, al is het alleen maar om even te liggen zonder mijn ogen dicht te doen. Ik schuifel naar de slaapkamer en doe de deur open, Syl zit tegen het hoofdbord aan nog wat slaperig voor zich uit te kijken.
‘Goedemorgen.’
‘Goedemorgen, valt tegen hè, 6 uur opstaan?’ – Ergens is het wel vermakelijk om te zien dat zij er meer last van heeft dan ik. Al ben ik het natuurlijk gewend om er zo vroeg uit te gaan.
Ik stap nog even mijn bed in, laat me nog even op mijn kussen zakken en zucht diep.
‘Heb je nog een beetje kunnen slapen? Ik namelijk niet zo.’ – haar stem klinkt wat rauw als ze probeert te fluisteren.
‘Nee, veel wakker geweest. Mijn hoofd voelt ook als een blok beton.’
‘Wordt een leuk dagje dan op school…’
‘Ik ben er gelukkig om 12.00 alweer weg van. Kan de middag voor mezelf wel gebruiken.’ – Om maar even subtiel duidelijk te maken, dat vandaag niet de dag is dat we het er uitgebreid over gaan hebben.
‘Dan heb je geluk, ik heb het tweede uur bij Mick en daarna 4 tussenuren voordat ik bij Eric aan kan schuiven.’ – Ze haalt haar handen over haar gezicht en door haar haren voordat ze haar armen weer op het bed laat ploffen.
Mijn telefoon maakt geluid, nog voor ik gekeken heb van wie het bericht is, weet ik het eigenlijk al.
“Hey schat, hopelijk loopt het daar allemaal soepel met de kids. Wij zitten aan het ontbijt, over een uurtje onderweg naar de piste, stralend weer! X.” Met daarachter een zon emoji.
Die zijn er vroeg bij, ik typ terug dat de kinderen wonder boven wonder nog slapen, maar dat de chaos binnenkort wel los zal barsten, wens hem veel plezier en sluit af met een “X”.
‘Je straalt…’ – Dan realiseer ik me dat ik waarschijnlijk met een stomme glimlach op mijn gezicht een bericht terug heb getypt. Ik kijk verontschuldigend naar Syl.
‘Niet doen. Je hoeft geen sorry te zeggen voor wat je voelt… Je houdt echt van ‘m hè?’ – Ik leg mijn telefoon weg en wrijf langs mijn hals.
‘Ja, ik hou echt van hem. Ook al kan het soms een hork zijn of hebben we knallende ruzie… Uiteindelijk verandert het niets aan dat ik van hem houd.’
‘Duidelijk. Ik zal me eens gaan aankleden.’ – ze slaat de deken van zich af en raapt haar spullen van de grond. Ze draait zich van me af om zich aan te kleden. Het voelt niet goed zo.
‘Syl… Je denkt nu vast dat het allemaal niets voor me betekent, dat ik je even nodig heb gehad totdat het weer goed zou gaan met Niels en dat ik je nu aan de kant schuif. Het zit heel anders in elkaar…’
‘Ik denk momenteel vrij weinig. Ik wil nu gewoon graag naar huis.’
‘Ik geef echt om je, maar het is verwarrend. Ik heb nog nooit gevoelens gehad voor een vrouw… Ik weet niet wat ik ermee moet, want het betekent niet dat ik niet meer van Niels hou.’
‘Daniëlle, het is echt te vroeg hiervoor. Ik moet nu echt naar huis, ik sta op het punt om in tranen uit te barsten en de boodschap dat jouw kinderen mij niet mogen zien of überhaupt mogen weten dat ik hier ben, is gisteren meer dan duidelijk overgekomen. Ik wil het je ook niet moeilijker maken dan het al is, dus ga ik nu, oké?’ – Haar gezicht staat hard, haar stem klinkt gedempt, maar er ligt geen emotie in. Bovendien, Daniëlle?!
‘Zeg je nu “Daniëlle”?’
‘Tot straks.’ – Ze loopt op haar sokken geruisloos langs me, ze kijkt me niet nog eens aan en geeft me geen kus of knuffel. Auw… Dit is even slikken.
Ik hoor beneden de voordeur zacht dichtgaan en het voelt ineens heel erg leeg. Het kleine beetje energie dat ik had van alle korte momenten slaap, is ook compleet verdwenen. Ik kom voor de tweede keer vandaag het bed uit en kleed me op een slakkentempo aan, ik hoor nog geen geluid uit de kamers van de kinderen, dus ik ga vast naar beneden om het ontbijt klaar te zetten.
Ik sta wat voor me uit te staren met een kop koffie in mijn hand en probeer een logische verklaring te vinden voor wat er zojuist is gebeurd. Ik kan me goed voorstellen dat ze zich niet heel erg welkom heeft gevoeld, zich het 5e wiel aan de wagen heeft gevoeld en daarna nog een klap in het gezicht heeft gekregen toen ik met die stomme lach op mijn gezicht Niels een bericht terug heb gestuurd. Aan de andere kant weet ze dat ik met Niels samen ben, ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat ik het met hem wil laten werken, dat mijn intentie nooit is geweest om bij hem weg te gaan.
Mijn gedachten worden verstoord door het gehuil van Tygo, als ik op de klok in de woonkamer kijk is het tot mijn verbazing ook al 7.15. Dát wordt haasten om ze allebei op tijd op de kinderopvang te krijgen…
Zo snel als mijn vermoeide lijf op dit moment kan, loop ik naar boven om Tygo vast uit bed te halen. Om mezelf een tweede trip naar boven te besparen, loop ik meteen door naar de kamer van Feline, die het helemaal niet waardeert dat ze wakker gemaakt wordt. Met ons drieën lopen we naar beneden, zowel Feline als Tygo lijken onbewust te snappen dat ik niet in ben voor druk gedrag of chagrijnig gedoe. Feline gaat aan de ontbijttafel zitten als ik Tygo in zijn stoel zet en ze beginnen zonder te morren aan de boterhammen die ik al gesneden op hun bordjes heb gelegd.
Ik ga erbij zitten met een verse kop koffie, ik krijg nu echt geen hap door mijn keel.
Na ons ochtendritueel waarbij Tygo vooral luidkeels heeft gehuild toen ik hem om wilde kleden en Feline per se haar eigen kleren uit wilde zoeken, heb ik een bijna 3-jarige “prinsessen-fee” en een chagrijnige dreumes afgeleverd bij het kinderdagverblijf. Onderweg naar het werk, krijg ik steeds minder zin in de dag naarmate ik dichterbij kom.
Als ik de voordeur binnenstap en een groepje leerlingen helemaal hyper door de aula heen zie vliegen, kan ik me even niet inhouden.
‘Hé! Rennen doen we in de speeltuin, ziet dit eruit als een speeltuin?! Doe eens normaal joh.’
Ze stoppen met rennen, maar als ik me eenmaal omgedraaid heb hoor ik ze dingen fluisteren als “die is zeker ongesteld ofzo, jezus…”. Ik adem diep in, draai me om en zie er een ontzettend schrikken, díe zal ik hebben.
‘En dat is de druppel. Hoe laat is jouw laatste les?’ - Als een hert dat in de koplampen van een auto staart, stottert het meisje dat ze om 13.00 klaar is.
‘Mooi, ik heb nog een heel lokaal dat gepoetst kan worden, heb je dan mooi de tijd voor. Wat is jouw naam en wie is jouw mentor?’
‘Melanie en mijn mentor is Mevrouw Schiano…’
‘Lokaal C012, 13.00.’
Ik kijk haar nogmaals indringend aan en loop vervolgens langs haar heen naar de andere trap richting de vide die naar de docentenkamer leidt.
Dit gaat een lange dag worden…
- kiki1976
-
- Berichten: 17696
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 11-06-21 15:48
- trustHim
- Berichten: 6343
- Geregistreerd: 28-04-06
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 11-06-21 15:56
- primera
-
- Berichten: 923
- Geregistreerd: 31-10-04
- Woonplaats: Zuid Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 11-06-21 18:21
- Nikass
-
- Berichten: 16733
- Geregistreerd: 27-04-11
Geplaatst: 11-06-21 20:48
Ik bedoel dit niet onaardig hè? Maar je hebt aangegeven graag feedback te willen, dus ik denk ik laat je dit toch even weten. Niet met de bedoeling dat je iets moet veranderen ofzo, gewoon ter info hoe het op mij over komt.
Ik wacht eigenlijk op iets verrassends geloof ik
-
ApplePapple
-
- Berichten: 2868
- Geregistreerd: 12-02-13
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 11-06-21 21:43
- soeboenoe
-
- Berichten: 1505
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-21 22:21
@Nikass ik ben altijd in voor feedback, ook als dat in de vorm is van wat anderen minder goede kanten van het verhaal vinden!
Ik snap je commentaar, maar het is ook niet de bedoeling om de lezer in spanning te houden of het nu wel of niet tot een daadwerkelijke buitenechtelijke relatie komt tussen Daniëlle en Syl.
Het gaat erom wat er in die mensen omgaat en wat ze meemaken waardoor ze juist wel of niet aangetrokken zijn tot elkaar en welke ellende (of niet?) dat met zich meebrengt.
Als ik de spanning erin had willen houden, had ik het begin niet moeten maken zoals het nu is.
Vind het ook wel verhelderend om te lezen dat deze vorm voor sommigen misschien wat begint te vervelen en het is voor mij dan juist misschien wel goed om na te denken hoe ik ook de mensen met die mening geboeid kan houden
