Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-09-20 17:59

Geplaatst: 24-09-20 17:59

Oei ik dacht dat Nina al niet lager meer kon zakken met haar kledingkeuze voor Nikki

Niet echt mijn stijl om het zacht uit te drukken.

En verder gaat Nina nu wel heel ver. Een abortus zonder medeweten van de partner en bijna gelijk weer zwanger proberen worden zonder wat te zeggen.

**Geplaatst**: 24-09-20 18:24

Geplaatst: 24-09-20 18:24

poes schreef:
Oei ik dacht dat Nina al niet lager meer kon zakken met haar kledingkeuze voor Nikki Niet echt mijn stijl om het zacht uit te drukken.

En verder gaat Nina nu wel heel ver. Een abortus zonder medeweten van de partner en bijna gelijk weer zwanger proberen worden zonder wat te zeggen.

Ik begrijp deze niet? :o?

**Geplaatst**: 24-09-20 18:30

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 18:30

Ik vind dat echt heel marginale lelijke kleren sorry

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-20 18:38

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-20 18:38

AAhhhhhhh ik wilde hem per se plaatsen haha, dus vooruit.

8.
11 september 2019

“Je hebt een hond nodig. Zonder meer. Maar wil je Poppy nu al inruilen?” antwoordde Prem toen ik hem vertelde dat ik toch langzaam naar een nieuw hondje uit wilde kijken. Maar mijn moeder zei “Nien, als je een nieuw hondje wilt, is dat misschien wel een hele fijne afleiding. En misschien moet je jezelf dan niet te lang plagen door het uit te stellen”. En hoewel mijn moeder niets weet van het dal waar ik momenteel doorheen ga, heb ik het gevoel alsof ze me feilloos aanvoelde door dit te zeggen.

En zo zaten Prem en ik op de drukste woensdag van het jaar, midden in de spits, in de auto om bij een hondje te kijken. In het zuiden van het land. Kijken kan tenslotte altijd, dacht ik nog. Maar wat een vreugdevolle middag had moeten worden, eindigde echter in een grote deceptie.

Maar zo begon het natuurlijk niet. Prem wilde op tijd weg omdat hij ’s avonds nog moest oefenen met de band, maar ik kon pas later weg. Na mijn werk eerder beëindigd te hebben, rij ik, zo snel als ik kan, naar het wegrestaurant/ van der Valk aan de A4. Vanuit daar vertrekken we samen even later - en uiteindelijk dus alsnog te laat - om mijn mogelijk nieuwe hondenvriendje te ontmoeten.

Het regent dat het giet. En doordat het zo druk op de weg is, merk ik dat Prem geïrriteerd raakt. De navigatie geeft een steeds latere aankomsttijd in Hellevoetsluis aan. Prem dacht aan zijn afspraak die hij waarschijnlijk niet ging halen - door mij. Ik dacht aan hele andere dingen.

Prem had ’s ochtends wel gewerkt, maar was na een uur weer naar huis gegaan. Manfred was ziek. En zat te huilen. “Manuela en ik hebben ruzie gemaakt toen ze hem gisteren kwam brengen waar Manfred bij was. Hij is nu heel verdrietig”. Later zou ik horen dat ze buiten op straat tegen elkaar stonden te schreeuwen en het helemaal uit de hand is gelopen. “Manuela heeft ook een mail gestuurd naar de huisarts – en naar Baukje – en dreigt Veilig Thuis in te schakelen. Een blamage voor mij als Dokter”. Ik vind dat ik niet in de positie ben om te reageren omdat ik maar een kant van het verhaal hoor. Prem weet dat.
-“Sorry schat, ik moet jou hier niet mee lastig vallen”.

Een van de belangrijkste lessen die ik van mijn ouders – mijn moeder specifiek – geleerd heb, is dat je niet alles hoeft te zeggen wat je denkt. “Stel je voor als ik dat zou doen” zegt ze altijd, “dan zou ik met iedereen ruzie hebben. Nee hoor, ik kies liever voor mijn eigen lieve vrede. Ik richt me liever op de positieve dingen. Iedereen doet wel eens iets doms. Het is niet aan mij om te oordelen over zaken die buiten mij omgaan”. Dat is ook de reden waarom mijn moeder zo’n vredig en liefdevol leven leidt. Aan negatieve zaken moet je vooral geen (negatieve) energie toevoegen. Dus dat doe ik bij Prem ook niet. En zeker niet nu ik weet dat zijn "rommel" niet meer alleen op zijn kant ligt. Maar ook op het mijne. En ons gezamenlijke geluk ernstig in de weg ligt.

Behalve de onophoudende regen hangt er die middag natuurlijk veel meer in de lucht. En zoals het gaat met problemen die in de lucht hangen, komen ze uiteindelijk altijd ter sprake. Totdat je er beide gek van wordt. En als dat in de auto is, is er geen mogelijkheid om weg te lopen. Dus kun je alleen maar praten. Of elkaar doodzwijgen.

“Hoe gaat het met je paard?” vraagt Prem, nadat hij verteld heeft dat hij in een totale writers block zit voor wat betreft zijn oratie. Ik weet niet meer precies hoe we erop kwamen, maar uiteindelijk antwoordde ik, geloof ik, als volgt: “Ik heb er geen plezier meer in. Misschien moet ik hem maar verkopen. Ik wil mijn dromen najagen nu het nog kan. Ik wil niet alleen maar afhankelijk zijn van anderen”. Ik weet het begin dus niet meer exact. Maar het vervolg staat nog in mijn geheugen gegrift.

Prem weet namelijk direct precies waar ik op doel. En hoewel we beide meester – nee, professor – zijn geworden in het herkennen en vooral negeren van een aankomend conflict door maar vooral niet op elkaar’s uitgesproken gevoelens te reageren, kunnen we er nu niet onderuit.

-“Wil je echt gelijk weer zwanger worden?” vraagt Prem. Natuurlijk heb ik hem uiteindelijk direct verteld dat ik mijn spiraaltje had laten verwijderen. Hij reageerde zoals verwacht. Onverschillig. Wat me indirect ook weer hoop gaf. Beter dan "ik wil dat je hem weer laat plaatsen".
“Ja”.
-“Nien, ik heb nagedacht. Ik wil ook graag een kind met je. Financieel is er ruimte. Maar ik wil het niet nu.”
“Ik snap het niet” stamel ik. “Anders was ik nu ook zwanger geweest”.
-“Tuurlijk. Dan had het geen probleem geweest. Ik bedoel alleen: als we het kunnen plannen, dan plan ik het liever”.
“Hoe lang wil je dan wachten? Het gaat om een kind, he! Die staat niet morgen op de wereld”
-“Minimaal een jaar. Ik moet aan mijn kinderen denken, Nien, dat snap je toch wel”.
“Een jaar? Inclusief zwangerschap?”
-“Nee, nee, god nee. Over een jaar zwanger worden. Maar zeker niet nu”.

En voor het eerst in lange tijd, weet ik niet wat ik terug moet zeggen. Het daarop volgende uur klinkt alleen af en toe het gemopper van Prem. We staan muurvast. En dan bedoel ik niet alleen tussen alle andere auto’s.

Als de navigatie aangeeft dat we de bestemming over 10 minuten zullen bereiken, ben ik de eerste die de stilte verbreekt.
“Ik weet niet wat ik moet zeggen, Prem. Een jaar… Weet je wat in een jaar kan gebeuren? Straks word ik ziek. Word jij ziek”.
-“Nou, dan is het maar goed dat er geen kind is! Die heeft dan ook niets aan ons, toch, als je ziek bent”. En natuurlijk heeft hij daarmee een punt.
“En straks ben je onvruchtbaar. Ben ik onvruchtbaar. Je weet het niet”.
-“Maak je geen zorgen. Ik ben hartstikke fertiel. En jij ook. Dat heb je gezien”.
“Gun je me het niet?”
-“Nien, ik gun het je zeer zeker. Alleen niet nu. Als je zwanger bent, zullen we ook samen moeten wonen” Prem haalt minachtend zijn neus op, vervolgend: “en dat kan niet nu. Nu is het nog het huis van mij en Manfred”.

Voor mij wordt het steeds duidelijker. Manfred is bijna 13. Die is volgend jaar het huis nog niet uit. Prem heeft een leuke manier gevonden om me het komende jaar aan het lijntje te houden, denk ik, in mijn teleurstelling.

Zwijgend lopen we naar de deur. Als ik op de bel druk, hoef ik niet te twijfelen of we goed zitten. Er klinkt een kanonnade aan hondengeblaf. Voor even glijden de zorgen van me af.

to be continued

Laatst bijgewerkt door astridastrid op 24-09-20 18:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-09-20 18:44

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 18:44

En aaaaaaah ik wil perse dat je het volgende stuk ook plaatst

**Geplaatst**: 24-09-20 18:54

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 18:54

Aaahhh ik erger mij zo erg aan Nina! Maar toch wil ik meeeeeer

**Geplaatst**: 24-09-20 18:59

Geplaatst: 24-09-20 18:59

Ha dus toch verteld

vind het ook wel vroeg om al een kind te willen samen zeker gezien wat er net gebeurd is? Ik vind Nina ook steeds gekker doen en reageren nu.

**Geplaatst**: 24-09-20 19:01

Geplaatst: 24-09-20 19:01

Rocamor schreef:
En aaaaaaah ik wil perse dat je het volgende stuk ook plaatst

Ik ook!!

Sterk stuk weer..

**Geplaatst**: 24-09-20 19:40

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 19:40

super fijn geschreven dit stuk

**Geplaatst**: 24-09-20 19:47

Geplaatst: 24-09-20 19:47

Goed stuk weer! Grappig dat Hellevoetsluis erin voorkomt, dat is hier in de buurt

**Geplaatst**: 24-09-20 20:59

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 20:59

Mooi geschreven weer!

**Geplaatst**: 24-09-20 21:14

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 21:14

Ik lees altijd met veel plezier en wacht altijd met smacht op een nieuw stuk! Ga zo door

**Geplaatst**: 24-09-20 22:17

Geplaatst: 24-09-20 22:17

poes schreef:
Ik vind dat echt heel marginale lelijke kleren sorry

Oh ik heb de zoekfunctie gebruikt en zag dat nergens staan, vandaar.

**Geplaatst**: 24-09-20 23:03

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 23:03

Fijn geschreven dit stuk!

Ik erger me een beetje aan allebei .. haha. Maar ik wil me graag verder ergeren, ben benieuwd!

**Geplaatst**: 24-09-20 23:06

Geplaatst: 24-09-20 23:06

Giolli schreef:
poes schreef:
Ik vind dat echt heel marginale lelijke kleren sorry

Oh ik heb de zoekfunctie gebruikt en zag dat nergens staan, vandaar.

Als Belg ken ik dat merk enkel als idd veel te korte lelijke rokjes en hele gekke ‘hippe’ combinaties. Naja kotjesvolk markt kleren zou ik zeggen

sorrynotsorry

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-09-20 23:08

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst door de TopicStarter : 24-09-20 23:08

Poes: kotjesvolk hahahah! Love it hahahahaha!

Morgen update.

**Geplaatst**: 24-09-20 23:15

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 24-09-20 23:15

Ik kijk er alweer naar uit!

**Geplaatst**: 25-09-20 06:42

Geplaatst: 25-09-20 06:42

poes schreef:
Als Belg ken ik dat merk enkel als idd veel te korte lelijke rokjes en hele gekke ‘hippe’ combinaties. Naja kotjesvolk markt kleren zou ik zeggen sorrynotsorry

Maar dan niet voor een marktprijsje! Overigens heeft ze ook best mooie dingen hoor maar het meeste vind ik ook niet mooi.

Leuk TS!

**Geplaatst**: 25-09-20 06:57

Geplaatst: 25-09-20 06:57

Princess_ schreef:
Citaat:
She was my North, my South, my East and West
My working week and my sunday rest
My noon, my midnight, my talk, my song
I thought that love would last for ever, I was wrong

tienduizend herinneringen komen hier boven door dit stukje tekst. Jank haha..

Leest lekker weg hoor, blijf het nog steeds volgen

Owwwh stille meelezer, maar me2. Dit was een van de teksten op mijn vaders overlijdenskaart:-(

TS ik vind je story-line echt fascinerend. En je schrijft steeds beter. Complimenten!

**Geplaatst**: 25-09-20 07:01

Geplaatst: 25-09-20 07:01

Goed stuk weer +:)+

Nou ik vind het al heel wat dat Prem zegt dat hij wel een kind met Nina zou willen.... en dat hij er dan ook nog bij zegt over een jaar. Zou logischer zijn als hij daar überhaupt geen trek in zou hebben! Maarja over een jaar is er natuurlijk niks veranderd t.o.v. nu wat zijn kroost betreft

Maar Nina moet wel erg wanhopig zijn (sorry...) om met Prem een kind te willen zeg....zonder kind is het allemaal al lastig zat en dan zit je voortaan voor altijd aan dat hele wespennest vast, pfffffft..... het is nu ook niet echt een aanbeveling als je ziet hoe hij zijn vaderrol met de al bestaande kinderen vervult... hij kan er überhaupt geen baby bij hebben zo joh :(:)

Maargoed als je zo graag een kind wilt dat je al overweegt om alleen zwanger te worden / met hulp van een donor zeg maar, dan kan ik me voorstellen dat je het een fijner idee vindt om er potentieel toch een vaderfiguur bij te krijgen....

**Geplaatst**: 25-09-20 09:53

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 25-09-20 09:53

Goed stuk weer TS!!!

**Geplaatst**: 25-09-20 14:41

Geplaatst: 25-09-20 14:41

Lekker bezig zo :Y)

Met schrijven bedoel ik

**Geplaatst**: 25-09-20 17:00

Geplaatst: 25-09-20 17:00

Spoiler:
*herinnert zich opeens dat TS een tijdje terug een flash forward heeft geschreven waarin Nina haar nieuwe hondje al heeft, dus dat stuk binnenkort aan bod zal komen*

**Geplaatst**: 28-09-20 13:13

Re: [VER]Gepest - dagboek van een

Geplaatst: 28-09-20 13:13

Ik lees je verhaal graag, hoop steeds op een update haha. Zou een boek van je zo kunnen uitlezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-20 13:34

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-20 13:34

silverdapple schreef:
Spoiler:
*herinnert zich opeens dat TS een tijdje terug een flash forward heeft geschreven waarin Nina haar nieuwe hondje al heeft, dus dat stuk binnenkort aan bod zal komen*

Heel goed haha, had dat stuk toevallig laatst ook teruggelezen.

Heb even gewacht met deze update, maar ik beloof: vanavond komt er nog een (is al bijna af, alleen nog schaven)! Dit is even een afsluiting (ik wil niet horen dat het eentonig wordt namelijk, haha). Maar zal ook wel weer wat duidelijkheid bieden.

Ben creatief omgegaan met het gegeven "app-gesprek", hopelijk heb ik het nu een beetje leuker/ creatiever verwerkt.

9.
12 september 2019

“Ik ben echt gebroken. Ik denk niet dat we hier uit gaan komen. Sorry. Succes met je oratie schrijven X”

Ons kindje gaat er niet komen. Het is ZO hard, maar wel waar. En dat moet ik maar onder ogen zien te komen. Ik snapte nooit zo goed waarom hij het afhield. En ik durfde het eigenlijk niet op de man af te vragen. Bang voor het antwoord. Maar gisteren in de auto heel gesprek met P erover gehad. De twijfels maakten me gek. Hij heeft de illusie dat het over een jaar beter gaat met zijn kinderen. Ik heb daar zelf een heel hard hoofd in. En er kan in een jaar zoveel gebeuren! Overgang, onvruchtbaarheid, overleiden ouders… Over een jaar is er wel weer wat anders waardoor het uitgesteld moet worden. Om nog een jaar in onzekerheid achter hem aan te rennen ga ik niet doen, steek dan liever tijd en energie in iemand die wel uitgaat van een “wij” in plaats van een “ik”.
Later zou hij zeggen dat hij mij egoïstisch vond. Precies waar ik hem hier van beschuldig. Oh, hij appt terug.

-“Het zou erg jammer zijn, als we er niet uitkomen. Ik sta nog een beetje achter wat ik gisteren zei, maar ik had geen tijdlijn moeten geven. Ik werd vanochtend onrustig wakker denkend aan ons kindje. Aan de ene kant zou het leuk geweest zijn als we de tijd konden terugdraaien. Of anders snel vooruit kunnen spoelen. Ik ben ook gebroken. Voel me gewoon sh*t. Wil jou ook niet zo zien... Dit is zoooo k*t. Gewoon leeg.”

Ik heb de energie er niet meer voor om een heel epistel terug te schrijven. Dan wordt het ook een gebed zonder eind. Maar als ik eenmaal begin, is het hek van de dam.

“Ik mijn gedachten was ik gewoon alweer zwanger, Prem. Dit kwam dus als een donderslag bij heldere hemel. Misschien was ik er ten onrechte vanuit gegaan dat mijn geluk jou ook dierbaar zou zijn.
Ik wil niet een jaar in alle onzekerheid wachten. Om de droom uiteindelijk misschien wel uit elkaar te zien vallen. Alleen maar omdat jij het nu niet tegen je kinderen durft te vertellen. Zoiets moois en puurs als een zwangerschap valt in mijn ogen niet te plannen.
Ik dacht echt dat wij iets bijzonders hadden. Wat zou er dan mooier zijn geweest als een kindje van ons samen. Daarom dit me dit zo’n pijn. Ik was nu 4 maanden zwanger geweest. Was ik maar wat meer als Manuela”.

Zijn eigen geluk eerst, ik heb daar niets in te brengen. Anders had ik nu ook gewoon zwanger geweest en had het ook gewoon goed gekomen. En dan dat gedraaikont over het samenwonen. Mijn god! Met Chand woonde ik na een maand al samen. En trouwens, het hoeft toch helemaal niet? Genoeg mensen die zelf/ alleen een kind opvoeden zoals Nienke! Of anders LAT, of whatever, maar hij komt alleen maar met redenen om het niet te doen. Ik snap nu wel waarom Manuela gewoon zwanger is geworden zonder te overleggen. Asociaal gedrag loont, dat blijkt maar weer. En dan zegt hij nog doodleuk “je moet blij zijn dat ik het wil”. Terwiijl hij de hele tijd gezegd heeft dat het goedkomt.
Mijn telefoon bliept en het stoom komt uit mijn oren. Iets van je afschrijven werkt niet altijd rustgevend.

-“Nini, als ons kindje gewoon gekomen had, zou het geen enkel probleem geweest zijn. Geen enkel. Ik had het meteen tegen Baukje en Manfred gezegd. Het is uiteindelijk hun zus of broer. Ik ben op dit moment met veel gevechten tegelijk bezig en als wij het kunnen plannen, dat zou ik dat fijner vinden voor ons allemaal. Daar ging het discussie over. Wij hebben iets bijzonders en een kindje zal het nog meer bijzonder maken. Jij bent Manuela niet en godzijdank niet. Ja, 4 maanden zwanger klinkt heftig als je het zo zegt. Wat erg is dit allemaal.”

Het is irritant. Want ik voel me toch wel erg fijn bij die stomme Prem. En in de ideale situatie blijf ik gewoon bij hem met een kindje. Misschien moet ik ook positiever gaan denken. Ook over mezelf. Ik ga rechtop zitten en ontspan mijn schouders, terwijl ik mijn kin omhoog breng.

“Het voelt een beetje alsof je me aan het lijntje houdt. Een jaar is lang. En dan al de onzekerheid. Dat doet me twijfelen of je me wel leuk vindt. Het is niet te zeggen of alles in een bepaalde tijd opgelost is. Of dat er dan weer wat anders is. Ik snap je wel, baby. En ik wil je niet kwijt hee, we hebben het veel te leuk, toch?”

-“Good things comes to those who wait

x”

“Je weet dat dat wel eens HEEL anders uit kan pakken he. Dat jaar wachten is wat mij betreft van de tafel. Jemig hee, ik zou die strijd met je ex en kinderen binnen twee weken opgelost kunnen hebben”.

“Van de tafel? Of op de tafel? Morgen avond?”

“Op de achterbank” ik grinnik. Vozen op de achterbank is een absolute no-go. “Afgewezen, dus”.

to be continued