Kem bezat gisteren nog vijf paarden, maar sinds vandaag was dat er eentje meer geworden, Toen ze in het bos fietste zag ze namelijk een witte KWPN’er los lopen, met zadel en hoofdstel. Hij zag er erg slecht uit, vond Kem, en ze besloot hem mee te nemen naar de rest van haar hengsten, die stuk voor stuk een eigen schuurtje in het bos bezaten. De witte KWPN hengst leek haar volledig te vertrouwen en toen Kem op hem ging zitten, sprong hij over een hek van wel vier meter hoog! Kem wist meteen dat dit haar paard zou worden, dat ze met hem hoog in de sport zou kunnen rijden en dat hij bij haar zou blijven voor altijd. Hoe kon iemand nou zo’n geweldig paard zo slecht behandelen, dacht Kem. Al goed, toen Kem bij haar andere hengsten aankwam, wilden ze zo graag naar haar toe, dat ze besloot om ze stuk voor stuk los te laten. De hengsten renden een rondje door het bos, maar kregen toen honger en keerden terug naar Kem. Kem had ondertussen al zes bakken groentesoep klaargemaakt, en om ze te verwennen deed ze er ook nog een portie bakstenen bij. Dit was immers het lievelingskostje van haar hengsten.
Toen de hengsten uitgegeten waren, kreeg Kem zin om te rijden. Ze pakte haar Arabische hengst van 2 jaar oud, en ging haar speciale pennygrandprix proefje oefenen. Ze wist zeker dat ze Anky kon verslaan, want haar hengst was tien keer zo goed als die stomme Salinero! Toen ze alle hengsten had bereden en had voorzien van een flinke plak bakstenen voor de nacht, besloot ze om terug naar huis te keren.
Daar aangekomen startte ze de computer op, om een kijkje te nemen op het paardenforum www.bokt.nl. Ze heette daar ‘Pokemon’, dus ze had haar eigen naam, Kem Pomo, verdraaid. Ze startte een topic waarin ze haar belevenissen vertelde, en de rede daarvan. Ze mocht namelijk geen eigen paard, dus daarom redde ze alle paarden die ze tegenkwamen en er zielig uitzagen. Want een paard dat stond te slapen was toch hartstikke zielig? Die had vast zoveel pijn dat hij niet kon gaan liggen!
Tot haar verbazing kreeg ze allemaal vreemde reacties. Dat het nergens op sloeg, dat het zielig was dat ze op een tweejarige hengst reed en dat soort dingen. Kem vond het maar raar, wat is er nou zo erg aan paarden redden, erop rijden en ze hun lievelingskostje voeren? Het enige nadeel van die bakstenen was dat de hengsten een beetje hard en puntig werden, maar verder vonden ze het heerlijk! Ook brabbelden ze op bokt wat over foto’s stelen van het internet, terwijl ze ze toch echt zelf had gemaakt! Gisteren nog zelfs, ze had haar digitale camera gepakt, maakte een foto van het beeldscherm op de computer waar een mooi paard op stond, en had de foto op internet gezet! Dus besloot Kem om maar te stoppen, het was toch al bedtijd, het was namelijk al half acht in de avond!
En zo leefde Kem Pomo nog lang en gelukkig, samen met haar pennygrandprixArabischehengsten.
