Annemiek stond rustig op van haar eigen bed, zette de CD af, liep langs haar moeder haar kamer uit en deed de deur zachtjes dicht... Annemieks moeder begon al iets te bedaren, ze liep naar de deur, pakte de deurklink vast, duwde hem naar beneden en stootte met een hard gebaar haar hoofd tegen de houten deur, om vervolgens bewustloos neer te vallen... Annemiek, legde de sleutel van haar kamer op de salontafel beneden en ging maar eens even een broodje eten.
Haar moeder was inmiddels al weer bijgekomen toen annemiek beneden op de bank zat met een zak chips want het was inmiddels al half 10. Natasha (annemieks moeder dus) stond rustig op en wilde de deur opnieuw opendoen. Toen dat na 5 keer nog niet lukte kwam uit haar mond ''Oohh lief Annemiek schatje van me, wil je even Alsjeblieft de deur opendoen?''. Waarop van beneden kwam geschreeuwd '' neuj, doe het maar lekker zelf, oude trut''... Natasha werd hardstikke boos en begon te dreigen ''Annemiek, als je nu niet die sleutel pakt en opendoet, dan klim ik uit het raam, en breng jou hond naar het asiel!''. Annemiek schrok, maar kwam weer tot zinnen toen ze zich weer even bedacht dat haar kamer op de derde verdieping van het huis was, ze had dus niks te vrezen. Dus zei ze: ''Is goed ouwe taart! Kom maar uit het raam hihi, ik wacht op je beneden!''. Toen Natasha haar hoorde wist ze dat er geen weg uit meer was... dus vroeg ze het nog maar een keertje lief ''Lieve Annie Pannie... Kom me alsjeblieft hieruit halen, dan mag je nog een hondje erbij zelfs, ok?! Toen klonk het weer van beneden ''Ok! Deal, ik nog een puppie en jij er nu uit''. Annemiek liep naar de salontafel, wilde zonder te kijken de sleutel pakken, maar voelde niks liggen ze keek eens, ze zag geen sleutel, ze voelde nogeens, nogsteeds geen sleutel... Ze was bang dat ze hem was kwijtgeraakt, dus ze zocht in haar zakken en op de grond. Toen eenmaal de hele woonkamer was doorzocht, kwam ze tot de conclusie dat de sleutel weg was :S . Ze keek in de hondenmand, Overal! Nergens een sleutel te bekennen. Annemiek vond wel dat haar hond, overdreven zat te kauwen, maarja dat kon niks zijn.
Natasha was haar geduld verloren en zat al de hele tijd te roepen en te schreeuwen ''Annemiek lieverd schiet eens op, moeder heeft honger'' ''Schatje, heb je hem al?'' ''Ach Kreng schiet eens op, ik moet naar de plee''... maar Annemiek luisterde toch niet.
Wordt zo vervolgd... denk ik