Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-05 11:07

[Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-05 11:07

Ik heb nog eens geprobeerd een goed verhaal te schrijven Lachen

Marie lag met haar ogen dicht in het gras. Ze genoot van het zonnetje en luisterde naar het gekwetter van de vogels. De zomervakantie was pas 2 dagen bezig. Bono, haar hond lag naast haar. Hij was een grijze Duitse Dog met een witte vlek op zijn buik. Het liefst van al lag hij naast Marie in het zonnetje. Marie opende haar ogen en keek naar de blauwe hemel, geen enkel wolkje te zien. Ze ging recht zitten en pakte het boek dat naast haar lag, de biografie van een renpaard : Man o’War. Marie stond op, klopte het gras van haar kleren en liep naar huis. Haar grootste droom was om ooit op een paard te zitten dat afstamde van Man o’War. Wat moet dat fantastisch zijn! Bono liep kwispelend achter haar aan. Marie woonde op een boerderij bij haar oom en tante. Haar ouders waren 7 jaar geleden omgekomen toen ze op zee waren gaan varen. Er stak een grote storm op en ze verdronken allebei. Marie was toen 8. Ze logeerde bij haar oma en opa omdat haar ouders eens met z’n 2en weg wouden. Ze waren nog maar 2 dagen weg of de politie stond voor de deur. Haar oma had de deur opengedaan en was even later beginnen huilen en schreeuwen. Marie lag al in haar bed. Ze was heel erg geschrokken van al het geschreeuw en haar opa was naar haar kamer gekomen. “Marie” had hij gezegd “Je mama en papa….ze zijn in een storm terecht gekomen en hebben het niet overleefd.” Marie had hem zitten aanstaren. “Je liegt” had ze luid geroepen “Je liegt!” Ze was naar beneden gerend en had gehoopt dat haar oma haar ging vertellen dat het allemaal niet waar was. Toen ze hoorde dat haar opa wel de waarheid had verteld had ze dagen lang gehuild en niets gegeten. De volgende 2 jaar woonde ze bij haar oma en opa. Haar opa stierf toen Marie 9 was. Een jaar later werd haar oma naar een rusthuis gebracht. Marie ging bij haar oom en tante wonen op een boerderij. Voor haar 12de kreeg ze Bono en op haar 13de begon ze met paardrijden.

Laatst bijgewerkt door Eline op 10-04-05 15:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-04-05 17:40

Re: Verhaal

Geplaatst: 04-04-05 17:40

heej
leuk verhaal, ga je verder schrijven?
-xXx- Nienke

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-05 10:10

Re: Verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-05 10:10

Okee

Ik zette het hier om te weten wat jullie er van vonden en ging alleen verder schrijven als jullie het een beetje goed vonden, dus ik zal verder schrijven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-05 11:38

Re: Verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-05 11:38

Hier het vervolg

Nu was Marie 15 en ze reed nog steeds. Ze wou graag een eigen paard maar dat zagen haar oom en tante niet zitten. Ze zeiden dat een paard veel te duur was en dat Marie niet genoeg tijd zou hebben voor een paard. Op de boerderij stonden drie Shetlanders : Milo, Steppe en Moes. Ze werden gebruikt voor ponyritjes met de kinderen die soms langs kwamen. Marie fantaseerde altijd dat de pony’s haar 3 prachtige rossen waren en iedereen jaloers was op haar paarden. Jammer genoeg waren de pony’s te klein voor haar om op te rijden en al redelijk oud. De boerderij had buiten de 3 pony’s ook 16 konijnen, 5 kippen, 7 schapen, 3 geiten, 2 lama’s, 4 hangbuikzwijntjes, 9 katten en 1 hond, Bono. Marie’s oom en tante stonden elke morgen om half 7 op. Rond 7 uur begonnen ze aan hun voederronde en tegen half 8 hadden alle dieren eten gekregen. Dan pas stond Marie op en vertrok om kwart na 8 naar school. Zij moest tijdens de schooldagen alleen maar voor Bono zorgen maar in de weekends en vakanties hielp ze vaak met de andere dieren. Ook tijdens de schooldagen hielp ze met de andere dieren, zo borstelde ze de pony’s en hielp haar oom met het scheren van de schapen. Kortom, Marie verveelde zich bijna nooit. Als ze niets te doen had kon ze altijd wel ergens helpen. En wanneer al het werk al gedaan was ging ze wandelen met Bono. Marie en Bono liepen de keuken binnen waar Marie’s tante koekjes stond te bakken. “Heerlijk weer hé” zei die toen Marie binnen kwam. Marie knikte afwezig en liep door naar haar kamer. Ze ging op haar bed zitten en pakte een strip. Bono ging aan haar voeten liggen, zuchtte eens diep en viel in slaap. Marie had de strip al snel uit en staarde door het raam naar buiten. Ze zag de konijnenhokken, de ponystallen en de kippenren. Wat had ze toch een geluk om op een boerderij te wonen. Als haar ouders nog leefden, waar zou ze dan hebben gewoond? Marie schudde haar hoofd. Nee, zo moest ze niet denken! Haar ouders waren dood en dat zou voor altijd zo blijven. Ze stond op en liep naar de kast. Bono keek even op en sliep toen verder. Bovenop de kast stond een oude doos. Marie pakte de doos en ging terug op haar bed zitten. Ze blies het laagje stof af de doos en deed hem open. Er lag een hele stapel foto’s in, van Marie en haar ouders. Op de eerste foto stonden een jonge man en vrouw. De vrouw had een dikke buik en haar hand lag erop. De man had zijn hand rond haar middel. Marie glimlachte, ze leken zo gelukkig. De volgende foto toonde een peutertje op een loopfiets. Het kindje droeg een kleedje met bloemetjes en had twee staartjes in haar haar. Marie haalde de stapel foto’s uit de doos en haalde het kleedje tevoorschijn. Het was nog helemaal heel maar er ontbrak een knoop. Er rolde ene dikke traan over Marie’s wang toen ze het kleedje terug opvouwde. Ze veegde de traan weg, stopte alle foto’s terug en schoof de doos onder haar bed. De andere foto’s zou ze een andere keer wel bekijken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-04-05 17:57

Re: Verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 05-04-05 17:57

Zal ik nog verder schrijven of niet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-05 13:34

Re: Verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-05 13:34

verder schrijven of niet?

**Geplaatst**: 10-04-05 13:47

Re: Verhaal

Geplaatst: 10-04-05 13:47

leuk! Niet zo depri! erg leuk! Ga je verder schrijven?
X Maya

**Geplaatst**: 10-04-05 13:49

Re: Verhaal

Geplaatst: 10-04-05 13:49

en ja je moet zeker doorschrijven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-05 13:52

Re: Verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-05 13:52

Okee

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-04-05 15:05

Re: Verhaal

Geplaatst door de TopicStarter : 10-04-05 15:05

Ik heb net nog ene stukje geschreven Lachen

Marie deed haar rijkleding aan en liep haar kamer uit.. “Tante! Ik ga naar de manege!” riep ze terwijl ze haar tok pakte “Ik ben rond 5 uur terug!” Zonder op antwoord te wachten liep ze naar haar fiets. Bono liet een klagelijk geblaf horen en liep jankend terug naar binnen. Hij wist dat hij niet mee mocht als Marie met de fiets ging. Marie sprong op haar fiets en ging op weg naar de manege. Ze moest maar één kruispunt oversteken waar maar weinig auto’s reden. Na een tiental minuutjes reed ze het parkeerplaatsje van de manege op en zette haar fiets weg. Ze liep naar de kantine een keek op wie ze moest rijden. Marie glimlachte, ze moest op Ren. Ze had al veel op hem gereden en het was niet het makkelijkste paard van de manege. Als hij een slechte dag had kon hij wel eens ferm bokken en af en toe eens steigeren. Marie haalde Rens spullen en liep naar zijn stal. Ren stond op een strootje te knabbelen en keek even op toen Marie zijn stal binnen kwam. Het borstelen was geen probleem maar toen hij het zadel zag legde hij zijn oren plat en ging in een hoekje van zijn stal staan. Marie zuchtte. “Ga je weer moeilijk doen?” Ze haalde een halster. “Mag ik dit wel bij je om doen?” Rens oren stonden direct terug recht en hij kwam naar Marie toe. “Jij dommerik. Het is niet omdat ik je een halster ga aandoen dat je naar de wei mag” zei Marie grinnikend. Ren liet zich zonder problemen uit zijn stal leiden. Toen Marie hem vastbond aan een ring in de muur keek hij haar even raar aan maar ging toen verder met knabbelen. Marie pakte het zadel en Ren zette een stap achteruit. Het touw was gestrekt en Marie kon hem makkelijk opzadelen. Ze leidde hem naar de piste en steeg op. “Amaai Marie, Ren is snel opgezadeld” zei Louis, de instructeur. Marie glunderde. Na de les zadelde ze Ren af en bleef nog even op de manege. Al haar vriendinnen waren al op reis vertrokken. Zijzelf ging nooit op reis omdat haar oom en tante dat niet graag deden. Marie was een paar jaar geleden met een vriendin meegegaan naar Frankrijk maar dit jaar was er iemand anders meegegaan. Om half 5 vertrok Marie naar huis. Ze reed langs een wei waar 5 paarden stonden : een witte, een zwarte, een bruine, een schimmel en een bonte. Al vanaf de eerste keer dat ze de paarden had gezien was de schimmel haar opgevallen. Hij was iets groter dan vier anderen en was altijd alleen. Hij zocht geen contact met de anderen. Marie fietste traag verder. Als ze genoeg geld had zou ze de schimmel kopen en dan zouden ze samen door het bos galopperen. Marie zuchtte, ze zou nooit aan genoeg geld komen. Ze kon natuurlijk wel een vakantiejob zoeken om wat extra geld te verdienen. Marie had nu 113€. Als ze elke dag ging werken kon ze tegen het einde van de vakantie toch wel 1000€ hebben. Misschien kon ze iets overeen komen met de eigenaar of een mede-eigenaar zoeken. Misschien wou iemand van de manege wel mede-eigenaar worden. Marie kwam aan het kruispunt. Plots hoorde ze een luid getoeter. Marie keek op en zag een camion met grote snelheid op haar afkomen. Marie gilde. Er volgde een harde klap, veel lawaai en toen niets meer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-05 16:55

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-05 16:55

Is het nieuwe stukje een beetje goed?

**Geplaatst**: 11-04-05 17:41

Geplaatst: 11-04-05 17:41

Het is mooier als je cijfers voluit schrijf.
En ook 'euro' ziet er beter uit dan '€'

Verder boeit het verhaal me wel, je schrijft op een aparte manier.

**Geplaatst**: 11-04-05 17:44

Re: [Verhaal]

Geplaatst: 11-04-05 17:44

Ik vind het tot hiertoe al een leuk verhaal, niet te cliché ofzo Lachen

En Ren is ook een hele leuke naam Haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-05 17:35

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-05 17:35

Van de getallen had ook al iemand gezegd maar ik zal het € teken ook vervangen Knipoog

Ik heb het verhaal door mensen laten lezen die echt bezig zijn met schrijven en nu ga ik dus vanalles aanpassen volgens hun tips.

**Geplaatst**: 12-04-05 17:39

Re: [Verhaal]

Geplaatst: 12-04-05 17:39

Ik heb je verhaal gelezen; ik vind het leuk.
Ergens in de laatste regel stond nog een wou, die je beter kan veranderen in wilde.
Maar; schrijf vrolijk door Lachen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-05 18:14

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-05 18:14

Ik heb het verhaal veranderd aan de hand van de tips die ik kreeg.

Marie lag met haar ogen dicht in het gras., ze genoot van het zonnetje en luisterde naar het gekwetter van de vogels.
De zomervakantie was pas twee dagen bezig.
Bono, haar grijze Duitse Dog, lag naast haar dat vond hij heerlijk.
Marie opende haar ogen en keek naar de blauwe hemel, geen wolkje aan de lucht,
Nadat ze het gras van haar kleren had geklopt liep ze naar huis, gevolgd door Bono.
Marie woonde op een boerderij bij haar oom en tante.
Zeven jaar geleden, toen Marie acht was, kwamen haar ouders om in een zeestorm.
De volgende twee jaar woonde ze bij haar oma en opa.
Haar opa stierf toen Marie negen was en een jaar later werd haar oma naar een rusthuis gebracht.
Marie ging bij haar oom en tante wonen op een boerderij, voor haar twaalfde kreeg ze Bono en op haar dertiende begon ze met paardrijden.
Nu was Marie vijftien en ze reed nog steeds.
Haar grootste droom was om een eigen paard te hebben maar dat zagen haar oom en tante niet zitten.
Ze zeiden dat een paard veel te duur was en dat Marie niet genoeg tijd zou hebben voor een paard.
Bovendien stonden er al drie Shetlanders op de boerderij : Milo, Steppe en Moes.
De boerderij had buiten de pony’s ook zestien konijnen, vijf kippen, zeven schapen, drie geiten, twee lama’s, vier hangbuikzwijntjes, negen katten en één hond, Bono.
Marie hielp veel op de boerderij, vooral tijdens de weekends en vakanties.

Marie en Bono liepen de keuken binnen waar Marie’s tante koekjes stond te bakken.
“Heerlijk weer hé” zei die toen Marie binnen kwam.
Marie knikte afwezig en liep door naar haar kamer.
Ze ging op haar bed zitten.
Wat had ze toch een geluk om op een boerderij te wonen.
Als haar ouders nog leefden, waar zou ze dan hebben gewoond?
Marie schudde haar hoofd, nee, zo moest ze niet denken!
Haar ouders waren dood en dat zou voor altijd zo blijven.
Ze stond op en liep naar de kast.
Bono keek even op en sliep toen verder.
Bovenop de kast stond een oude doos.
Marie pakte de doos en ging terug op haar bed zitten.
Ze blies het laagje stof af de doos en deed hem open.
Er lag een hele stapel foto’s in, van Marie en haar ouders.
Op de eerste foto stonden een jonge man en vrouw.
De vrouw glimlacht blij en had haar hand op haar dikke buik liggen.
Naast haar stond een man, hij hield zijn hand rond haar middel.
Marie glimlachte, ze leken zo gelukkig.
De volgende foto toonde een peutertje op een loopfiets.
Het kindje droeg een kleedje met bloemetjes en had twee staartjes in haar haar.
Marie haalde de stapel foto’s uit de doos en haalde het kleedje tevoorschijn.
Het was nog helemaal heel maar er ontbrak een knoop.
Toen Marie het kleedje terug opvouwde rolde er een dikke traan over Marie’s wang.
Ze veegde de traan weg, stopte alle foto’s terug en schoof de doos onder haar bed.
De koekoeksklok beneden liet weten dat het half vier was.

Marie deed haar rijkleding aan en liep haar kamer uit.
“Tante! Ik ga naar de manege!” riep ze terwijl ze haar tok pakte “Ik ben rond vijf uur terug!”
Zonder op antwoord te wachten liep ze naar haar fiets.
Bono liet een klagelijk geblaf horen en liep jankend terug naar binnen, hij wist dat hij niet mee mocht als Marie met de fiets ging.
Ze moest maar één kruispunt oversteken waar maar weinig auto’s reden.
Na een tiental minuutjes reed ze het parkeerplaatsje van de manege op en zette haar fiets weg.
Marie liep naar de kantine een keek op wie ze moest rijden, ze moest op Ren.
Marie had al veel op hem gereden en hij was niet het makkelijkste paard van de manege.
Als hij een slechte dag had kon hij wel eens ferm bokken en af en durfde ook wel eens te steigeren.
Marie haalde Rens spullen en liep naar zijn stal.
Ren stond op een strootje te knabbelen en keek even op toen Marie zijn stal binnen kwam.
Het borstelen was geen probleem maar toen hij het zadel zag legde hij zijn oren plat en ging in een hoekje van zijn stal staan.
Marie zuchtte.
“Ga je weer moeilijk doen?”
Ze haalde een halster.
“Mag ik dit wel bij je om doen?”
Rens oren stonden direct terug recht en hij kwam naar Marie toe.
“Jij dommerik. Het is niet omdat ik je een halster ga aandoen dat je naar de wei mag” zei Marie grinnikend.
Ren liet zich zonder problemen uit zijn stal leiden.
Toen Marie hem vastbond aan een ring in de muur keek hij haar even raar aan.
Marie pakte het zadel en Ren zette een stap achteruit, nu was het touw was gestrekt en kon Marie hem makkelijk opzadelen.
Toen ze in de piste waren steeg ze op en stuurde Ren de hoefslag op.
“Amaai Marie, Ren is snel opgezadeld” zei Louis.
Marie bloosde, ze kreeg niet elke dag complimentjes van de instructeur.
Na de les zadelde ze Ren af en bleef nog even op de manege.
Al haar vriendinnen waren al op reis vertrokken maar zijzelf ging nooit op reis.
Haar oom en tante deden dat niet graag en wilden de boerderij niet achterlaten.
Om half 5 vertrok Marie naar huis.
Ze reed langs een wei waar 5 paarden stonden : een witte, een zwarte, een bruine, een schimmel en een bonte.
Al vanaf de eerste keer dat ze de paarden had gezien was de schimmel haar opgevallen.
Hij was iets groter dan vier anderen en was altijd alleen.
Marie fietste traag verder en zuchtte, hoe graag zou ze dat paard wel niet willen hebben.
Geld, dat was het grootste probleem.
Ze kon natuurlijk wel een vakantiejob zoeken om wat extra geld te verdienen.
Marie had nu honderd dertien euro maar dat was nog lang niet genoeg.
Als ze elke dag ging werken kon ze tegen het einde van de vakantie toch wel duizend euro hebben.
Misschien kon ze een mede-eigenaar zoeken maar wie?
Plots hoorde ze een luid getoeter.
Zonder het beseft te hebben was ze al aan het kruispunt gekomen.
Marie keek op en zag een camion met grote snelheid op haar afkomen.
Er volgde een harde klap, veel lawaai en toen niets meer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-05 21:38

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-05 21:38

Ik heb net nog een stukje geschreven Lachen

Marie en de schimmel galoppeerden over het strand, het leek alsof ze vlogen! De wind woei door hun haren en het water spatte langs alle kanten op. Marie lachte vrolijk en de schimmel hinnikte als antwoord. Plots werd alles donkerder, alsof iemand de zon had weggenomen. De schimmel kwam tot stilstand en begon luid te hinniken. Marie was doodsbang en keek angstig omhoog.
Marie opende haar ogen en keek recht in haar tantes gezicht. “Marie! Je bent wakker!” riep die blij en rende de kamer uit. Even later kwam ze terug met Marie haar oom.
Marie keek rond. Het grote witte bed waarin ze lag stond in een al even witte kamer. Tegenover haar was een groot raam dat uitkeek op een zomers park.
Marie begreep er niets van, waar was ze? Ze probeerde zich te herinneren wat er was gebeurd. Niets! Er was helemaal niets gebeurd! Hadden ze haar verdoofd en ontvoerd?
“Marie” begon haar tante “Je bent in het ziekenhuis”
Marie keek haar tante aan.
“Wat doe ik hier!? Ik ben kerngezond!” riep ze met een bibberende stem. Toen ze recht ging zitten voelde ze een pijnscheut door haar linkerarm gaan. Marie keek verward naar haar arm, die zat in het gips.
“Wat….wat is er met mijn arm?”
“Toen je terug kwam van de manege ben je onder een vrachtwagen terecht gekomen” legde haar oom uit “Een man die in de buurt woont had een knal gehoord en was komen kijken. Hij vond jou in het midden van de baan en de vrachtwagenchauffeur in schok.”

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-05 12:06

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-05 12:06

Nog een stukje Haha!

”Dit is een cadeautje van de vrachtwagenchauffeur” zei haar tante en gaf Marie een pakje.
Marie opende het met haar goede arm en keek blij naar de inhoud.
“Oooh” zei ze “Wat lief!”
In het pakje zat een knuffeltje, een bruin paardje met een witte bles.
“Ik noem hem….Milo!” riep ze vrolijk.
Marie glimlachte naar haar oom en tante. Plots voelde ze zich vreselijk moe en geeuwde.
“We zullen je laten” zei haar tante en samen met Maries oom liepen ze de kamer uit.
Marie keek naar de deur tot die dicht was en keek toen naar Milo. Ze keek de kamer nog eens goed rond en zag toen dat er een foto op haar nachtkastje stond. Marie pakte de foto en keek ernaar, het was een foto van Bono.
“Bono!” riep ze geschrokken “Ik ben hem helemaal vergeten!”
Marie sprong uit haar bed en liep naar de deur. Net toen ze die wou openen ging de deur met een zwaai open.
“Waar wil jij naartoe?” vroeg een verpleegster “Jij moet in bed blijven”
“Ik moet naar Bono!” riep Marie kwaad en ze liep langs de verpleegster heen, uit de kamer. Toen ze beneden kwam zag ze haar tante en oom, ze waren met een dokter aan het praten.
“Tante!” riep ze “Waar is Bono!”
Haar tante keek op en liep naar haar toe.
“Je moet in je bed blijven” zei ze “Bono is thuis”
“Ik wil naar hem toe!” gilde Marie “Ik wil nu naar hem toe!”
De dokter liep naar Marie en keek haar aan.
“Je moet echt veel rusten, anders kan je lichaam zich niet goed herstellen” zei hij.
Marie keek hem kwaad aan.
“Jij moet niet zeggen wat ik moet doen! Ik weet dat zelf wel en ik wil naar Bono!” riep ze over haar toeren.
“Marie, Marie, rustig” zei haar oom sussend “Morgen zullen we hem meebrengen”
“Er mogen geen dieren in het ziekenhuis” zei de dokter “Maar ik regel wel iets”
Hij knipoogde naar Marie en liep weg.
Marie ging met haar tante terug naar boven.
“Ga je je niet vervelen?” vroeg ze “Ik haal wel wat strips als je dat wilt”
Haar tante liep de kamer uit en kwam als snel terug met strips en tekengerief.
“Nu moet ik gaan” zei ze en gaf Marie en zoen.
De volgende dagen las Marie bijna de hele tijd of tekende ze. Meestal tekende ze Bono of Ren. Hara oom en tante kwamen elke dag langs en brachten van alles voor haar mee. Marie was wel blij met hun cadeautjes maar ze wilde Bono zien.
Marie was net wakker toen er zachtjes op de deur werd geklopt. De dokter kwam binnen met een tafeltje op wielen waar een grote witte doek overlag. Marie keek nieuwsgierig naar het tafeltje.
“Wat is dat?” vroeg ze.
De dokter glimlachte geheimzinnig, sloot de deur en haalde de doek weg. Bono sprong naast Marie op het bed.
“Bono!” riep ze blij en gaf hem een dikke knuffel.
“Ik laat jullie even alleen, maar zorg dat hij niet blaft” zei de dokter en liep weg.
“Ik heb je zo gemist” fluisterde Marie.
Bono gaf haar een lik en sprong speels op de grond. Marie ging naast hem zitten en streelde hem.
“Ik wil hier weg” zei ze “Ik ben het hier zo beu”
Bono rolde op zij rug en gromde zachtjes. Marie ging languit naast hem liggen en even later viel ze in slaap. Toen ze terug wakker werd zaten haar oom en tante op haar bed, Bono was weg.
“Sorry Marie, maar Bono kon niet langer blijven” zei haar oom.
Marie zuchtte.
“Ik ben het hier beu” zei ze.
“Nog even, de dokter zegt dat je overmorgen naar huis mag” vertelde haar tante.

**Geplaatst**: 01-05-05 23:36

Re: [Verhaal]

Geplaatst: 01-05-05 23:36

een wit paard, en een schimmel si toch hetzelfde?

verder vind ik het nogal ehm 'ratelend' en 'langdradig' geschreven eigenlijk Lachen

**Geplaatst**: 02-05-05 15:27

Re: [Verhaal]

Geplaatst: 02-05-05 15:27

Ik vind het een goed verhaal

Ik was hem aan het lezen, en ik zat er helemaal in.. heb er echt een beeld bij Haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-05-05 15:53

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 02-05-05 15:53

Met wit bedoel ik helemaal wit en met schimmel bedoel ik zo met grijze vlekjes Tong uitsteken

Tja, niet iedereen houd van dezelfde schrijfstijl en dit is mijn stijl.

Mendiej : leuk dat je er echt een beeld bij hebt Haha!

**Geplaatst**: 03-05-05 17:02

Re: [Verhaal]

Geplaatst: 03-05-05 17:02

Nou, komt dr nog een stukje Vork

?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-05 17:05

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-05 17:05

Ik zal strakjes nog schrijven Knipoog

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-05 20:53

Re: [Verhaal]

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-05 20:53

Vervolgje

De volgende twee dagen kropen voorbij. Marie verveelde zich dood, ze had alle strips al gelezen en ze had Bono en Ren al zeker twintig keer getekend.
Rond twaalf uur kwamen haar oom en tante haar eindelijk halen. Marie had haar zak al klaargemaakt en zat al een tijdje te wachten.
Het was ongeveer een halfuurtje rijden naar de boerderij. Toen ze er eindelijk waren stapte Marie snel uit en liep naar binnen. Bono kwam kwispelend op haar toegelopen en sprong tegen haar op.
“Dag schatje!” zei Marie vrolijk “Ik heb je ook gemist!”
Ze gaf Bono ene dikke knuffel en liet zich in de zetel ploffen. Bono snuffelde nieuwsgierig aan haar gipsverband.
“Dat is gips” vertelde Marie “Om mijn arm te laten genezen”
Bono legde zijn hoofd op Maries schoot en zuchtte diep.
“Tante! Wil je mij naar de manege brengen?” riep Marie.
Haar tante kwamen de woonkamer binnen en glimlachte.
“Okee, maar je mag nog niet rijden.” Zei ze.
Marie knikte en stond recht.

Toen ze op de manege kwamen liep Marie rechtstreeks naar Rens stal. Tot haar verbazing was die leeg.
“Hij zal wel meerijden in de les” stelde ze zichzelf gerust.
Marie liep naar de piste en zocht Ren. Hij reed niet mee.
“Louis!” riep ze terwijl ze in zijn richting stapte “Waar is Ren!”
Louis keek op, zijn gezicht stond niet al te vrolijk. Toen Marie naast hem stond zuchtte hij.
“Marie…” begon hij “Ren is verkocht”
Maries mond viel open.
“Verkocht!” riep ze uit.
Marie barstte uit in een huilbui van woede en verdriet.

**Geplaatst**: 04-05-05 17:32

Re: [Verhaal]

Geplaatst: 04-05-05 17:32

ik vindt het wel een leuk verhaal. Ik heb alleen één dingetje...De hond was toch al in t ziekenhuis bij Marie geweest? waarom snuffelt ie dan thuis weer aan het gips als hij dat al heeft gezien in t ziekenhuis?
verder erg leuk!
x Maya