Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-12-04 18:34

[verhaal] Lisa's diary

Geplaatst: 17-12-04 18:34

Ik wist eigenlijk geen goede titel, ik weet zelfs niet of dit wel toegestaan is.
Maar dat merk ik vanzelf.

Dit is een soort dagboek, n.a.v topic
[VvdD] Nog 1 laatste redmiddel... het moet werken..!
ik weet niet of het nog vervolgen krijgt, dat hangt af van de werkelijkheid!

Liza is nu een maand hoefebevangen. Elke dag ga ik naar haar toe, mest uit, borstel haar veel langer dan nodig is, zet haar in een schone stal en ga dan bij haar zitten.
Dan zoekt ze mijn zakken door naar brokjes, en staat de spaanse pas te doen.
Gek paard..
Ze heeft pijn, en toch doet ze nog de spaanse pas voor me. (of voor de brokjes die ze denkt te krijgen Haha!

)
Natuurlijk heb ik dan de neiging om haar een emmer eten te geven, maar dat mag dus echt niet. Ze mag alleen wat oud hooi, en stro.
Toen ze nog te dik was, mocht ze ook niet zoveel eten, en maar 2-3 uur per dag op de wei.
Dan liep ze recht door het draad heen, en ging gewoon ergens staan vreten.
Nu niet.. en dat is een teken dat het echt niet goed met haar is!

De honden profiteren er van, dat Lisa niet zo snel meer is.
Anna, die sprekend op een hyena lijkt, gedraagt zich ook precies zo.
Ze blaft niet alleen net alsof ze de slappe lach heeft, maar ze is ook een beeetje achterbaks.
Als ik even niet op sta te letten, rent ze als een gek achter Lisa langs, bijt haar in haar staart, en rent dan heel hard weg.Het leukste spelltje van de wereld! Wat een gluiperd.
Toen lisa nog beter was, heeft ze wel eens flink hard raak getrapt.
Anna jankend de wei uit.
Nou zou je denken, die doet het nooooit meer.
Ahum. Het enige wat Anna ervan geleerd heeft, is dat ze nog wat sneller moet zijn, dant trapt Lisa mis. Nu al helemaal, want haar reactie vermogen is minimaal aangezien ze onder de pijnstillers zit..

De jaarlingmerrie van de buren zal zich ook wel vervelen, bedenk ik me net.
Altijd als we daarlangs reden, werd ze helemaal gek. De hele wei ploegde ze om.
( de buren zullen dus wél blij zijn…)
Samen met haar dikke shetlandvriendje maakte ze de raarste bokken.
De shet rende soms heel hard onder de merrie door, zo’n stom gezicht!
Elke dag reden we daarlangs, en paardrijden was eigenlijk heel gewoon voor me geworden. Een beetje routine..
Ik vond het heel gewoon dat ik gewoon kon rijden wanneer ik wilde. Het bos in, wanneer ik wilde, zelf bepaalde wanneer ik wilde springen of dressuren. Ik genoot er wel van, maar het was zo normaal voor me geworden, dat ik me niet vaak meer bedacht hoe gelukkig ik eigenlijk was met zo’n lief, geweldig paardje.
Ergens vind ik het niet zo heel erg dat ik een poosje niet meer op haar hebt gereden. Nu heb ik veel tijd om te knufffelen. Ik denk er veel over na, hoe het zal zijn als ze echt afgemaakt moet worden. Maarja. Tot dan, krijgt ze alle aandacht van de wereld!

**Geplaatst**: 17-12-04 18:37

Geplaatst: 17-12-04 18:37

aaah meisje Ach gut

echt zielig Lovers

**Geplaatst**: 17-12-04 18:37

Geplaatst: 17-12-04 18:37

Ik vind het een mooi verhaal, het leest heel erg fijn!

Meer!!

**Geplaatst**: 17-12-04 18:40

Geplaatst: 17-12-04 18:40

Meis toch

Vind het heel erg voor je, maar het komt vast wel weer goed, toch

? Heb je een foto van Lisa? Lachen

**Geplaatst**: 17-12-04 18:40

Geplaatst: 17-12-04 18:40

Mooi geschreven.. enehm.. sterkte!?

**Geplaatst**: 17-12-04 18:40

Geplaatst: 17-12-04 18:40

Mooi verhaal hoor

ik hoop dat die zooltjes werken Lachen

**Geplaatst**: 17-12-04 18:41

Geplaatst: 17-12-04 18:41

Aah ik heb ik je profiel gekeken, Leuk paardje

Sterkte!

**Geplaatst**: 17-12-04 18:42

Geplaatst: 17-12-04 18:42

Arme roos

Ik hoop echt verschrikkelijk dat het werkt en dat ze weer
de oude wordt. Tot die tijd is het gewoon afwachten, vrees ik Scheve mond

Mooi geschreven

Luv ya meis! Lovers

**Geplaatst**: 17-12-04 18:48 · **Anoniem** **Geplaatst**: 17-12-04 18:48 @ M00nlight: Dankjulliewel

Geplaatst: 17-12-04 18:48

@ M00nlight:

Afbeelding

Dankjulliewel Lovers

**Geplaatst**: 17-12-04 18:53

Geplaatst: 17-12-04 18:53

mooi....
ik hoop dat ze beter word.
hoe oud is ze?

**Geplaatst**: 17-12-04 18:54

Geplaatst: 17-12-04 18:54

Aaaw.. wat een lieve foto..
Ik hoop echt héél hard met jullie mee dat alles goed komt!

**Geplaatst**: 17-12-04 20:56

Geplaatst: 17-12-04 20:56

Wat een verhaal Scheve mond

Arme lisa
Hoop dat het weer (snel) beter gaat.
Sterkte he! Ach gut

**Geplaatst**: 18-12-04 15:02

Geplaatst: 18-12-04 15:02

Pff. De hele dag ben ik ziek geweest, heb tot een uur of 3 in mn bed gelegen..
Denkend aan mn paardje, en meer dingen die ik aan mn hoofd heb. School presentatie’s, toetsen, praktijkdagen.. ik kon mijn hoofd er niet bij houden.

Na het eten vroeg ik mijn vader of hij mee wilde naar Lisa. Met de auto.
Mijn puchje had het weer eens begeven. Dan sta je daar, met zo’n kickstart, te trappen en te trappen.
Dus, nadat we naar de praxis waren gereden voor tl-buizen, reed hij me naar Lisa.
We kwamen daar aan, en de herders Anna en Tina begroetten mijn vader met veel geblaf. Ik sloot ze op, mijn vader heeft het niet zo op Anna. (en andersom..)
Ik blijf maar tegen hem zeggen dat het aan hem zelf ligt, hij is degene die een dreigende houding aanneemt. “Als die hond iets doet, krijgt hij echt een opdonder”.
Maargoed, doe je niets aan, want die koppigheid heb ik van hem ge erfd.

Ik liep naar de stal, en mijn vader volgde me. De stal was ongelovelijk vies, terwijl ik de dag ervoor nog netjes uitgemest had.
Ik kwam buiten, op het zandstukje waar Lisa hoorde te staan. Het was donker.
Ik zag haar niet. Mijn ogen wenden langzaam aan het donker. Ik keek nog eens goed. Misschien lag ze ergens..?
“Lisa…Lisa!!”
Uit de verte kwam een hinnikje.
Ik staarde de wei in.
Ik zag een silhouet, van een paard. “oliebol…”
Ze stond in de wei! Mijn hoefbevangen paard, stond zich vol te vreten met groen, lang gras!
Ik rende de stal in, trok de stekker van de stroom eruit, en rende weer terug.
‘Lisa!”
Ze kwam aandraven. Ik zag alleen een donkere vlek, maar hoorde haar benen door het gras bewegen. Ineens stond ze naast me, en duwde haar hoofd in het halster.
Mijn paardje. Die normaal wegrende met een shagarijnige kop als je haar uit de wei wilde halen. Ik nam haar mee, borstelde haar en mestte de stal uit.

Mijn vader stond erbij en keek er naar.
“Hoe kan het, dat Lisa dwars door een hek met stroom erop rent, terwijl ze daar normaal niet eens bij in de buurt durft te komen?” dacht ik hardop.

Ik ging het huis in. Zeggen dat ze in de wei stond.
Vandaar…
Lisa is als de dood voor vuurwerk.
Als ze dat hoort, ookal is het in de verte, is gaat ze zo’n 3 uur lang, constant panieken.(Ook leuk op een buitenrit..)
En wat bleek nou, de jongens hadden vuurwerk afgestoken.
Er niet aan gedacht, dat ze recht voor lisa’s stal stonden, dat ze zo bang is voor vuurwerk.
Ze moet zo bang zijn geweest, dat ze recht door het draad is heengerend.

Ik werd wakker gemaakt door mijn moeder.
“adrie aan de telefoon”
Ik keek op mijn wekker. Kwart voor 12…
“met Roos?”
“Hallo, de hoefsmid is er al”
Ik sprong mijn bed uit, kleedde me aan, rende naar mijn brommer.
Ik trapte hem aan, ja, aan!
Hopen dat hij het blééf doen.
Binnen 10 minuten was ik bij Lisa. De hoefsmid ging net weg!
“ze krijgt geen ijzers, de hoefsmid vind het goed gaan, maar als ze zo blijft lopen, moeten we terugbellen en dan krijgt ze alsnog ijzers met zooltjes.”

Ik was teleurgesteld, ik geef toe. Ik ben bang, dat dit gewoon weer een ‘up’ is, en dat er nu weer een ‘down’ komt.
Ik haalde Lisa uit haar stal. De honden hapten weer naar haar staart, het oude spelletje. “hou op!” schreeuwde ik chagarijnig, wetend dat dat toch niet helpt. Na 3 seconden doen ze het toch weer.
Ik krabde haar hoeven uit, er zat mest onder, en zand. Hij had niet eens onder haar hoeven gekeken.

We gingen het hek uit. Ze liep goed! Bijna té goed. Langs de weg liet ik haar op het gras lopen. Er kwam een trekker aan. Ze nam een sprintje, gaf een bokje, sleurde me zowat mee. Dit was Lisa!
Na 5 minuten draaiden we om. Niet teveel in een keer. Lisa ging stil staan.
Ik kreeg haar niet meer mee, ze had nog geen zin om terug te gaan. “Ezel!” schold ik haar uit.. Maar van binnen was ik blij. Dit was Lisa weer.. eigenzinnig, koppig, eigenwijs. Een trotse haflinger, met de allerverwaandste blikken die je maar kunt bedenken. Iedereen noemt haar een trutje.
Toen we terug waren, zette ik haar in haar stal, klom op mijn brommer en reed terug naar huis.

Ik weet niet, of ik nu blij moet zijn, of dat ik moet denken ‘ja maar wat nou.. als het morgen weer slecht gaat? We hebben al zoveel ups gehad, maar nog meer downs!’
Waar zeur ik eigenlijk over. Als het weer slechter gaat, bellen we alsnog de smid.
En hopelijk, is ze binnenkort ook weer van de doping af.
Ze is sterk, ze moet het redden!

**Geplaatst**: 18-12-04 15:17

Geplaatst: 18-12-04 15:17

Opnieuw. . Mooi opgeschreven!
Hopen dat het echt beter gaat deze keer Lachen

**Geplaatst**: 18-12-04 18:00

Geplaatst: 18-12-04 18:00

Heel mooi geschreven
En super veel sterkte met je paardje he Ach gut

**Geplaatst**: 18-12-04 19:00

Geplaatst: 18-12-04 19:00

Mooi geschreven!

Heel veel sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 18-12-04 19:21

Geplaatst: 18-12-04 19:21

Ik ben blij dat het nu weer wat beter gaat

Dat het nu weer beter gaat,
betekent wel dat ze nog sterk genoeg is om het vol te houden, dus wie
weet! En mocht ze weer een terugval krijgen; gewoon de smid bellen.

Nog veel sterkte met Liz Ach gut

**Geplaatst**: 19-12-04 00:21

Geplaatst: 19-12-04 00:21

Mooi dat 't weer zo goed gaat! Nu maar niet hopen dat 't weer na 2 maanden terug komt.....
Wel lekker stom van dat vuurwerk maarja...
Nu hoef 'k tenminste als ik langs kom, geen plat liggende liz meer te zien!

Ben echt veel meer opgelucht!
OK dan!

Hoor nog wel van je...?

**Geplaatst**: 19-12-04 14:14

Geplaatst: 19-12-04 14:14

Heey!! Fijn dat het nu weer beter gaat met Liz, maar hopen dat het zo blijft en dat het niet alleen een up is.. Ach gut

**Geplaatst**: 19-12-04 19:23

Geplaatst: 19-12-04 19:23

Dankjulliewel, Sammiej en Wentos!! Kusje

@ Sam, kom maar gauw weer een keer mee naar Lis!

19-12-04

Om half 2 werd ik wakker.
Ik had bij Merel, mijn beste vriendin geslapen. Ik kwam overeind, en liet me gelijk terug vallen in bed. Auw.. mijn nekspieren, m’n knieën, alles deed zeer.
We waren uit geweest, naar onze stamkroeg. Gedanst tot we erbij neervielen!
Om half 4 waren we eindelijk richting huis gegaan, en om kwart voor vier lag ik in het logeerbed.

Ik trok mijn kleren aan, en liep naar beneden. Na een kwartiertje wakker worden ging ik mijn brommer halen en reed naar huis.
In de woonkamer zat mijn achter,achter,achtertante Ineke. Ze had haar berner-sennen hond Minka en Newfoundlander Mo ook meegenomen. Geweldig! Vooral minka is mn favoriet! Ze is niet zo sociaal, maar ik ken haar al vanaf puppy, en ik ben echt gek op die hond. Mo is ook leuk, maar z’n overmatige gekwijl iets minder..

Het was half vier toen ik eindelijk bij Lisa was.
Ze stond buiten en hinnikte vrolijk naar me.
De honden renden al naar het hek om me te begroeten, maar ik liep gelijk naar Lisa’s stal. Het was niet eens zo vies; dat betekende dat ze grotendeels buiten had gestaan! Ik pakte haar halster en halstertouw en liep naar haar toe. Ze liet zich makkelijk meenemen, iets wat niet vaak voorkomt de laatste tijd.
Verschrikkelijk opgefokt sleurde ze me zowat mee de stal uit, en ik zette haar vast.
Anna probeerde nog even in haar staart te bijten, maar zag dat ik keek en maakte dat ze wegkwam. Lisa sprong opzij. Waarvoor nu weer!
Er lag een blauw zeil op de grond, op een hoop. Het bewoog.
“wat the..” zei ik en trok het zeil aan de kant. Tina keek me betrapt aan. Ze was eronder gaan liggen, want er zit een denkbeeldige muis onder, die haar helemaal gestoord maakt. Anna kwam haar helpen zoeken, wat Tina toch niet zo leuk vond.
Ze vlogen elkaar aan. Moeder en dochter! ” ANNA! TINA!” het hielp niet.
Ik liet ze maar gaan, je kan er moeilijk tussenspringen.
Grommend liepen ze langzaam langs elkaar.

Ik krabde lisa’s hoeven uit. Wat een zooi. Ondertussen hadden de honden weer vrede gesloten, en Tina kwam de mest die uit Lisa’s hoeven kwam opeten.
Anna nam haar kans en beet in Lisa’s staart. Lisa kon niet trappen omdat ik een voorbeen vast had, en begon op haar beurt weer te flippen.
Na een kwartier van honden bestraffen en paard rustig zien te krijgen, nam ik Lisa mee het hek uit. Over de stenen. Ze liep… zo goed.. ZO goed!!!
Zo goed liep ze zelf niet vóór ze bevangen werd! Ik kreeg tranen in m’n ogen van geluk. Na zo lang zorgen maken, zo lang elke keer het gestrompel, stilstaan, liggen..
“Wat loop je goed!! Goedzo!!” ik klopte haar uitgebreid op haar hals.. Ik was ZO blij!
Ineens, van uit het niets, kwam de sneeuw met bakken uit de lucht vallen.
Overal om me heen, over de weilanden, de bomen, overal wit. “Prachtig..” bracht ik uit. Lisa liep vlot door, met haar hoofd opgeheven staarde ze in de verte naar het paard van de buren, die helemaal gek werd en de hele wei door ging.
Ik was zo trots op haar.. en zo blij. Na al dat geklooi, na al haar pijn!
Ik ging iets harder lopen, Lisa gooide haar hoofd in haar nek en nam een huppeltje.
Wauw!! Okee, ze heeft nog pijnstillers, twee per dag.
Maar eerst kon ze helemaal niets!
Morgen krijgt ze er nog maar een, en een poosje daarna geeneen meer. Ik hoop dat het goed blijft gaan, de vorige keer dat we moesten afbouwen ging het slechter.
Ik wete het niet zeker, maar ik blijf hopen. Als het zo blijft gaan, dan heb ik mijn haffie terug! Met streken en al..!

**Geplaatst**: 19-12-04 19:27

Geplaatst: 19-12-04 19:27

Je schrijft er mooi...ookal ist het niet mooi wat er met je paardje is Ach gut

..Sterkte nog Lovers

..Het is zon knap paardje die komt er wel boven Lachen

!Moet gewoon

**Geplaatst**: 19-12-04 19:28

Geplaatst: 19-12-04 19:28

Sterkte ermee Ach gut

**Geplaatst**: 19-12-04 20:02

Geplaatst: 19-12-04 20:02

Aah dat laaste stuk, ben heel blij voor je

**Geplaatst**: 19-12-04 23:30

Geplaatst: 19-12-04 23:30

Gelukkig maar dat het er nu wel een beetje rooskleurig uitziet!!
Hoop echt voor je dat het goed komt met haar!!

**Geplaatst**: 20-12-04 15:38

Geplaatst: 20-12-04 15:38

Dat klinkt geweldig Roos! *LOL*

Nu maar hopen dat het afbouwen ook zo
goed gaat, maar tot nu toe gaat het geweldig als ik het zo hoor Haha!