Op een mooie dag was Marie door het bos aan het wandelen met haar hond Domino, toen ze opeens een paard zag staan.
De bonte merrie zag er niet uit, haar manen zaten in de klit, en ze was zo te zien vorig jaar voor het laatst gepoetst. Marie vond het zo zielig dat ze een plannetje maakte; ze ging de merrie ontvoeren !
'Is er iets schat ?' Vroeg haar moeder onder het eten, 'Je bent zo stil en je eet niets..'
'Nee hoor mam, er iets niets' antwoorde ze, terwijl ze een wortel uit de sla viste en in haar zak stak.
Midden in de nacht sloopt Marie het huis uit met een stuk touw en de meegesmokkelde wortel.
'Hee meisje, ik kom je redden hoor.'
Ze stak haar hand uit en Indy, zoals Marie haar genoemd had, snoof nieuwschierig. 'Kom maar, ik doe je niets' zei Marie, en sloeg het touw om de hals van de merrie
Met het touw om haar nek nam Marie de merrie mee naar huis en zette d'r in de schuur, waar al een emmer water klaarstond.
Toen Marie alle klitten uit de lange manen van de merrie had gehaald, ging ze naar bed.
De volgende dag besloot Marie te gaan rijden, van een oud stuk touw maakte ze een soort van hoofdstel. Ze gaf de merrie een aaitje door haar manen en klom erop.
Meteen toen ze erop zat, begon de merrie te draven. Marie, die nog nooit van d'r leven op een paard gezeten had, viel er bijna af.
'Hee daar ! meisje ! Lukt het ?'
Marie draaide zich om en zag wie haar riep, Ineke Kwartels ! De beroemde dresuuramazone.
'Ik zie dat je talent heb meisje, ik zou je graag les willen geven' hoorde Marie de vrouw zeggen.
De dressuuramazone nam Indy en Marie mee naar haar stallen, een stukje verderop.
En zo gezegd zo gedaan, Ineke gaf de combinatie les. Het ging zo goed dat ze na een week GP mochten starten.
En op hun eerste wedstrijd werden ze meteen eerste, en ze leefden nog lang en gelukkig

Tsja...dit krijg je dus als je je zusje met lego ziet spelen en ondertussen penny's aan het opruimen bent
