If it seems impossible
To make it too tomorrow
Just try and make it
To your next breath
In and out.
One by one,
Never further
Than the next..
Life can be daunting,
Everyone needs a break
once in a while
So just focus on that next breath
In and out,
One by one
Never further than the next one,
And you’ll end up in tomorrow by itself...
Ik twijfel nog over de laatste zin maar oké. De bijhorende tekening op a5 formaat met olie pastel:

Ik denk dat ik hem ooit op groter formaat ga hermaken. Zodat ik de ‘krullen’ meer kan uitwerken (dat was best een strijd waardoor ik gestopt ben bij ‘goed genoeg’ ipv ‘tevreden’. Ook het licht naar donker zou ik dan mooier en uitgebreider kunnen uitwerken en dan zou ie best wat hebben volgens mij...



.
) Maar op het moment van schrijven was het echt een moment van "adem per adem... één voor één". Heb ook effectief zelf zo even staan ademen en me er aan herinnert dat ik gewoon de volgende adem moest nemen. Vanuit die positie kwamen ook het gedicht en het ide voor de tekening eigenlijk.
en ook mijn kleuren wat verkeerd gekozen heb.
Maar ik dénk dat ik door de veel lichtere opzet wel meer die "betere dag" meer kan weergeven. Wellicht ook gewoon minder donker willen gaan naar de buitenkant (haar dus meer "in het licht" houden.)

Zwart zit er al in, even fixeren en laten drogen want anders mengen ze te veel.
