Ik was mijn gevoel voor pastel al een poosje kwijt. De opdrachten die niet wilden vlotten, het gedoe erom heen. Het trok alle energie en inspiratie uit me.
Dus na lang beraad mijn prioriteiten eens op een rijtje gezet en besloten weer te gaan tekenen om het tekenen. Dus voor mijn plezier.
Wat een bevrijding!
In het aanvraagtopic viel mijn oog op een aantal zeer gevoelige foto's van myxlea. Ik wilde een foto van haar en haar grote vriend wel proberen vast te leggen.
Het is nog wat onwennig na een hele poos niet getekend te hebben, maar het is inderdaad net als fietsen en paardrijden. Je verleert het inderdaad niet.
Mijn doel is niet om het portret exact na te tekenen, maar dus echt om plezier te hebben en mijn mojo terug te vinden. Omdat ik toch wel wat lieve pb's heb gehad of ik nog eens een UK topic ging openen.
Hierbij mijn Waar is mijn Ispiratie Project




