[Ver] Chantano
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
[Ver] Chantano
Geplaatst door de TopicStarter : 28-05-13 18:31
''Goedenmorgen lieverd''
Haar moeder kwam de keuken in en gaf Rebecca een kus op haar voorhoofd, Rebecca glimlachte, ze pakte haar broodjes en haar fles drinken en stopte ze weg in haar tas, ze knipoogde naar haar moeder, en liep de deur uit.
Met de scooter scheurde ze over de dijk, ze was er bijna, het was bijna 8 uur, mooi, even door crossen dacht ze, om 8 uur moeten de paarden eten krijgen.
''Goedenmorgen Josephien'' Rebecca glimlachte
''Hallo dame, hoe is het met oju op deze mooie ochtend?''
''Met mij wel prima, en met jou?''
''Ja goed, Liberty staat nu al lekker in de paddock en Chick is nog aan het suffen op stal''
Rebecca lachte,
''Ik ga zo maar aan het werk, Mike en Lyanne zullen zo ook wel op stal komen''
Josephien knikte, ze raapte wat papieren bij zich en ging op de stoel zitten.
Mike en Lyanne liepen lachend de kantine in,
''Hallo allemaal'' zei Lyanne glimlachend.
Het was een lief meisje, ze was 17 jaar, had lang blond haar dat ze meestal op een nonchalante staart droeg en knalblauwe ogen.
Lyanne werkte hier nog maar een half jaar, ze was met haar 17 jaar al van school af, ze vond het niet leuk en had een moeilijke jeugd achter de rug.
dan was er nog Mike, hij werkte hier al 3 jaar, net als Rebecca, ze kenden elkaar goed, Mike was al 22, hij had zwart haar wat altijd goed zat en hij had groene ogen, heldere groene ogen, waar je zo goed in kon verdrinken.
''Wat doe jij hier?'' Anne-Linde keek nijdig uit haar ogen
''je was toch gestopt?''
''Nee, ik werk hier weer'' Rebecca wou de kruiwagen wegrijden
''Ik praat tegen je, dan blijf je hier en luister je naar wat ik zeg''
''ik ben aan het werk, ga jij je paarden nou maar rijden of lekker zeuren bij je moeder'' zei Rebecca, ze was dit verwende gedrag van haar spuugzat.
Anne-Linde was de dochter van de baas van stal, ze had heel veel eigen paarden, was echt verwend en krijgt alles wat haar hartje begeert, ze is heel gemeen en doet er alles aan om Rebecca dwars te zitten.
Dat is een rede dat Rebecca niet laat merken dat ze gevoelens voor Mike heeft, want dan heeft Anne-Linde Mike na een paar dagen, helemaal niet omdat zij hem leuk vond, nee, om Rebecca dwars te zitten.
Ze reed de kruiwagen weg en zette hem neer bij de mesthoop, even streek ze met haar hand door haar haren, ze voelde zich moe, even keek ze om zich heen, in de hoop Mike ergens te zien, maar hij was nergens, Anne-Linde was bezig met haar paard, Chuckmont, het was een prachtig beest, pikzwart, zichtbare spieren en leuke witte aantekeningen, een gekeurde dekhengst, echt een plaatje, Rebecca zuchtte, ze zou wel even bij Levi kijken, Levi was een leuk paard, Anne-Linde wou het beest niet meer, omdat hij te oud was en ze vond dat hij niks meer aankon, nu reed Rebecca Levi, het ging heel goed, hij doet heel goed zijn best, alleen word wat ouder, ze klotpe het stof van haar broek af en liep de gang in van de stallen, ze keek om zich heen, er stonden mooie paarden tussen hoor, Anne-Linde had veel van die prachtige paarden, jammer dat ze niet zo aardig was, Rebecca schoof de stal van Levi open, Levi was ook een mooi paard, wel wat ouder, het was een grote vos met een piepklein wit kolletje op zijn hoofd, en 1 wit sokje bij zijn linker achterbeen, Levi liep met Rebecca mee en bleef braaf staan terwijl ze Levi klaarmaakte voor hun dagelijkse rit.
Doorschrijven?
- LoveBodin
-
- Berichten: 4526
- Geregistreerd: 18-12-09
- Woonplaats: Under The Northern Lights
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 28-05-13 18:37
Hoeveel woorden is het? Lijkt me nog wat kort
.Let er verder op dat je in dezelfde tijd blijft schrijven. Verleden tijd of tegenwoordige tijd, je zal moeten kiezen
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-13 13:25
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-13 15:51
''Oh Anne, mijn arme dochter'' Marieke knielde neer bij Anne-Linde
''Haal verdomme dat paard hier weg''
Schreeuwde ze tegen Rebecca, ze deed maar gauw wat er gezegd werd, Rebecca beende de bak in, Chuckmont remde, hij gooide zijn hoofd op en al snel stond alles in de lucht.
''Hoo maar Chuck, rustig, niets aan de hand''
Rebecca gaf een rustgevende uitstraling waardoor het zwarte paard zich rustig hield, Rebecca pakte de teugels en nam hem mee naar de stallen,
''het geeft niet Chuck, het was zeker niet jou schuld'' Rebecca aaide zijn hoofd, in een ritmische beweging, hij leek er rustig van te worden, ze glimlachte, Rebecca ging langs zijn hals af, er zaten vervelende striemen, hij reageerde er op.
''Ik zal het even schoonmaken''
Rebecca draaide zich om en liep weg, ze pakte uit de grote kist bij de schuifdeur de wondspray, de bus zat onder het stof, nooit gebruikt dus, Rebecca zuchte, ze liep terug naar Chuckmont die rustig aan het bijkomen was van het gebeuren, Rebecca glimlachte flauwtjes toen ze naar hem keek, Levi stond een gang verder, Rebecca was hem helemaal vergeten, snel sprayde ze wat van het goedje op de striemen en zette hem afgezadeld en al terug in zijn box.
''Je was super Levi'' Rebecca klopte het paard op zijn hals,
snel haalde ze het zadel eraf en gooide een zweetdeken op zijn rug, Levi had heel erg zijn best gedaan, hij was bezweet, maar gelukkig viel het mee, Mike kwam de stallen in, hij glimlachte
''Mike?''
''Ja bec?''
Rebecca stamelde, waarom riep ze hem dan ook,
''Laat maar, ik ben het vergeten''
Rebecca bloosde
Mike lachte en liep door,
Je bent ook zo stom Rebecca, ze zuchtte, en keek Levi in zijn donkere glazige ogen aan, hij had prachtige lieve ogen, maar er zat meer in de ogen, meer van verdriet uit zijn jongere jaren, wat Levi allemaal door heeft moeten maken met zijn eigenaresse Anne-Linde, bijna niemand op stal was fan van haar, Rebecca aaide Levi nog even snel en zette hem in zijn box, Rebecca voelde zich moe, en ze moest even nadenken over Chuckmont, waarom was Anne-Linde zo boos geworden op het paard, ze keek even om zich heen, ze had haar al de hele dag niet gezien, gelukkig maar, morgen zou ze wel even verder kijken bij Chuck, ze had morgen een drukke dag, alle boxen moesten worden opgestrooid, er moeste veel paarden worden gereden, en het nieuwe paard kwam, de Arabier, wat voor paard zou het zijn, zou het lief zijn, groot zijn, klein zijn, gemeen zijn, net als zijn nieuwe eigenaresse?
zoveel vragen waar ze morgen pas antwoord op zal krijgen.
- renskesanne
-
- Berichten: 1648
- Geregistreerd: 08-06-12
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 29-05-13 15:58
- Steffiee_
-
- Berichten: 1324
- Geregistreerd: 17-02-10
- Woonplaats: Noord Brabant
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 29-05-13 16:10
Wat grappig, wij hadden op de manege toevallig ook een paard staan, die hete ook Levi (eigenlijk Lord Levi)
En je beschrijf hem precies hetzelfde als dat hij er uit zag!
Ga vooral zo door!
- Annash
- Blogger
-
- Berichten: 26838
- Geregistreerd: 09-06-03
- Woonplaats: Achterhoek
Geplaatst: 29-05-13 16:13
Daarnaast moeten de stukken tekst die je hier plaatst minimaal 1.500 woorden zijn en dat zijn ze nu niet. Even natellen in Word dus.
Succes! Laatst bijgewerkt door Annash op 29-05-13 16:19, in het totaal 1 keer bewerkt
- LoveBodin
-
- Berichten: 4526
- Geregistreerd: 18-12-09
- Woonplaats: Under The Northern Lights
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 29-05-13 16:24
Je gebruikt hier en daar een punt, maar veel te veel komma's. Leest niet prettig.
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-13 18:46
Rebecca werd vroeg wakker, ze rekte zich langzaam uit en stapte uit bed snel haalde ze een borstel door haar bruine haren die in de klitten zaten, ze beende de trap af en haar moeder zat beneden de krant te lezen, Rebecca keek haar aan.
''voel je je wel goed lieverd?'' vroeg ze,
Rebecca knikte,
''Ik ben alleen een beetje zenuwachtig, het nieuwe paard komt vandaag.'' Rebecca zuchtte.
De scooter startte niet zo goed, hij bromde wat en viel af. Rebecca schold, dat rotding ook.
''Kun je me even naar mijn werk brengen?'' Rebecca hield haar hoofd schuin en keek haar moeder aan, ze knikte.
''Gelukkig, dan kom ik ook niet te laat.'' ze glimlachte flauwtjes,
''kom, schiet op dan.'' Haar moeder stond op en griste haar sleutels van het dressoir, Rebecca volgde haar maar. Haar moeder haalde de deur van het slot en stapte in, ze smeet het portier achter haar dicht. Rebecca zat naast haar moeder, ze keek haar af en toe met een kille blik aan, haar moeder was altijd al een rare vrouw geweest, niet veel mannen snapten haar.
''Goeden morgen, je bent net op tijd'' Mike keek op zijn horloge, Rebecca bloosde.
''Ik en Lyanne hebben de paarden al gevoerd, de stagiaires zijn aan het opstrooien, dus je kunt gewoon rijden.'' Mike keek haar in haar ogen aan, hij had echt mooie ogen.
Rebecca knikte, ze keek om zich heen en zocht naar Anne-Linde, ze was nergens te bekennen.
''Jij moet er vandaag bij zijn hé, met het nieuwe paard'' Mike knipoogde.
''Ik weet wat ik moet doen Mike, toch bedankt.'' Rebecca glimlachte naar Mike, hij leek beduusd van haar antwoord,
''ik bedoelde het niet zo hé'' zei Rebecca snel.
''Ga nou maar een paard rijden, je hebt er veel te doen vandaag, Anne-Linde is niet in staat om te rijden vandaag.'' Mike draaide zich om en liep weg.
Rebecca zuchtte, ze moest Chuckmont, Bailey, Zorianda, Levi, Lord Z en Ravellia rijden vandaag, dat zou veel tijd in beslag nemen, ze moest maar opschieten.
Bailey legde zijn oren plat, het was een kribbig paard dat op stal nogal vervelen kon zijn. Maar Rebecca hield zich niet tegen, ze pakte Bailey's halster vast en nam hem mee uit stal. Als Anne-Linde nou liever deed tegen haar paarden, en meer tijd aan ze besteed, waren het echt lieverds.
Rebecca haalde er vlug een borstel overheen, even het vuil van Bailey af, snel legde Rebecca het baby blauwe dek op Bailey's rug en het zadel er achter aan.
Bailey liep ruim in zijn passen, het was een heerlijk ontspannen paard. Rebecca vroeg een beetje stelling, hij pakte het heel goed op, Mike was aan het kijken langs de bak.
Rebecca glimlachte, ze werd een beetje rood en dacht aan Mike, ze vergat Bailey.
''Pak hem terug, let op je paard niet op mij!'' Mike zei het streng.
Rebecca knikte, ze pakte Bailey weer terug, weer werd hij ontspannen in zijn rug en liep hij netjes voorwaarts.
''Zo hoort hij te lopen, heel netjes Rebecca, stop maar, Lord staat opgezadeld.'' Mike glimlachte.
Rebecca gaf Bailey aan Lyanne, ze zal hem afmaken zodat hij naar buiten kon, Mike gaf Lord Z aan Rebecca,
Rebecca was niet zo fan van Lord Z, het was een schimmel ruin die niet zo prettig te rijden was.
Rebecca stapte op en liet Lord 2 rondjes inlopen, ze verzonk even in gedachten.
Snel spoorde ze Lord Z aan die in een sukkelig drafje sprong, Rebecca zag het al aankomen, het is zo een sloom paard, je kan hem aansporen wat je wilt, maar hij reageerd niet zo snel, Mike was aandachtig aan het kijken toen hij even in actie kwam.
''Rebecca stop eens'' zei Mike, Rebecca hield halt, Mike liep op haar en Lord af.
''Het lijkt me dat hij gewoon niet lekker in zijn vel zit.''
''Zo is hij altijd al geweest Mike'' antwoordde Rebecca.
''Ik weet het, maar ik heb gewoon het gevoel dat het anders kan''
Rebecca zuchtte.
''Bec, ik meen het'' Mike keek haar serieus aan.
''Sorry Mike, je ziet er zo schattig uit als je zo serieus bezig bent, maar je hebt gelijk, overleg even met Marieke.''
Rebecca stapte af en gaf Lord mee aan Mike, ze keek hem na, tot hij verdwenen was in de stallen.
Chantano maakte de bak onveilig, Rebecca zat tegen de muur naar hem te kijken, het was een geweldig mooi beest, zo een mooi paard had Rebecca nog nooit gezien.
Hij was goud, echt goud, de glans op zijn vacht maakte je bijna blind, zijn witte lange dikke manen stonden alle kanten op, hij was bang, niemand kon nog in zijn buurt komen, Mike vond hem veel te gevaarlijk, dat was hij ook.
Rebecca stond op, ze liep naar de bak rand en bleef staan kijken, Chantano remde meteen, hij keek Rebecca in de ogen, en zijn ogen rolde wit. Rebecca schrok er van, wat een woede heeft hij in zich, een hele aparte kwade energie, Rebecca werd bang van hem. Hij keek haar aan met een doordringende blik.
''Blijf je op afstand?'' Mike stond achter haar.
Ze draaide om en keek Mike in zijn ogen, ze knikte zwakjes.
''Ik red het wel, ga jij maar weer aan het werk'' Rebecca draaide zich om.
Chantano voelde zich weer onveilig, hij galoppeerde door de bak, hij kwam op Rebecca af en remde vlak voor haar neus, Rebecca gaf geen kik.
zijn warme adem blies op haar gezicht, zo bleven ze oog in oog staan, Rebecca bewoog niet, ze durfde het niet, Chantano keerde weer om en sierde weg.
Rebecca wist maar al te goed dat dit paard niks voor Anne-Linde was, hij was veel te agressief.
Rustig stond ze met een halster en een halstertouw midden in de bak, Mike klaarde haar voor gek, en Lyanne vond het ook dom.
Rebecca keek met een koele blik naar Chantano, ze probeerde oogcontact te maken, maar hij was niet rustig.
hij remde, vlakbij Rebecca, ze floot even en trok zijn aandacht, de gouden hengst keerde zich naar haar toe, hij gooide zijn lichaamsgewicht omhoog en maaide sierlijk met zijn benen door de lucht, met een doffe klap kwam hij op de grond.
''Rebecca, doe nou normaal, hij is veel te gevaarlijk'' Mike waarschuwde haar.
''Ik kan het wel'' Rebecca werd het commentaar zat, ze wou laten zien wat ze kon met dit paard.
Chantano kwam dichterbij, Rebecca maakte een geluidje om zijn aandacht te trekken, hij keerde om en galoppeerde weg.
Rebecca werd moe, kwam hier nou nog een einde aan?
Eindelijk werd hij moe, hij kwam dichterbij Rebecca en begon rustig aan het zand te snuffelen, Rebecca kwam dichterbij.
Chbantano gooide zijn hoofd in de lucht, draaide met een rare beweging zijn lichaam en raakte met zijn achterbenen het gezicht van Rebecca,
Langzaam zakte ze in elkaar, ze voelde het bloed uit haar gezicht wegstromen en het werd zwart voor haar ogen.
Het felle licht brandde zelfs door haar oogleden heen terwijl ze nog dicht zaten, er kwam een paar vragen boven, een stekende pijn kwam op in haar hoofd.
Waar was ze toch?
''Rebecca, gaat alles goed met je? Rebecca?''
''Is ze bij?''
''Kan ze praten?''
''Hoe staan haar ogen?''
Duizenden vragen werden gesteld, Rebecca kreunde, ze werd al moe van de stemmen om haar heen.
''Rebecca, hoor je me?''
Langzaam opende ze haar ogen, en de dokter hing boven haar,
''Mooi, ze is bij'' hij glimlachte
''Het komt allemaal goed, er is niks met je aan de hand, als heb je een harde klap gemaakt'' zei de dokter.
Rebecca snapte er niks van,
''Wat is er gebeurd'' vroeg ze zwakjes, het leek of er niks uit kwam, maar de dokter gaf antwoord;
''Je hebt een flinke opvlieger van een paard gekregen.'' zei hij.
''Chantano, ik moet naar hem toe, hij is niet in goede handen daar, Chantano.''
Rebecca wou in opstand komen, maar de pijn in haar hoofd werd heftiger.
''Blijf nou maar even liggen'' zei de dokter,
''Je kan over een paar dagen weer naar hem toe'' zei hij.
Rebecca keek om zich heen, haar moeder zat op de stoel, haar gezicht zag lijkbleek.
Mike en Lyanne stonden voor het raam, waarom kwamen ze niet binnen?
''Probeer nog maar wat te slapen Rebecca, dan kun je morgen weer naar huis'' de dokter glimlachte lief,
hij aaide Rebecca over haar hoofd.
''Mama!?'' Rebecca keek naar haar moeder, waarom gaf zij geen antwoord?
''Mevrouw Nieuwehuizen?'' de dokter zocht contact met haar moeder.
ze keek op,
''uw dochter'' hij wees naar Rebecca,
''oh, oh ja'' ze stond op en kwam bij Rebecca staan.
''God, meisje toch, wat heb je nou gedaan'' haar moeder keek haar doordringend aan en hield haar hand vast.
''Gelukkig gaat het goed met je.'' Ze glimlachte,
Rebecca's mond was kurkdroog, haar vel trok nog strakker samen, ze likte haar lippen nat, maar het hielp niets.
''Kun je wat water aan me geven?'' vroeg ze,
Haar moeder liep naar het keukentje in haar kamer, ze keek nog even over haar schouder naar Rebecca en glimlachte,
ze gaf het bekertje water aan haar dochter, Rebecca knikte.
''Ik ga slapen mama, ik zie je morgen wel, morgen kom ik thuis'' zei ze,
Haar moeder knikte, kneep in de hand van Rebecca en liep de kamer uit.
Mooi, nu was ze even alleen, de stekende pijn in haar hoofd was niet verminderd,
Rebecca gaapte, haar lip sprong open en het bloed stroomde over haar kind, ze zuchtte.
Rebecca keerde zich om en sloot haar ogen, ze wachtte op de slaap.
- renskesanne
-
- Berichten: 1648
- Geregistreerd: 08-06-12
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 29-05-13 18:59
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst door de TopicStarter : 29-05-13 21:17
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-13 19:52
Langzaam werd Rebecca weer wakker, haar hoofdpijn was vertrokken, en ze voelde zich eigenlijk al stukken beter. Haar moeder kwam binnen en staarde Rebecca een lange tijd aan, zonder iets te zeggen.
‘’Is er iets mis, mama?’’
Haar moeder schudde haar hoofd.
‘’Je mag naar huis, meisje van me’’ ze keek gelukkig, alsof er iets was.
Rebecca keek haar doordringend aan.
‘’Is er iets?’’ vroeg ze, haar moeder schudde haar hoofd.
‘’Oh nee hoor liefje’’ ze glimlachte zoetjes, de dokter kwam de kamer binnen, hij had een grote glimlach op zijn gezicht.
‘’Zo Rebecca, je mag weer naar huis. Hoe vind je dat?’’
Rebecca glimlachte,
‘’Ik ben er blij mee dokter, dank u wel’’ Rebecca glimlachte.
‘’Mag ik eigenlijk ook al weer aan het werk?’’ vroeg Rebecca.
Ze reden over de snelweg, Rebecca mocht gelukkig al snel weer naar huis. Bomen raasde voorbij, veel auto’s op de snelweg, het was ernstig druk.
‘’Dat mag, maar je moet rustig aan blijven doen lieverd, geen gevaarlijke dingen doen in ieder geval.’’ Antwoordde haar moeder.
‘’Dat snap ik wel.’’
‘’Gelukkig maar!’’
Rebecca keek om zich heen, mooi, nog vijf minuten rijden, haar moeder sloeg de snelweg af en reed het dorp in. Het was rustig in het dorp, alle paarden en pony’s stonden binnen, de weilanden waren leeg.
Gek, dacht Rebecca, het was schitterend weer.
‘’Ik ga zo wel weg dan, mama’’ Rebecca keek richting de keukentafel waar haar moeder op de stoel een kop koffie en de krant zat te lezen. Ze keek op en knikte, Rebecca glimlachte flauwtjes. Gauw pakte ze haar tas in en belde Mike.
‘’Hallo Mike, met Rebecca.’’
‘’Dag, hallo!’’ klonk zijn stem.
‘’Ik kom zo naar stal, ik wil even bij Chantano kijken.’’
‘’Weet je dat wel zeker, ik.. uhh.. ik bedoel, lijkt je dat wel slim, kun je dat aan?’’
Mike leek zich zorgen te maken.
Rebecca werd warm van binnen, ze voelde zich speciaal.
‘’Ik wil het graag Mike.’’ Rebecca zuchtte.
‘’Oké dan, ik zie je straks.’’
Mike verbrak de verbinding, Rebecca pakte haar tas en griste haar sleutels van de keukentafel.
‘’Dag mama’’ Rebecca knipoogde, ze stapte de deur uit en liep naar haar scooter, het was fris buiten, ondanks het zonnetje.
Gelukkig startte de scooter zonder problemen, Rebecca gaf gas en reed de straat uit.
‘’Hoe is het met hem?’’ vroeg Rebecca. Mike keek haar aan, zijn blik dwaalde af.
‘’Mike? Mike!?’’ Rebecca knipte in haar vingers.
‘’Oh, ja.. Sorry’’ hij leek te blozen, Rebecca grijnsde.
‘’Het gaat wel oké met Chantano, hij staat in de afgelegen box.’’
‘’Dat is zo zielig’’ Rebecca werd kwaad,
‘’En daar heb jij niks aan gedaan?’’ ze keek hem woedend aan.
‘’Denk je dat IK iets kan doen tegen Marieke ÉN Anne-Linde?’’ Mike werd een beetje Chagrijnig, hij was best wel schattig zo. Rebecca schoot in de lach.
‘’Waarom lach je nu?’’ Mike keek een beetje beduusd.
‘’Je bent zo schattig als je boos word’’ Rebecca’s wangen kregen een kleur, ze voelde zich zo fijn bij Mike in zijn buurt, haar dag kon niet meer stuk als ze hem zag.
Mike keek haar met een vreemde blik aan, weer dwaalde zijn gedachte af, het gebeurde.. Het gebeurde gewoon voor ze er erg in hadden, iets war Rebecca nooit had durven dromen, Mike kuste haar.
Een lange hartstochtelijke kus, het leek wel uren te duren, Mike stopte, hij duwde Rebecca voorzichtig van zich af en keek haar met grote ogen vol spijt aan.
‘’Het spijt me Bec.. Ik kon er niets aan doen, jij… Ik bedoel, uh…’’ Mike draaide zich om en rende weg.
‘’Mike, Mike, het was niet erg, Mike!’’ Rebecca hobbelde achter hem aan, maar een flinke pijnscheut stak in ahar hoofd, alsof iemand duizend keer met een mes in haar hoofd prikte, ze ging even zitten. Wat gebeurde er nou net? Rebecca snapte er zelf niks van, alleen dat ze vlinders voelde, of honderdduizend kleine veertjes die haar buik kietelde, ze kon het gevoel niet beschrijven, verliefd zijn is heerlijk, te lekker voor woorden.
‘’Dag hallo’’ Rebecca glimlachte lief.
De stilte verging door het gebries van het gouden paard, het was een plaatje, een geweldig beest, Rebecca was helemaal verliefd op Chantano, oh wat wou ze graag dat hij van haar was, ze keek vol liefde naar hem, hij stond voor zich uit te staren, het leek wel of hij liever was nu hij in stal stond, Rebecca aaide langzaam zijn hoofd, in een ritme, een heel rustgevend ritme, Chantano vond het niet erg, hij genoot er van.
‘’Heb je zin om even te wandelen, wees je asjeblieft wel braaf?’’ Rebecca keek in zijn ogen, toch had hij een hele ijzige blik, een koele blik.
‘’Heb jij ooit wel liefde gekend, Chantano? Hebben ze jou ooit pijn gedaan? Waar kom je toch vandaan, ik weet dat je het hier niet goed zal krijgen, maar je moet even door zetten, blijf vechten mannetje, ik trek je in deze rot tijd er door heen, en zodra ik genoeg heb gespaard, zal ik jou verlossen van alle pijn, maar dat duur nog wel even.’’
Rebecca kreeg tranen in haar ogen, ze aaide en aaide, en Chantano werd met elke beweging rustiger, Rebecca glimlachte, het is een prachtpaard.
Langzaam opende ze de stal, niemand mocht haar zien, en zeker Marieke niet, want die ontslaat haar gelijk. Rebecca stapte de stal binnen, Chantano deinsde een stukje opzij, met rustige bewegingen maakte Rebecca de staldeur weer dicht, en hij viel in het slot, Rebecca draaide zich om, ze legde langzaam haar handen op zijn hals, ze streelde hem liefkozend, zijn oortjes bewogen naar al het geluid wat hij hoorde, langzaam bewoog ze haar beide handen van de hals naar zijn rug, Chantano gaf een kleine kick.
‘’Rustig maar mannetje, het komt allemaal wel goed met je, ik beloof het je.’’ Rebecca ging verder, ze voelde een aparte kracht, het leek wel kou uit de vacht van het paard, maar waar zat de kou? Rebecca bleef met haar handen op de plek waar ze het voelde.
‘’Je hebt echt nooit liefde gekend hé? Arm beestje.’’
Langzaam stroomde ze door naar zijn billen, hij had een aparte brandmerk, hij was nauwelijks zichtbaar, ze schuifelde meer naar zijn achterhand, en bewoog haar handen naar de staart, het was een fijn gevoel, heel prettig zelfs, Rebecca lette goed op de reacties van Chantano, het was een onvoorspelbaar paard, Rebecca stond achter hem, achter het grote machtige gouden paard, met de zichtbare dikke spieren en de brede hengsten hals, hij was zo krachtig, hij was ó zo mooi, Rebecca voelde dat dit het paard was wat ze altijd al wou hebben.
Chantano maakte plaats voor Rebecca, ze liep door naar de andere kant van hem, nu was het gevaarlijk, Chantano kon haar zo klem zetten als hij dat wilde, Rebecca leunde met haar rug tegen de stal wand. Chantano bewoog zijn oren naar het geluid dat Rebecca maakte, ze vertrouwde erop dat hij niks deed. Langzaam, heel langzaam schoof ze haar handen op zijn rug, ze bewoog haar handen snel heen en weer, en drukte hier en daar op zijn rug.
‘’Vertrouw je me Chantano? Ik jou wel, ik vertrouw jou met de volle honderd procent.’’ Rebecca glimlachte.
Ze drukte steeds harder op zijn rug, ze drukte zich op en boog zich over de paarden rug heen, ze leunde met haar buik op zijn rug, langzaam sloeg ze haar been er over heen, en ze zat! Ze zat op de rug van het paard die haar de klappen heeft uitgedeeld, ze zat op het paard dat zo agressief en woedend was, ze zat op het paard dat haar hart heeft gestolen, en nu wist ze het honderd procent zeker, Chantano word het, ze gaat zo vreselijk hard haar best doen om te sparen voor dit gouden pracht paard.
‘’Ik hou van je Chantano.’’
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst door de TopicStarter : 31-05-13 16:47
- LoveBodin
-
- Berichten: 4526
- Geregistreerd: 18-12-09
- Woonplaats: Under The Northern Lights
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 31-05-13 17:02
Wel leuk om te lezen, je schrijft prima.
Alleen chagrijnig is met een kleine letter
. - BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst door de TopicStarter : 31-05-13 17:06
Ik zuig het ook gewoon echt uit mijn duim hoor.
Dankjewel !
Oepsiee.. foutjee
- taartjee
- Berichten: 2659
- Geregistreerd: 10-04-12
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 31-05-13 17:43
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst door de TopicStarter : 31-05-13 18:01
- BOKTMANDYY
-
- Berichten: 873
- Geregistreerd: 25-10-12
- Woonplaats: Valkenswaard
Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-13 17:25
Langzaam klikte ze het halstertouw aan het ringetje van het halster, Chantano was een life beest, als je zelf maar lief en rustig was. Met rustige bewegingen opende Rebecca de staldeur, langzaam duwde ze de deur een stukje verder open. Ze keek snel om haar heen of ze Marijke of Anne-Linde zag, gelukkig, geen spoor van hun. Met langzame stappen liep Rebecca de stal uit, zonder problemen sjokte Chantano erachteraan. Rebecca bleef tegen hem praten, met haar zachte geruststellende stem.
‘’Rustig maar mannetje, het komt goed. Wees niet bang.’’
Chantano spitste zijn oren, Rebecca vroeg zich af hoe ze hem op stal gekregen hebben. Ze wou er niet aan denken, vast met de harde hand. Langzaam bleef ze hem aaien.
Samen liepen ze het bos in, Rebecca wist wat ze deed. Ze vertrouwde hem, en hij haar. Dat voelde ze. Rebecca stopte bij het grote grasveld, het was het ongebruikte weitje van Marijke.
Rustige opende ze de draden, en liep ze met Chantano het land in. Het was maar een klein stukje, maar hij moest gewoon weer even zijn energie kwijt. Met trillende handen klikte ze met een rustig gebaar het halstertouw los. Chantano bleef staan, oog in oog met Rebecca. Ze glimlachte en klakte met haar tong. Chantano draaide zich om en galoppeerde weg. Rebecca keek naar hem. Met veel kracht trok ze het draad terug in het ringetje en ging in het gras zitten om te kijken naar Chantano. Hij was aan het rennen en springen, hij zal het vast heerlijk vinden zijn energie even kwijt te mogen in plaats van elke dag op stal stil te staan.
Chantano was aan het bokken en kwam een paar keer omhoog. Hij stopte en liep in een slome stap naar Rebecca, die lekker in het gras zat te kijken naar haar gouden droom paard. Langzaam stond hij voor haar, hij boog zijn hoofd en snufte aan haar wangen, ze voelde een kleine tinteling. Hij zakte door zijn voorbenen, met een plof ging hij liggen, en legde zijn hoofd bij haar benen. Rebecca glimlachte, haar ogen begonnen te prikken. Ze was zo gelukkig. Begon Chantano nou eindelijk vertrouwen te zoeken? Rebecca aaide hem, heel langzaam over zijn hoofd.
‘’Ben jij nou helemaal gek geworden?’’ klonk een gillende stem achter haar.
Rebecca schrok, snel keek ze om. Chantano stond op en scheurde weg, zijn neusgaten groot en zijn ogen wit. Marijke stond met haar handen in haar zij, haar hoofd was rood van woede.
‘’Waar ben jij in hemelsnaam mee bezig, wat denk jij wel niet. Dat paard kost geen duizend euro, en hij is nog gevaarlijk ook.’’
Rebecca werd rood.
‘’Ik.. uh…’’ Rebecca stond op, ze klopte haar broek af. Marijke opende de draden, en kwam de wei ingelopen.
‘’Zet hem op stal. Nu!’’ beval ze,
‘’Jou wil ik straks spreken in mijn kantoor.’’
Met een ruk draaide ze zich om en beende weg. Rebecca voelde tranen in haar ogen prikken, waarom?
‘’Chantano.’’ Met een lieflijke stem riep ze het paard, hij stond achter in het land, nog steeds om zich heen te kijken. Hij was weer bang. Rebecca deed het draad weer dicht en liep rustig naar hem toe. Chantano deinsde achteruit.
‘’Rebecca!? Ben je helemaal gek geworden’’ klonk het vanaf het land.
Ze negeerde de stem en liep door naar Chantano. Hij bleef rustig staan, een beetje wantrouwend. Rustig klikte ze het halstertouw vast, Chantano liet zijn hoofd zakken en leunde tegen haar buik.
‘’Het spijt met, maatje.’’ Ze kriebelde hem tussen zijn oren.
Wild schudde hij zijn manen door de war, Rebecca draaide zich om en liep terug naar het begin, waar Mike op haar stond te wachten. Chantano liep er rustig achteraan.
‘’Wat deed je daar nou?’’ Mike keek beduusd, hij snapte er niks van.
‘’Hoe kan dat nou, waarom kan jij hem vangen zonder problemen, waarom krijg jij hem rustg? Rebecca, jij doet iets bijzonders met dit paard. Jij kunt dit paard liefde en vertrouwen geven, zodat hij jou ook gaat vertrouwen.’’ Mike werd enthousiast.
‘’Ik denk het niet Mike’’ zei Rebecca schor.
‘’Wat? Hoezo niet!?’’
‘’Marijke stond achter mij toen Chantano bij me lag, hij lag! Maar ze was boos, ik moet hem op stal zetten en Marijke wil mij spreken. In haar kantoor.’’
‘’Maar dat is onzin, ik zal met haar praten Bec.’’ Hij draaide zich om en liep weg, op naar Marijke’s kantoor. Rebecca haalde het draad uit het slot en liet hem rustig op de grond vallen. Langzaam liep ze het bos uit, om Chantano weer op stal te zetten, die arme.
‘’Dit kun je niet maken!’’ Mike verhief zijn stem.
‘’Omdat?’’ Marijke klonk uitdagend.
Rebecca klopte op de deur.
‘’Binnen!’’
Ze nam een hap lucht en opende de deur, Marijke zat achter haar bureau en Mike stond tegen over haar.
‘’Ga zitten Rebecca, wees maar blij met zulke goede vrienden. Want als het aan mij lag had je vandaag nog je spullen kunnen pakken en vertrekken.’’ Marijke glimlachte, een echte boosaardige heksen glimlach.
Rebecca knikte.
‘’Volgens Mike kun jij goed opschieten met Chantano, is het niet?’’
‘’Dat kan ze zeker!’’ Miek kwam tussenbeide.
‘’Ik vroeg het aan Rebecca, Mike. Niet aan jou!’’ Marijke keek weer naar Rebecca.
Ze raapte al haar moed bij elkaar,
‘’dat kan ik zeker, hij vertrouwd mij, en ik hem.’’ Zei Rebecca.
‘’Dan kun je hem vast en zeker ook berijden?’’ Marijke keek als de duivel.
Rebecca aarzelde, waarom? Ze mag niet aarzelen, nooit over Chantano.
‘’Ik geloof van wel.’’
‘’Ik weet het bijna wel zeker’’ Mike keek Rebecca aan en knipoogde.
‘’Dat wil ik morgen wel even zien Rebecca Nieuwehuizen.’’
‘’Ik verzeker u dat ik het kan, Marijke.’’
Marijke knikte goedkeurend, en wenkte dat Mike en Rebecca weg moesten gaan. Ze draaide zich om en liepen het kantoor van Marijke uit.
‘’Bedankt, Mike.’’ Rebecca begon weer te blozen.
‘’Hoezo ik bedankt?’’ vroeg hij.
‘’Zonder jou had ik hier weg moeten gaan.’’
‘’Ik deed het alleen maar omdat ik zag dat hij je vertrouwde’’
‘’En omdat ik van je hou Rebecca, ik ben verliefd op je. Je bent het mooiste en liefste meisje dat ik ooit heb gezien en gekend. Je bent perfect. Je kan goed met paarden opschieten, je bent gewoon mijn droomvrouw!’’
Zei hij dat maar, dacht Rebecca.
Rebecca klikte het halstertouw vast, gelukkig had ze toestemming gekregen om te doen wat ze wou met Chantano. Hij vertrouwde toch alleen Rebecca. Ze liep de stal uit en braaf volgde Chantano, Rebecca keek om zich heen. Het was bijna een gewoonte om het stiekem te doen, ze grinnikte. Ze liep richting de bak, die nu lekker leeg was en opende het hekje. Mike stond aan de zijkant, hij keek hoe Rebecca het halstertouw los klikte en hoe Chantano bleef staan. Rebecca sloot de bak deur en liep terug naar Chantano. Hij snuffelde aan het zand en keek op toen Rebecca naast hem stond. Hij brieste goedkeurend, Rebecca glimlachte. Ze schoof haar handen heen en weer over zijn rug, zijn buik en over zijn billen. Ze gaf een beetje druk op zijn rug en trok zich op, gelukkig gaf Chantano geen kik. Al had hij nu wel de ruimte om gek te gaan doen en weg te sprinten, maar hij deed niets. Rebecca leunde met haar buik op zijn rug en liet zich weer in het zand zakken. Ze liep om dicht langs zijn billen en liep naar de andere kant van hem. Hij bekeek haar en verloor haar geen seconde uit het oog, hij was veel te nieuwsgierig. Rebecca gaf druk aan de andere kant en trok zich weer op zijn rug, met een langzame beweging zwaaide ze haar been over zijn rug en zat ze. Veilig op zijn rug, lekker hoog en vertrouwd. Mike fronste zijn wenkbrauwen, hij kon zijn ogen niet geloven. Rebecca keek hem aan en grijnsde breed.
‘’Dit meen je toch niet?’’ Mike lachte, oh hij lachte hard.
‘’Je ziet het toch Mike!’’
Hij knikte. Rebecca aaide zijn hals en kriebelde tussen zijn oren waardoor hij vlug zijn hoofd schudde. Ze glimlachte en keek trots uit haar ogen, ja, ze was trots, beretrots.
‘’Durf je hem aan te sporen? Alleen te stappen bedoel ik.’’
Rebecca knikte. Ze gaf een klein duwtje met haar kuiten, Chantano spande zijn nek en gooide die op, hij begon langzaam vooruit te sjokken.
‘’Wel wel,’’ Marijke kwam aan lopen.
‘’Dit meen je toch niet toch?’’ ze glimlachte flauw.
‘’Je ziet het Marijke!’’ Mike grijnsde en keek naar Rebecca die rond stapte op de rug van het gouden paard, zonder enige tuig.
‘’Mike, ga eens een zadel uitzoeken voor dit paard, een bruine dure. Een die niet gebruikt word.’’ Ze knikte naar Mike.
‘’Ik ga weer terug naar binnen, veel succes jullie twee.’’
Mike draaide zich om en liep naar de stallen, Rebecca aaide Chantano.
‘’Ho maar maatje.’’ Ze klopte hem op zijn hals, Chantano hield halt en wachtte op enige aanwijzing van Rebecca. Ze sloeg haar linker been aan de zelfde kant als de rechter en liet zich zakken, ze glimlachte.
Mike kwam aan lopen met het bruine leren zadel en een bruin hoofdstel, het matchte goed samen. Rebecca klikte het halstertouw aan het halster en bond Chantano vast aan het ringetje die vast zat op het houten hek. Mike gaf haar een dekje aan. Heel rustig legde Rebecca het dekje neer op de goede plek, ze pakte het zadel en schoof hem over het dekje, ze trok het recht. Nu kwam het ergste, dacht ze. Mike boog de singel onder de buik door.
‘’Dankje’’ Rebecca pakte hem aan.
Rebecca haalde de singel door de lus en trok hem heel voorzichtig aan, Chantano hapte in zijn eigen borst en trok zijn linker achter been op.
‘’Braaf zo maatje’’ Rebecca klopte hem op zijn hals.
Het was gewoon gelukt! Zonder enige problemen kreeg ze een zadel op het paard waarvan ze zulke harde tikken had gekregen, Rebecca voelde zich geweldig! Wat zij allemaal kon bereiken met dit paard.
- Amado7
-
- Berichten: 10997
- Geregistreerd: 04-06-11
- Woonplaats: In het leukste dorp.
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 01-06-13 19:43
Ik lees mee! Ga zo door. - Babbelbet
- Berichten: 495
- Geregistreerd: 28-02-13
- Woonplaats: Brabant
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 07-06-13 17:07
- nardxash
-
- Berichten: 4251
- Geregistreerd: 11-11-11
- Woonplaats: zoetermeer
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 07-06-13 19:00
- Janine001
-
- Berichten: 4214
- Geregistreerd: 18-09-10
- Woonplaats: Friesland
Re: [Ver] Chantano
Geplaatst: 07-06-13 22:52