Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-08-25 22:22

Geplaatst: 06-08-25 22:22

Nou baal ik.. 1 post van jou en nu is het alweer klaar. Ik moet er vaker niet aan denken bij te lezen, dan kan ik er weer meer achter elkaar lezen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-08-25 22:25

Geplaatst door de TopicStarter : 06-08-25 22:25

IMJ schreef:
Nou baal ik.. 1 post van jou en nu is het alweer klaar. Ik moet er vaker niet aan denken bij te lezen, dan kan ik er weer meer ange elkaar lezen!

Nee hoor!
Nog lang niet klaar. (Zou jij moeten weten.

)

Maar werken naar een apotheose.

Het is net the Blacklist; gaat maar door qua seizoenen

.

(En: I need you! Dus geen vakanties nemen. Ik probeer je nog elke ochtend te verslaan met Duo Lingo

)
(Oh. Ik snap hem

También necesito vacaciones.)

**Geplaatst**: 07-08-25 15:09

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 07-08-25 15:09

arghhh ik dacht echt dat je hem nu aan de kant zou schuiven alhoewel we zitten pas op 7 pagina's

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-08-25 17:56

Geplaatst door de TopicStarter : 07-08-25 17:56

Mer1980 schreef:
arghhh ik dacht echt dat je hem nu aan de kant zou schuiven alhoewel we zitten pas op 7 pagina's

Je zóu na het vorige debacle met Prem toch verwachten dat Nina iéts volwassener geworden is.
Toch? O:)

Het kan nog alle kanten op!

*Suspense
(En echt allemaal: ZO bedankt voor het meevolgen!)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-25 14:35

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-25 14:35

Voor een boek zou ik de brief in moeten korten,
Maar jullie moeten het met de hele versie doen

.

25.
19 april 2021

[Bericht Tom | Maandag, 06:23]
Hi,
Met veel verdriet en een zwaar gevoel denk ik dat het tijd is om dit los te laten, en dat we allebei verder moeten gaan. Ik weet niet goed hoe ik dit moet zeggen zonder dat het in jouw hoofd verdraaid wordt. Maar het is geen beslissing die ik licht neem. Ik heb veel gegeven, geprobeerd, me aangepast. Maar soms werkt iets gewoon niet, hoe graag je ook wilt.
Ik weet dat je een goed mens bent, met een groot hart, uit een warme familie. Misschien is dat ook waarom ik zo lang heb geworsteld met deze beslissing. We hebben allebei onze frustraties gehad—op heel verschillende manieren—maar we blijven vastlopen. Niet door culturele verschillen, daar ligt het niet aan. Ik heb genoeg ervaring met Nederlandse vrouwen en andere culturen. Het zit dieper dan dat... Iets fundamenteels. Persoonlijkheden, manieren van denken, verwachtingen misschien.
En ergens hebben we nooit écht uitgesproken wat we wilden, op de lange termijn. Niet duidelijk genoeg in elk geval. Ik neem net zo goed verantwoordelijkheid voor waarom het niet gelukt is. Dit is geen kwestie van schuld of verwijten. Er is ook niemand anders in het spel. Het gaat uiteindelijk om wat ons allebei écht gelukkig maakt.
Ik weet dat jij zegt dat je meer hebt geïnvesteerd in de relatie dan ik. Maar liefde is geen wedstrijd, Nina. En dat jij dingen anders hebt aangevoeld dan ik, betekent niet dat jouw waarheid de enige is. Het is altijd moeilijker om afstand te nemen van iemand die goed voor je is, dan van iemand die dat niet is. Jij bént een goed mens. En ik ga je missen. Echt.
Ik zou hier nog uren over kunnen schrijven, maar dat heeft weinig zin. En nee—ik ‘gooi’ je niet zomaar weg. Dit is óók mijn verlies.
Ik weet dat we elkaar waarschijnlijk nog wel tegenkomen in Amsterdam. En ik weet dat het misschien niet realistisch is, maar ik had gehoopt dat we ooit iets van een vriendschap konden hebben. Zonder de druk van een relatie. Gewoon kijken waar het leven ons brengt. Zeker in deze gekke tijden waarin we elkaar hebben leren kennen.
Tot het einde heb ik gekoesterd wat we hadden. Als we elkaar nooit meer spreken, weet dan dat ik het beste voor je wens. Dat ik hoop dat je vrede en geluk vindt. Waar je ook bent. Wat je ook doet.

Mijn hart bonkt met 110 slagen per minuut. Ik lees, scroll terug, lees nog eens.
Ik zie dat Tom online komt. (Natuurlijk. Alsof hij met z’n online-status een experiment uitvoert in microdosing van hoop.)
En weer vertrekt.
En dan begin ik te huilen. Ik ben kapot. En natuurlijk moet dit alles ook nog plaatsvinden op een werkdag. Ideaal. Want wie wil er nu niet een drama op maandag? Dat wordt een dagje lekker huilen op kantoor.
Alweer.

Mijn bureaustoel vangt me op, maar niets voelt stabiel.
‘Maar waarom ben je er zo kapot van?’ antwoordt Els op mijn bericht.
Ik had het doorgestuurd. Natuurlijk had ik het doorgestuurd. Aan iedereen die er maar iets van kan vinden. Aan Els. Aan Nienke. Aan Barbara. En zelfs aan Wouter. Die ik eigenlijk niet meer spreek sinds hij persona non grata is verklaard door Tom.
Waarom? Omdat ik hoop dat iemand iets zegt wat het allemaal minder erg maakt.

‘Ik weet het niet,’ stamel ik. ‘Ik wil schreeuwen, huilen, mijn paard verkopen.’
Serieus, ik wil mijn paard verkopen.
Phantom, die hij ooit met een soort logica op Marktplaats probeerde te zetten (‘Het is toch zonde dat het niets oplevert?’), voelt nu als een monument voor mijn mislukte relatie. En ik denk: misschien moet ik hem gewoon verkopen. Niet omdat ik het wil, maar omdat het voelt alsof Tom dat nog ergens in zijn hoofd als een overwinning zou zien.
Alsof hij dan zou zeggen: ‘Zie je wel? Ik had gelijk.’
Krankzinnig, toch?

Maar misschien is het niet alleen het einde wat me zo dwars zit. Misschien is het ook wel de frustratie dat ik hem niet heb kunnen laten zien wie ik ben. Ik was zo druk met een versie van mezelf die ik dacht dat hij wilde, dat ik vergat wie ik zelf eigenlijk was.
Wát een perfecte ironie: niet jezelf kunnen zijn bij de persoon bij wie je dacht dat je dat het meest zou kunnen.

Els, rationeel als altijd, zegt: ‘Zo aardig was hij niet voor je. En van de week appte je al dat je het niet leuk met hem vond.’
Ja.
Ik dacht dat een pauze ons wel goed zou doen.
Niet wetende dat híj ineens de stekker eruit zou trekken.

Ze gaat verder. ‘Hij vond niets leuk aan wat jij deed. En dan al zijn rare trekjes: smetvrees, control freak, je mocht daar alleen zitten en luisteren.... Zijn stomme gezeik over respect.... Slechte sex...’
Oké, dat laatste was misschien een tikje dramatisch, maar anders was het wel zo — vooral omdat ik nauwelijks mocht bewegen. ‘Dan raak ik uit mijn ritme,’ zei hij, alsof ik een soort menselijke ataxie was. Een bewegende anomalie in een leven dat alleen functioneert bij constante waarden.
Maar ergens ga ik die rare dingen wel missen.
Wedden?

Ik geef toe: ‘Ik had dit gewoon niet verwacht.’
Het is de tragische waarheid.
Ik was blijkbaar zo naïef om in mijn eigen Schrödinger-relatie te geloven.
‘Nou, laten we eerlijk zijn,’ zegt Els, ‘Hij heeft het al ingeleid door te zeggen dat hij minder op Amsterdam wilde vliegen vanwege het geld. Wat ik apart vind, want piloten verdienen gewoon vast salaris, toch? En dat gezeur dat hij speciaal voor jou naar Amsterdam kwam? Eerlijk: dat is z’n werk. En ik denk dat hij dit gewoon de hele tijd doet met vrouwen. Hij wil pochen met wat hij is... En als je niet doet wat hij zegt... Dumpt hij je.
Het enige wat jammer is, is dat jij hem niet eerder bij het grofvuil hebt gezet.’
Ik schiet in de lach. Half bitter, half opgelucht.

‘Echt, als je wilt huilen, zou ik huilen om het feit dat hij je voor was. Dat jij hém niet gedumpt hebt.’
Mijn stem klinkt schor. ‘Toch blij dat híj het gedaan heeft want ik durfde het niet. Want ik heb al ZO vaak spijt gehad als ik het uitmaakte met iemand. En als ik dan terug kwam, kreeg ik terecht de middelvinger.’
Ik heb zelfs een soort ritueel: als ik het wil uitmaken, móet ik er eerst 24 uur over nadenken. Dat is ook waarom het uitmaak-bericht na het zwemfeestje met Nienke al klaar stond, maar nooit verstuurd werd.
Nina, de verliefde versie van mezelf, kent zichzelf.
Ze is een romanticus met een impuls-probleem.

‘Je bent echt een geweldig persoon,’ zegt Els. ‘En hij is je niet waard. Als hij je zo behandelt, weet hij echt niet wat hij verliest.’
‘Ja,’ zeg ik, ‘maar nu ben ik weer alleen.’
‘Je bent helemaal niet alleen! En ik snap écht niet dat je zo verdrietig bent.’

‘Ik moet me echt inhouden om hem niet te smeken zijn keuze te heroverwegen.’
Eigenlijk zou ik meteen zijn nummer moeten blokkeren en deleten.
Ik ken mezelf.
Els zegt resoluut: ‘Als je gaat smeken… en hij komt terug, dan ben je zijn slaaf. Dan heeft hij de macht. Bedenk dat goed.’
Daar maak ik me eerlijk gezegd geen zorgen over.
En daarin zit ook mijn geruststelling.
‘Hij heeft zelf al tientallen keren gezegd dat hij nooit terugkomt nadat het uit is,’ zeg ik dan ook.
En ik weet ook dat als hij zou terugkomen (doet hij niet), ik me nooit meer zou durven te geven nu ik weet dat hij me zo aan de kant kan zetten.
‘Mooi,’ zegt Els. ‘Hou ‘m daaraan.’

To be continued...

[Helaas had ik geen screenshots gemaakt; wel had ik toen de hele brief gekopieerd. Een soort van met voorbedachte rade

.
Verder had ik alleen een huil-foto (dan kon ik altijd terugkijken hoeveel pijn hij me had gedaan, was het idee), maar die zal ik jullie onthouden.]

**Geplaatst**: 11-08-25 08:24

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 11-08-25 08:24

Jemig Nina zoek hulp, Team Els hier!

Dat pareltje had gewoon nooit uit de oester mogen komen en op de bodem van de zee mogen blijven liggen.

**Geplaatst**: 11-08-25 17:39

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 11-08-25 17:39

Ja.. je wil iets dat je niet krijgen kan!
Maar eigenlijk geeft hij je nu het beste cadeau ever!

**Geplaatst**: 11-08-25 18:11

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 11-08-25 18:11

Ja je moet hem dankbaar zijn eigenlijk. Doet me denken aan: Maybe… you’re gonna be the one that saves me…

**Geplaatst**: 11-08-25 22:46

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 11-08-25 22:46

To be continued??? ik dacht dat dit het einde zou zijn _O-

**Geplaatst**: 12-08-25 00:24

Geplaatst: 12-08-25 00:24

Ik ben wel heel benieuwd hoe dit verder gaat. Geen enkele man op de wereld zou mij dit gedoe waard zijn

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-08-25 06:53

Geplaatst door de TopicStarter : 12-08-25 06:53

Hele leuke reacties!
Thanks!

IMJ schreef:
Ja.. je wil iets dat je niet krijgen kan!
Maar eigenlijk geeft hij je nu het beste cadeau ever!

Dat is ZO waar! En ik ben daar blijkbaar nogal gevoelig voor (het eerste deel). Hey, elke gek zijn gebrek, ik zou het ooit onder de knie moeten krijgen

. Ik oefen genoeg

.

Ik ga kijken of ik vandaag weer een stuk kan plaatsen! Even de vaart erin!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-08-25 15:01

Geplaatst door de TopicStarter : 12-08-25 15:01

Ik heb dit hoofdstuk met erg veel plezier geschreven

En hoop weer dat dat eraan af te lezen valt.

Gek is dat; ik ‘struggle’ echt met de ‘struggle’ hoofdstukken. Alsof ik dat tegelijk nog moet verwerken mentaal.

Maar dit: LEKKER.
Voor mij in ieder geval!

26.
25 april 2021

Het klinkt als iets dat op een tegeltje bij de Action staat, naast ‘Live, Laugh, Love’. Maar misschien ís het waar: waar een deur dichtgaat, gaat een andere open.
Ik heb mezelf streng verboden om clichés te gebruiken (Persoonlijke groei! Bokt kan rustig ademhalen). Maar eerlijk: ik geloof echt in deze. En nu het er niet naar uitziet dat Tom terugkomt (goh, wat een verrassing — wat had ik eigenlijk verwacht?), heb ik me van de week zelfs tot mijn vader in de hemel gewend.
Een pragmatische spirituele interventie.

Ik heb hem gevraagd of hij, bij wijze van uitzondering, in hemelsnaam voor één keer een normale man mijn kant op kan schuiven. Ik bedoel, als hij toch op een wolk zit te babbelen met een andere overleden vader, kunnen ze net zo goed een match maken, toch?
Zo van: ‘Mijn zoon is single.’
‘Oh? Mijn dochter ook.’
Klaar.
Match made in heaven. Letterlijk.

Krankzinnig, natuurlijk. Zeker als je bedenkt dat mijn doopsel net zo vaag is als mijn geloof in overleden mensen op wolken. Maar goed, desperate tijden vragen om desperate gebeden.
En eerlijk is eerlijk: afleiding is welkom. Ook voor mijn financiële situatie. Na zijn magnum opus van een afscheidsbericht vond ik het tijd voor een reset. Al het oude moest eruit. Alleen voelde dat dus totaal niet als een frisse reiniging, maar meer als emotionele zelfmutilatie:
Mijn kleding? Lelijk.
Mijn stijl? Geen idee.
Mijn identiteit? Onder herziening.
Want wie ben ik nu zonder Tom? Dat ben ik aan het uitzoeken. Blijkbaar iemand met een shoppingverslaving, want de pakjespostbode kent inmiddels mijn bezorgvoorkeuren.
Ik moet echt een andere hobby zoeken, want Klarna smeekt om genade.

Iedereen is wel erg lief trouwens. Barbara kwam een boeket bloemen naar stal brengen, met een zelfgemaakte kaart met de tekst: ‘Don’t let anyone steal your yellow. Yellow is the colour of Sunshine, hope and happiness. Enjoy the little things’.
Tja, niet zo gek.
Toen ik het haar van de week vertelde, heb ik een half uur gehuild. Dat zij hem inmiddels een paar keer heeft gezien en haar vriend idolaat van hem is, helpt niet. Volgens mij vond híj het bijna net zo jammer als ík dat het uit is—de kans op een nieuwe bromance verkeken.
Mijn paard vond het allemaal prima; hij mocht even stilstaan terwijl ik op zijn rug zat te snotteren. Ik was serieus van plan hem te verkopen, voor de liefde. Hoe gestoord ben je dan?
Maar kijk, hij is er nog.
Dat is iets.

Maar god, wat mis ik Tom. Echt zo'n ‘ik-kan-hem-niet-vervangen’-niveau van missen. Mijn moeder zegt altijd: ‘Er zijn meer kerken dan mannen.’
Tja.
Dus de dag na mijn spirituele seance met mijn vader, installeerde ik Tinder weer en update ik mijn foto’s en mijn voorkeuren (want hé, ik moet écht kritischer zijn, anders zit ik straks weer met zo’n lapswans die denkt dat grenzen optioneel zijn).
En toen sloeg ik aan het swipen.
…En dat viel vies tegen.
Alsof het universum me wilde straffen voor mijn hoopvolle instelling.
Tja, als je met iemand was die aan álle wensen voldeed — qua woonplaats, beroep, uiterlijk — zie dan nog maar eens concessies te doen.

Maar in een achterloos ‘iedereen naar links’-moment, zie ik hem. Daan.
Ik wist niet dat mijn droomman er zo uitzag. Maar ik zie hem, en ik weet: dit is het.
Zijn uitstraling. Die krullen. Die kuiltjes in zijn wangen.
Hij straalt succes en mannelijkheid uit. En als hij het gesprek begint met: ‘heb ik nu zojuist mijn droomvrouw ontmoet?’ weet ik het zeker. Dit was geen toeval. Dit is mijn vader die achter de schermen aan het pushen is.

Daan stelde meteen voor te bellen. Alsof hij niet kon wachten, net als ik.
En serieus, we hebben alleen maar gelachen.
Hij had één van de grootste internetbedrijven van Nederland en kon deze goed verkopen. Nu is hij voornamelijk filantroop, met weet-ik-hoeveel (delen in) bedrijven – de meeste in het buitenland. Resorts op Bonaire, een zeilschip in de Caraïben, een project in Zuid-Afrika… Echt een OWNIJS interessante man. Ik dacht dat ik nooit meer zoiets als Tom zou vinden. Maar nu denk ik: mwa, deze heeft ook potentie. Morgen gaan we varen, stelde hij voor.

En nu sta ik dus bij het IJsbaanpad in Amsterdam en de zenuwen gieren door mijn lijf. Een hek blokkeert de doorgang, dus bel ik Daan, die even later breed lachend mijn kant op komt lopen. En aan zijn hand: een klein mensje. Zijn dochtertje, Roos– want die hoort er gewoon bij, had hij al gezegd.
Ze blijkt geweldig.
Ze giert het uit als ik bijna op m’n bek ga bij het instappen in de boot. En ondanks dat het warmer leek dan het daadwerkelijk is (ergo: het is ijskoud), voel ik binnenin iets opvlammen.
Iets dat verdacht veel op hoop lijkt.

To be continued...

Afbeelding

**Geplaatst**: 12-08-25 15:35

Geplaatst: 12-08-25 15:35

Oh jee. Ik ruik alweer gewoon drama… :')

**Geplaatst**: 12-08-25 18:06

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 12-08-25 18:06

Oh jee ik ook, en meteen op de eerste date kennismaken met zijn dochter

maar misschien dat we onraad ruiken omdat Nina er gewoon een abbo op heeft

dat kan ook he.

**Geplaatst**: 12-08-25 20:36

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 12-08-25 20:36

Anderzijds: als dit mister perfect is zou hij vast niet in dit verhaal voor komen...

@TS: hup hup, beetje vaart erin houden hè O:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-08-25 20:43

Geplaatst door de TopicStarter : 12-08-25 20:43

different1 schreef:
Anderzijds: als dit mister perfect is zou hij vast niet in dit verhaal voor komen...

@TS: hup hup, beetje vaart erin houden hè

HAHAHWHW wat een vertrouwen hier in mijn liefdesleven hahaha echt super grappig dit!
Ik echt keihard lachen $_/-\o_$

Made my day!

We gaan nog even verder met het rijtje mafklappers…
Of…?

**Geplaatst**: 12-08-25 21:02

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 12-08-25 21:02

Van de ene rode vlag naar de andere $*\o/*$
Ben er weer klaar voor, kom maar op!

**Geplaatst**: 12-08-25 23:47

Geplaatst: 12-08-25 23:47

Ik ben zeer benieuwd wat voor pareltje dit weer is :')

**Geplaatst**: 13-08-25 13:31

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 13-08-25 13:31

Sommige oesters met parel wil je gewoon naast de Titanic mikken inderdaad, kijken of dit ook weer het geval is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-25 11:48

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-25 11:48

Ik vind jullie helemaal leuk, allemaal $*\o/*$ !

Sunshinedaan schreef:
Van de ene rode vlag naar de andere $*\o/*$
Ben er weer klaar voor, kom maar op!

GEWELDIGE reacties!

Nou, daar gaan we dan maar weer

, heb nog een andere mafklapper uit het archief gehaald. Good old Wouter. Hoop doet leven, tenslotte!

27.
8 mei 2021
Of: hoe ik leerde dat gratis lingerie altijd een prijs heeft.

Wouter weet precies hoe hij me moet inpakken. Dat wist hij al toen Tom nog in beeld was. Misschien was dat juist het probleem. Want Wouter was dé grote bedreiging voor Tom.
Volgens Tom, dan.
Wat hád hij een commentaar op hem. Want Wouter, ja Wouter gaf me alles wat Tom me structureel weigerde. Elke ruzie met Tom—geen zeldzaamheid, laten we eerlijk zijn—dreef me linea recta naar Wouter. Niet om te horen dat ik moest ‘reflecteren’ of ‘leren’ (wat ik volgens Tom wél moest doen), maar om samen uit te pluizen wat er mis was met hém. Post-mortems van Toms psyche, gevolgd door een doosje Neuhaus, een diner bij Latour, of een paar Louboutins—net wat het moment vereiste.

En dat was exact waarom ik op een bepaald moment ‘moest kiezen’. Misschien had ik Tom ook niet moeten vertellen dat Wouter ooit smoorverliefd op me was.
Kleine inschattingsfout.
Wouter werd vanaf toen gecategoriseerd als ‘vieze oude man’.
Het was hem of Wouter.
Two is a relationship, three is a crowd. Prinses Diana had immers ook gezien hoe dat eindigde.

Natuurlijk had ik het niet helemáál verbroken met Wouter. We spraken soms af. Onder de radar. Maar zijn aanwezigheid leek onder surveillance te staan. Tom belde altijd op precies het verkeerde moment. Alsof hij, via het dark web, toegang had tot een spionagedrone waarop te zien was dat ik een hap van m’n taart nam. En dan moesten we er voortijdig een eind aan breien.

Dus toen Tom het uitmaakte via app — heel modern tegenwoordig, dat moet ik hem nageven — rende ik direct in de armen van Wouter.
Wouter is het daar overigens niet mee eens.
‘Hij heeft geen ballen. Hij kan je toch opbellen om het te vertellen? Die man hing altijd uren aan de lijn, maar nu is-ie te laf?’
Ik vond het eerlijk gezegd best fijn dat het slechte nieuws zich in berichtvorm aandiende. Het had een telefoongesprek from hell geweest.

‘Mijn gevoel zegt dat je niet de eerste bent die dit meemaakt en niet de laatste. Ik heb geen hoge pet van hem op...’
Ik hou wijselijk mijn mond.
We staan inmiddels muurvast op de A4, want blijkbaar is heel Nederland onderweg naar de Mall of the Netherlands.
Overigens hebben we een doel: Victoria’s Secret. Wouter vindt het belangrijk dat ik me snel weer goed voel, mooi, en nieuwe lingerie is daarbij een essentie.
Volgens hem dan.
Hij noemde het een cadeautje (‘Neem het nou maar aan.’). Ik noemde het strategisch investeren in zijn toegang tot mijn slaapkamer.
Ik nam het aan. Met de voetnoot dat hij het nooit te zien zou krijgen.

In het pashokje probeer ik een body aan te trekken waarvan de verkoopster had gezegd dat-ie me ‘absoluut empowerment’ zou geven. Nou, tot nu toe geeft-ie me vooral kramp in m’n liezen en de vage angst dat ik er nooit meer uitkom zonder brandweer of schaartje.
Het ding is te klein.
Of mijn zelfbeeld is te groot.
Eén van de twee.

Wouter staat buiten met drie andere setjes in zijn hand.
‘Weet je wat ik zat te denken?’ roept hij, net iets te enthousiast. ‘Ik wil je graag financieel sponsoren voor het EK.’
Mijn hoofd zit vast in het kant, wat op dit moment meer aanvoelt als een netje voor sinaasappels. Misschien is dit wel wat volgens Victoria een geheim zouden moeten blijven.
‘Maar laten we eerst gewoon een nachtje weggaan. Zuid-Frankrijk. Of desnoods Amersfoort. Gewoon... jij en ik. Wijn, uitzicht. Iets zonder Tom, zonder drama. Wat denk je?’
Zijn stem klinkt hoopvol. Te hoopvol. Te veel bubbelbad en kamer met rond bed die ook per uur te boeken is.
En dus besluit ik het maar te zeggen.

‘Ik moet je wat vertellen,’ zeg ik voorzichtig, terwijl ik mijn hoofd door het gordijntje duw. ‘Ik heb iemand ontmoet. Daan.’
Hij kijkt me aan alsof ik net heb gezegd dat ik een pakketje meth in m’n slip heb verstopt.
‘En?’ Wouter knippert traag.
Snel praat ik hem bij. Kort. Bondig—ik draag tenslotte een body en voel me als een vleesworst in netstof.
Ik hoor Wouter zachtjes zuchten. Een mix van berusting en teleurstelling, alsof hij dit eigenlijk al had verwacht.
Hij knikt.
‘Klinkt... indrukwekkend.’

We lopen zwijgend richting de kassa.
Hij zegt niks. Pakt z’n telefoon. Maar geen beweging naar z’n portemonnee.
Dus ik betaal.

To be continued...

Afbeelding

**Geplaatst**: 14-08-25 15:19

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 14-08-25 15:19

oei arme Wouter klinkt trouwens bijna als de ideale man

**Geplaatst**: 14-08-25 15:31

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 14-08-25 15:31

Ja, mij lijkt Wouter eigenlijk ook wel de meest stabiele factor in Nina's leven :))

**Geplaatst**: 14-08-25 16:04

Re: [VER]Anatomie van een Moderne Relatie

Geplaatst: 14-08-25 16:04

Ik denk dat Wouter echt zo'n friendzone vriend is.
Zo iemand die je heel erg aardig vind maar echt TOTAAL onaantrekkelijk.
Dus zeker geen relatie materiaal.....

**Geplaatst**: 14-08-25 18:24

Geplaatst: 14-08-25 18:24

Sky_As schreef:
Ik denk dat Wouter echt zo'n friendzone vriend is.
Zo iemand die je heel erg aardig vind maar echt TOTAAL onaantrekkelijk.
Dus zeker geen relatie materiaal.....

Als je het erop kan doen is hij niet totaal onaantrekkelijk toch?
Ik ben erg benieuwd naar Daan. Die zal vast wel meer voor haar betalen.

**Geplaatst**: 14-08-25 18:27

Geplaatst: 14-08-25 18:27

Voor sommige geldt het motto
"Jeuk is erger dan pijn"
:Y)