Geplaatst Maar absoluut niet uit het hart.
Lieve Bokkers.
Sommigen van jullie herinneren misschien Chiwa nog wel, die eigenwijze Haflinger merrie waarvan ik het voorrecht had om haar te mogen rijden.
Helaas is Chiwa niet meer.
Vandaag heb ik een berichtje gekregen van het baasje dat ze plotseling overleden is. Details heb ik niet gekregen, maar voor zover ik wist mankeerde ze niets ernstigs. Ze was al aan de wat oudere kant, maar ik heb oudere paarden gekend.
Maar goed, hierbij dus een korte reportage van mijn mooiste momenten samen met deze dondersteen
Onze eerste ontmoeting November 2012. Ze kwam in een weitje aan de rand van mijn dorp staan, en van het een kwam het ander, en toen was ik plotseling haar bijrijdster als ze in Piershil stond Ik was in 1 klap verliefd; En dat is niet moeilijk op zo'n lief (en ondeugend) hoofd.
Samen rijden, Februari 2016. Onze harige monster vond het heerlijk om in de koude lucht even lekker uit te razen
Onze eerste wedstrijd samen, de Pinksterwedstrijd in 2014. Deze foto werd genomen tijdens het losrijden, enkele momenten voordat ze er vandoor ging Gelieve geen commentaar op mijn houding, ik ging net staan uit mijn zadel.
Geschoten tijdens ons proefje! Wat was dat dramatisch, madame vond het 3x keer niks Iedere keer de benen nemen toen we voorbij de juryauto kwamen, en het paard in de losrijring naast me was vele malen interessanter dan onze proef. Uiteindelijk een respectievelijke 179 punten voor onze eerste keer in de B Dressuur.
''Baas, kijk mij knap zijn dan!'' Januari 2015
Opnieuw een lekker buitenrit 's ochtends in de winter van 2015, volgensmij zegt die eigenwijze blik van haar genoeg
''Kijk mij lief lachen! Mag ik nou wat lekkers? Ik heb honguurrr...''
Ik heb zo veel mooie momenten mogen meemaken met dit toppaard. En ik weet, aan ieder moois komt een einde, maar dit einde kwam toch wel als een onverwacht harde klap.
Lieve Chiwa, het is goed zo meisje. Geniet daarboven zoals je altijd zo kon genieten van ieder klein moment < 3
Lieve Bokkers.
Sommigen van jullie herinneren misschien Chiwa nog wel, die eigenwijze Haflinger merrie waarvan ik het voorrecht had om haar te mogen rijden.
Helaas is Chiwa niet meer.
Vandaag heb ik een berichtje gekregen van het baasje dat ze plotseling overleden is. Details heb ik niet gekregen, maar voor zover ik wist mankeerde ze niets ernstigs. Ze was al aan de wat oudere kant, maar ik heb oudere paarden gekend.
Maar goed, hierbij dus een korte reportage van mijn mooiste momenten samen met deze dondersteen
Onze eerste ontmoeting November 2012. Ze kwam in een weitje aan de rand van mijn dorp staan, en van het een kwam het ander, en toen was ik plotseling haar bijrijdster als ze in Piershil stond Ik was in 1 klap verliefd; En dat is niet moeilijk op zo'n lief (en ondeugend) hoofd.
Samen rijden, Februari 2016. Onze harige monster vond het heerlijk om in de koude lucht even lekker uit te razen
Onze eerste wedstrijd samen, de Pinksterwedstrijd in 2014. Deze foto werd genomen tijdens het losrijden, enkele momenten voordat ze er vandoor ging
Gelieve geen commentaar op mijn houding, ik ging net staan uit mijn zadel.Geschoten tijdens ons proefje! Wat was dat dramatisch, madame vond het 3x keer niks
Iedere keer de benen nemen toen we voorbij de juryauto kwamen, en het paard in de losrijring naast me was vele malen interessanter dan onze proef. Uiteindelijk een respectievelijke 179 punten voor onze eerste keer in de B Dressuur.''Baas, kijk mij knap zijn dan!'' Januari 2015
Opnieuw een lekker buitenrit 's ochtends in de winter van 2015, volgensmij zegt die eigenwijze blik van haar genoeg
''Kijk mij lief lachen! Mag ik nou wat lekkers? Ik heb honguurrr...''
Ik heb zo veel mooie momenten mogen meemaken met dit toppaard. En ik weet, aan ieder moois komt een einde, maar dit einde kwam toch wel als een onverwacht harde klap.
Lieve Chiwa, het is goed zo meisje. Geniet daarboven zoals je altijd zo kon genieten van ieder klein moment < 3
