Geplaatst Voor de bokkers die mij en Raymond nog niet kennen; Ik ben Chantal, 15 jaar, heb paardrijden nu weer 2 jaar opgepakt dankzij de school die ik doe, en ben nu actief bezig met mijn leasepaard Raymond. Een vos Tuiger met schoft van 1.82 en een actief men-verleden.
Sinds februari rijd en verzorg ik hem en het wordt elke keer beter, ik ben nu al zo ontzettend trots.
Hij stond volledig stil dus mocht hem gratis vaker per week gaan rijden (betaal nu 30 euro per maand voor volledige lease0_o), wat een grote, gratis, verassing
Op zaterdag krijg ik les van mijn moeder (dat gaat heel goed met zijn tweeën) of een privé les van een instructrice op stal.
Doordeweeks rijd ik hem dinsdag en donderdag en ben verder elke dag welkom, maar dat gaat natuurlijk niet elke dag met school
Raymond is erg eenkennig en (was) schrikkerig, we moesten erg aan elkaar wennen maar de klik is er altijd geweest. Ik was rustig en consequent en dat is precies wat meneer nodig had, dus werd ik verwelkomt door de manege als nieuwe vaste bijrijdster.
We oefenen onder het zadel erg dressuurmatig, tempowisselingen, hals strekken en verzamelen, doorzitten, beenhulpen extra oefenen etc. Toen ik in februari begon wist ik niet wat 'nageeflijk' en 'aan de teugel' betekende, en hebben mijn instructrice en mijn moeder het rustig uitgelegd toen Raymond rustig met me kon rijden. Ik kan nu wel zeggen dat ik er al aardig verstand van begin te krijgen en heb al ontzettend veel ervaring opgedaan, evenals Raymond zelf. Hij was zo eenkennig onder het zadel met tuigertrekjes en dat heb ik er al grotendeels uit. Hij is aan me gewend en herkent me.
Hij begint in een rustig tempo zijn rugspieren te gebruiken en schrikt bijna nooit meer.
Hoe egoïstisch het ook klinkt; ik rij zelf pas weer twee jaar en mijn houding was baggerslecht door mijn rugproblemen en gewrichtsproblemen (Hypermobiliteit) dat in mei geconstateerd werd. Niemand, maar dan ook niemand, kon rustig met hem rijden, hij drukte zijn rug weg en ik ben de eerste weken vier keer gevallen door een plotse beweging van hem. Langzaam aan ontspande hij meer en kreeg vertrouwen dat als ik zei dat hij niet bang hoefde te zijn hij dat ook niet zomaar deed. Ik werd steeds verliefder op deze knappe man en Raymond zit vele malen beter in zijn vel. De achterhand begint lekker te vullen met spieren en hij ontspant zijn hals meer. De eerste keer dat hij echt zijn rug bolde en zijn hals liet zakken was ik zo ontzettend blij dat ik met gloeiende wangetjes zat te glunderen terwijl Raymond rustig doordraafde
De twee andere in de bak gaven me complimenten en zeiden dat ze hem amper herkende, en die complimentjes blijven elke week maar binnenrollen, en dat maakt me elke week zelfverzekerder en blijer.
Snel samengevat; Ik en Raymond leren elke week nieuwe dingen, al is het dat ik door een van zijn stoute buien de bokken leer uit te zitten, we komen toch steeds verder. Af en toe begin ik weer met een paar pasjes terug en werk hem snel vooruit en soms kan ik sommige stappen gewoonweg overslaan. Ik ben dus ontzettend blij en trots dat ik hem nu volledige beweging in de week mag geven en echt het gevoel krijg dat hij mijn eigendom is.
Nouja, respect als je mijn heeeele verhaal hebt gelezen hihi, right to the point:
Vandaag had mijn zusje wedstrijd op een manegepony en ik ga dan uiteraard mee, mijn vader en moeder ook, en onze pup ging ook gezellig mee
Vanwege alle drukte en volle rijbakken ben ik maar begonnen met iets dat ik al heel lang wil doen; grondwerk.
We doen het af en toe en longeren doe ik uiteraard vaker.
Op school heb ik geleerd hoe je kan spiegelen, ontzettend leuk, een ik vind het tof om dat met een vast paard te kunnen doen.
Dus heb ik de Ray een lekker zacht halster omgedaan en ben met de longeerlijn over het erf naar achter gelopen, richting een vierkante bak waar je, je paard mag join-uppen, longeren, etc.
Ik wilde graag dat er iemand meeging en dus ging mijn vader gezellig kijken (en foto's maken, mwoehahaha). Ik heb gelongeerd, met lijn en zonder, ik heb wat commando's geoefend en heb lekker geprutteld.
Raymond was kijkerig, maar rustig, als je het mij zegt zie ik hem zo het liefst
Hij was vandaag heel fotogeniek en daar ben ik heel blij mee!
Laten we de foto's bekijken!
1. Gelijk mijn favofavofavo
Met een beetje geluk mag ik deze op canvas Je ziet op deze foto ook echt dat zijn buikje strakker is geworden!
2. Rustig stappen, dat ging eerst echt niet zo ontspannen, zo trots:)
3. Lijn korter maken en mee 'galopperen' zodat we op hetzelfde tempo naast elkaar een volte maakte:)
4. Tussendoor even lachen terwijl Raymond verbaasd naar een druk paard kijkt
5. Lijn er af!
6. en weer verder:)
7. Lekker ontspannen.
8. mee draven
9. tegen hem aan leunen, omdat hij daar perfect voor stondx)
10.
11. Gaaaaf!
12. Nog eentje om het af te leren
13. Dit was in februari, zo ontzettend blij met de vorderingen!
Ik hoop dat jullie deze foto's net zo mooi vonden als ikzelf!
Een reactie vind ik super leuk
Als je ons wilt volgen heb ik een speciaal volg topic
Tips zijn ook altijd welkom!
