Geplaatst Ik was op zoek naar een verzorgpaardje en zag een advertentie op internet, dat iemand een verzorger zocht voor een haflinger (Vrouwke, 5 jaar, 1.43) met haar veulen (Lady Kiwi 1, bijna 1 jaar). Ik ben dol op haflingers dus dat maakte het al extra leuk. Ik heb toen gelijk gemaild en kreeg al snel antwoord dat ik maar een snel moest komen kennis maken. Zo gezegd zo gedaan .. een week later stond in daar dan, tegenover misschien wel mijn toekomstige verzorgpaardjes. Ik heb toen wat met de eigenaresse gekletst en daarna hebben we een afspraak gemaakt voor die zaterdag om te proefrijden. Die zaterdag ben ik weer naar mijn toen nog misschien wel toekomstige verzorgpaardjes gegaan om eens een proefritje te gaan maken. gepoetst, opgezadeld en daar gingen we dan! De eigenaresse waarschuwde me van te voren dat Vrouwke soms wel eens een bokje kon geven, maar dat deed ze dan puur om me uit te proberen.
Ik zat nog geen 10 seconde op haar rug op madame begon al te bokken. Gelukkig bleef ik zitten! Na heel wat bokken te hebben doorgezeten daarna toch super enthousiast van Vrouwke afgestapt in de hoop dat zij mijn toekomstige verzorgpaardje zou mogen worden. En ja hoor dat werd ze!
Toen begon het allemaal …
de weken erna kon ik eigenlijk alleen nog maar met haar stappen. Als ik wilde draven ging ze alleen maar bokken op haar plek en de galop hoefden we niet eens aan te denken.
Nu het rijden met Vrouwke niet zo lekker liep ging ik foto’s met haar maken in de wei en soms maar met Kiwi aan de slag. Haar wat poetsen enzo .
Omdat we de winter ingingen kon ik bijna niet rijden omdat op de plek waar Vrouwke en Kiwi staan alleen een buitenbak is. Daarom gingen we ongeveer 1 keer per week naar de pensionstalling tegenover waar ik dan in de binnenbak kon rijden. De dochter van de eigenaar van de pensionstalling bood me aan om een les te geven omdat ik eigenlijk niet vooruit kwam door het vele bokken wat Vrouwke alleen nog maar deed. Door de lessen die ik bijna iedere week van haar heb gehad ging ik met sprongen vooruit. Vrouwke bleef nog wel veel bokken maar ik kon tenminste alweer redelijk normaal draven en we hebben in de binnenbak ook voor het eerst gegaloppeerd.
Eind december kwam er een nieuw paardje bij Vrouwke op stal, een shetlander: Leo van Landhorst. Dat werd dus ook automatisch mijn verzorgpaardje.
Toen Leo op stal kwam werd Kiwi helaas verkocht. Kiwi is gelukkig wel goed terecht gekomen. Kiwi staat nu op de pensionstalling tegenover bij haar oude verzorgster Nancy_ hier op bokt.
Vanaf februari mocht ik Vrouwke meenemen naar mijn wekelijkse manege les. Sinds die tijd is er ook weer veel veranderd! We rijden sindsdien veel serieuzer. Het bokken werd sindsdien ook weer minder. In stap bokt ze helemaal niet meer, in draf ook niet meer zoveel alleen in de galop nog.
Toen het weer wat mooier weer werd en we weer in de wei konden rijden zijn we ook eens begonnen met springen.
Omdat het beter ging met rijden heb ik toen ook mijn eerste wedstrijd gedaan met Vrouwke. Dat ging redelijk goed. We namen toen een gedeelte 2 plaats met 179 punten.
et bokgedeelte ging ook weer wat beter. In de stap en draf bokte Vrouwke zo goed als niet meer, de rechtergalop ging ook prima alleen de linker galop vond ze nog moeilijk dus daar kreeg ik soms nog wat bokken.
We hebben ons toen een tijdje bezig gehouden met het springen en hebben toen ook samen de 1 meter grens bereikt.
In augustus hebben Vrouwke en ik mee gedaan aan de Haflingerdag in Ermelo met de crosstraining.
Dat was echt een geweldige ervaring om mee te maken!
Ik was eigenlijk wel benieuwd hoe Vrouwke op buitenrit zou zijn dus zijn we eens een buitenrit gaan maken. Vrouwke is buiten super braaf, verkeer maakte haar helemaal niet uit.
We zijn weer verder gegaan met trainen, trainen en nog een trainen.
Nu we bijna een jaar verder zijn heeft Vrouwke, zo ook ik erg veel geleerd! We zijn begonnen als twee guppies. Toen ik de eerste keer opstapte kon ik stappen met haar maar daar bleef het bij. Want in draf en galop kon ze alleen maar bokken. Nu bijna een jaar verder, bokt ze alleen nog in de linker galop en zelfs dat gaat steeds beter.
2 weken geleden heb ik iets te horen gekregen waar ik altijd alleen van heb kunnen dromen.
De eigenaresse wilde Vrouwke verkopen en ik was degene die haar mocht kopen. Ik was en ben natuurlijk nog steeds hier zoooo blij mee!
We hebben al zoveel van elkaar geleerd en ik hoop nog meer van haar te mogen leren.
over 2 weken wordt Vrouwke klinisch gekeurd en als dat goed is dan is deze knappe pony officieel van mijn!
en wat een prachtige foto's zitten ertussen ^^ haha 
