Geplaatst Maar nu, hoe ontmoette ik Tinky? Wel, het begon allemaal vorig jaar, de week dat ik op schoolreis was. Men moeder en ik hadden een zwakte voor Tinkers. En zochten altijd op het internet naar leukerds. Een paar weken voor schoolreis, stootte we op een stal, zeer dicht gelegen waar wij wonen; Tinkerstal den Bosberg. We gingen naar 'Te koop' en dan werden we helemaal verliefd, op een zeer knappe tinkermerrie. Tinky genaamt. Maandag vertrok ik op schoolreis en elke avond belde ik mijn moeder om te horen hoe het eraan het thuisfront aanging. Die dag was het dus Dinsdag. Na het oefenen van ons schoolreis lied mochten we onze ouders bellen en dat deed ik dan ook. Mijn moeder begon van ; 'Je zult kwaad op me zijn.. Ik ben naar Tinky gaan kijken' Ik schreeuwde het uit! Dit kan toch niet waar zijn?! Telkens vroeg ik naar meer.. Ze was hoogdrachtig en kon elk moment bevallen, de eigenaars waren super vriendelijk. Maar Tinky zag er minder mooi uit dan op de foto, omdat ze dus het veulen droeg en het gewicht ervoor zorgde dat haar rug en achterhand wat inzakte. Ook was ze véél spieren kwijt omdat ze zo lang stilstond. Er was alleen één groot probleem was : Geld. Die nacht kon ik haast niet slapen.. Woensdag, ik stond in de gang. Ik was helemaal opgemaakt en mijn haar was gestylt. De fuif was te gek! Ik gooide alles los, maar het werd nogal warm en in de gang was het frisjes. Ik keek wat naar men gsm omdat ik al de hele avond zat te smsen. Mijn ogen tuurde naar het schermpje en ik kreeg een bericht. Een goede vriendin van me stond naast me. Ik keek naar de sms. Het was mama. 'Heb Tinky gereserveerd voor ons' Gillend maakte ik een vreugdesprong en sprong in de armen van mijn vriendin. Ze keek me vragend aan maar ik legde alles dus uit. Nu kon ik zéker niet wachten tot ik thuis was.. Gereserveerd betekend trouwens dat wij voorang hebben om der te kopen. Niemand kan haar dus kopen voordat wij toestemming geven! Tinky was trouwens toen nog drachtig van Calipso. Op 8 april 2011 beviel Tinky van Calipso. Op 27 april zag ik Tinky voor het eerst in het echt. Ze was super lief, ik weet nog dat ik toen zonder zadel op der rug had gezeten
Op 11 mei had ik voor het eerst met Tinky in de bak gereden, ookal is/blijft Tinky écht geen bak liefhebber. Dan gaat ze ook staan en protesteren om vooruit te gaan 
Toen besloten we stilletjes om haar te kopen.. Week na week, gingen we bij Tinky op bezoek. Soms gingen we 2 weken niet. We konden toch niet veel doen aangezien ze geen bak-fan is + we afhankelijk waren van haar oude eigenaars. 6 Augustus was er weer een keuring op Tinkerstal den Bosberg. En dit was dé dag. We kochten haar. Tinky zou binnen een paar dagen gebracht worden. Maar dan ging het mis. Zaterdag kregen we telefoon van de Tinkerstal. Tinky had koliek, zware koliek. Mijn ouders zouden meteen moeten komen, want ze gingen haar brengen naar de dierenkliniek in Merelbeke. Die nacht was erg zwaar voor mij, ik besefte dat het gedaan kon zijn, zonder dat ze zelfs ook maar even hier thuis had gestaan.. Toen mijn ouders terugkwamen van de kliniek vertelde ze ons wat er gaande was met haar; Ze had last van lichte hartruis, en haar mag zat werkelijk vol met reflux. De veeartsen hebben haar maag dan leeggepompt en er kwam zeker 10l reflux uit, wat erg veel is. Die nacht heeft ze de hele nacht op stal gestaan met infuus en muilkorf. Om de 4 uur werden ook haar bloedwaardes gecheckt. Die nacht heeft iedereen nogal onder druk gezeten, telefoon=operatie. Dat gebeurde die nacht gelukkig niet, maar de volgende dag dus wel. We kregen telefoon dat het even slecht met haar ging. Ze had wat problemen met haar blinde darm. Na 2 uur, kregen we wéér telefoon, en toen was het goed nieuws. Een dierenarts geloofde dat ze het kon halen, zonder een operatie. De volgende dag ging ik naar haar kijken, wat ik daar aantrof, was verschrikkelijk. En het beeld zal altijd wel in mijn geheugen gegrift zitten. Ze was GRAAT-mager. Ik kon elk ribbetje tellen. Ze was helemaal ingevallen, en had een kale plek van het infuus. Overal hingen slangetjes, ik kon haar amper aaien of een knuffel geven. Ook toen ik weer uit de stal wou gaan, liep ze als een gek achter me aan omdat ze ook naar buiten wou.. Buiten aan haar stal hing haar medische fische; daarop stond dat ze amper 400kg woog, ook waren de dierenartsen met haar in de weer geweest en hebben haar laten stappen en draven. Dag na dag, ging het beter met haar en na een paar dagen bezocht ik haar weer in de kliniek. Ze zag er toen veel beter uit, ze was actief en de dierenartsen hadden haar manen ingevlochten. Ze was er echt een favoriet Ze droeg geen muilkorf meer, en het infuus was ook weg. Ze stond toen ook al wat op haar hooi te knabbelen en ze mestte weer prima! Alles ging weer een pak beter! Dan was het vrijdag 12 augustus, ze mocht naar huis. Haar oude eigenaars gingen haar brengen met de trailer. Ik was natuurlijk weer super stressy en was razen benieuwd hoe de pony's op haar gingen reageren. Gelukkig ging het goed. Nu zijn we zeker 5 maanden verder, en mijn Tinkertje is weer helemaal goed gekomen! Hier zijn een paar foto's van de voorbije maanden!^ik weet dat het gigantisch is, maar het is zeker de moeite waard!
De eerste keren op/bij jou ♥
Mijn eerste keer op Tinky. Zonder cap, draag anders altijd een cap!
Je eerste dag bij ons
Duidelijke foto van de kale plek van haar infuus, en het feit hoe mager ze stond.
Je eerste buitenrit, samen met mij
Lekker bij de andere paardjes in de wei
Je werd steeds mooier
Onze band werd sterker
Tot we staan waar we nu staan
Bedankt dat jij in mijn leven kwam, en ik hoop, dat we nog meer bij elkaar groeien in 2012!
