
Vandaag begon al goed toen Blacky mijn een hartaanval bezorgde.
Hij stond namelijk niet in de stal waar hij wel zou moeten staan, maar hij lag voor op een grasveld te slapen.

Maar dat alles heeft hij goed gemaakt door eens te laten zien wat voor band wij in 6 maand tijd hebben opgebouwd ..
De 1 paar week durfde ik niks met hem, hij was erg maar dan ook erg vervelend, en ik ik was bang ..
Gericht bokken, Rollen tijdens het rijden, Ontsnappen, Bijten en nog wel veel meer.
Maar dat alles heeft ons sterker gemaakt, ik ben van een meisje die nog geen eens een pony vast durfde te houden naar iemand gegaan die als iets niet mag ook erg boos kan worden. Wat ik voorheen niet durfde, bang voor dat ik te streng was, bang dat de pony mij nooit meer zou vertrouwen, bang voor van alles.
Maar blacky heeft mij geleerd dat je ook best een boos mag worden, dat je ook best wel eens een tik mag uitdelen als iets echt niet kan. En doordat blacky mij heeft laten zien dat ik ook wel eens wat zekerder mag zijn van mezelf, heb ik er een droompony voor terug gekregen.
Bijten zit er niet meer in, Bokken doet hij nu alleen nog maar als hij lekker los door de bak mag, en het rollen tijdens het rijden is hij helemaal verleerd!
En oh, wat ben ik trots op hem, trots op dat hij van mij is en trots op wat we samen in zo'n korte tijd hebben bereikt.
En natuurlijk zit er eens een dag bij dat het minder gaat, maar zodra het weer beter gaat weet ik waarvoor ik het doe.
Ik doe het voor ons samen, want alleen dan krijg je er ook iets heel moois voor terug.
Namelijk een band, die zoveel meer betekend dan alles in mijn hele leven.
Ik ben blij dat ik hem de mijne mag noemen en ik hoop nog lang heeeel lang van hem te mogen genieten!
Kijk en geniet mee!

Zijn knappe koppie.

Heuj, blacky wel je oortjes naar voren!


Kriebelen achter zijn oortjes.

Smile!


Ja, een kopstoot kan er ook nog wel bij!


Altijd goed als je een hoofd hebt om om te leunen!


Zo'n speciaal gevoel als je pony zich laat knuffelen als hij ligt.



En een lol dat we hebben!



En hoe stil hij daar dan ook lag, het was bijna eng voor zijn doen..

Maar terwijl je zo stil ligt verlies je de camera geen moment uit het oog natuurlijk!


Vervolgens sta je weer op, en wordt je netjes naar je vriendinnetje bij de stal gebracht.


Daarna zeg ik nog het standaard zinnetje tegen je :' doeidoei, ik hou van jou.'

& dan zie ik je de volgende dag weer en geniet ik weer net zoveel als de dag ervoor.
Bedankt voor het kijken!
