Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-01-23 18:20

Zelfreflectie versus de wereld

Geplaatst door de TopicStarter : 01-01-23 18:20

Misschien heel rare, bijna zware titel, maar dat hoeft het niet te zijn.

Ik merk momenteel dat ik in een heel chaotische periode in mijn leven zit, komt wel vaker voor. Ben een enorme denker en soms loopt je hoofd dan over en lijk je even wat ontspoort en verdwaalt.

Er zullen zeker nog mensen zijn die dit herkennen en daarop ook dit topic.

Momenteel loop ik bv tegen wat dingen aan waar ik het als mens best moeilijk mee heb.
Ik word als mens, door de jaren, steeds weker, gevoeliger en nood aan zachtheid en sensibiliteit, terwijl de wereld steeds meer de andere kant op evolueert.

Heb enorm veel nood aan rust, ruimte en tijd voor goeie gesprekken, terwijl alles rondom steeds vlugger lijkt te draaien en voller wordt.

In zo’n periodes sta ik enorm vaak stil bij mezelf, is enorm confronterend en vreet energie, enorm zoekend, maar niet echt wetend naar wat, zo’n onverzadigd gevoel van leegte ergens….

Je gedachten gaan alle richtingen uit, maar ook beslissingen nemen in zo’n periodes is niet altijd ideaal, want ze zijn in chaos-gevoelsmomenten genomen en weerspiegelen niet altijd de realiteit, en dat maakt het ook niet altijd makkelijker.

Zijn er mensen die zich hierin wat herkennen? Er graag mee dieper op in willen gaan? Over het leven, de diepgang, de obstakels die je als emo-mens vaak tegenkomt en hoe je omgaat met jezelf versus de wereld en alles waar je geen vat op hebt?

(Het is helemaal geen ‘wat lastig voor je’ topic, meer een topic op vrij je gedachten te droppen, te reflecteren, te delen,..)

**Geplaatst**: 01-01-23 18:27

Re: Zelfreflectie versus de wereld

Geplaatst: 01-01-23 18:27

Hey ts, herkenbaar.

Ik laad sowieso het meeste op wanneer ik alleen ben en kan het beste bij mezelf blijven bij een heel selecte club mensen. Ik ben helemaal geen groeps of drukte mens en heb dan ook regelmatig best moeite met alle sociale randzaken die bij het leven komen kijken als: werk gerelateerde borrels, kerstvieringen met een hele familie, etcetera. Inmiddels weet ik hoe belangrijk het voor me is om genoeg tijd te plannen voor mijzelf en mijn denken

en kan ik dus ook makkelijker nee verkopen.
Dit blijft echter wel een proces met zijn ups en downs en dat mag ook.

**Geplaatst**: 05-01-23 23:28

Geplaatst: 05-01-23 23:28

Ik zet even een stipje. Ik merk het ook. Ik ben na een aantal hectische jaren aan mijzelf aan het werken. Ik heb een coach en ben hard bezig met weer in shape te komen. Ook heb ik afscheid genomen van mensen die in een andere waarheid leven dan wat de realiteit weergeeft. Als je echt altijd problemen hebt in relaties, vriendschappen, werk, etc en de hele wereld is tegen je, het ligt nooit aan jou, je hebt nagenoeg altijd gelijk, dan is het voor mij moeilijk begrijpen dat je nooit tot de conclusie komt dat je wellicht eens in de spiegel moet kijken. Die slachtoffer houding is energie vretend en je leven zal niet veranderen.

En dat past op dit moment even niet in mijn leven. Ik ben zelf nu echt de positieve kant op gegaan en merk dat er zoveel nieuwe deuren zijn open gegaan, oude vriendschappen bloeien weer op en ik heb veel meer energie.

Natuurlijk gaat niet alles perfect maar ik kijk er nu met een andere blik naar. Heel verfrissend. Mijn coach zegt ook altijd: je kan niemand veranderen, alleen de manier hoe je ermee omgaat. En van proberen is niemand wijzer geworden. Je doet iets of je doet iets niet. De commitment aan jezelf is de belangrijkste. Als je al geen afspraken met je zelf kunt maken, hoe betrouwbaar ben je dan voor je omgeving.

En mijn motto: gewoon vriendelijk zijn kost niets.

Ik ga nu slapen, maar ga graag mee de diepte in.

**Geplaatst**: 05-01-23 23:35

Geplaatst: 05-01-23 23:35

Mijn voorkeur is om ooit ergens vrijstaand te wonen, dat mag klein zijn, maar met de buren en eind verderop. Rust en ruimte. Ik plan ook weer vakantie als ik er van terug ben, altijd iets om naar uit te kijken.

Ik zoek soms de drukte zelf op maar dan op mijn manier, ik ga bijvoorbeeld weleens alleen naar concerten of theater.

Ik ben ook behoorlijk perfectionistisch en dat heeft zijn voor en nadelen. Vooral op het werk heb ik soms (terwijl bijna niemand het zal merken) moeilijke periodes. En dat doe je toch heel veel uur in het leven dus het kan best wel invloed hebben. Terwijl ik wel echt een leuke baan heb, dus daar ligt het niet aan.

Ik snap soms ook niet goed dat er mensen zijn die schreeuwen, schelden, agressie gebruiken etc

Hoewel schreeuwen denk ik best lekker kan zijn... in je eentje in the middle of nowhere in het niets.

Overigens kan ik soms ook ontzettend genieten van de wereld, als ik een regenboog zie, druppels aan takken hangen, vogels hoor fluiten, vlinders zie fladderen, buiten liggen onder een sterrenhemel, paddenstoelen zoeken, verwarmd worden door zonnestralen. Dan hoop ik dat de mensen die boos zijn of verdrietig misschien ook iets minder boos verdrietig zijn als ze dit soort dingen ook zien.

Laatst bijgewerkt door moonsparkle op 06-01-23 00:17, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-01-23 23:43

Geplaatst: 05-01-23 23:43

Mooi topic TS. Ik herken het ook wel van eerder in mijn leven, heb nu mijn draai er meer in gevonden. Het omringen van jezelf met gelijkgestemden helpt echt. Je zult merken dat er dan ook een hele groep mensen is die niet in de ratrace meegaan.

Ook de juiste mensen op Insta volgen vind ik heel inspirerend/rustgevend. Misschien eens wat namen met elkaar delen in dit topic?

Ken je/kennen jullie het boek de Omwenteling van hoogleraar Jan Rotmans? Dit heeft mij veel inzichten opgeleverd over de fase waar we nu als maatschappij/wereld in zitten, en ook hoop en vertrouwen voor de toekomst.

**Geplaatst**: 06-01-23 00:09

Geplaatst: 06-01-23 00:09

Ik was altijd heel open, vriendelijk en lief, en ben nu steeds meer gesloten en harder. Ik vind de mensheid ook gewoon niet leuk meer. Individuen daargelaten, kan de mensheid me op dit moment kapot gaan omdat 'ze' de wereld naar zn grootje helpen.

Is niet hoe ik in wezen ben en ook niet waar ik me fijn bij voel, maar zo voel ik me nu wel, helaas.

Ik ben van de week voor het eerst bij een coach over mediumschap geweest en hij zei dat ik wrok naar de mensheid heb en daar heeft hij wel gelijk in. Hij gaat, oa , is niet het hoofd doel, proberen me milder naar de mensheid te laten kijken. We zullen zien. Het zou fijn zijn wat minder gevoelig te zijn in ieder geval, of het kunnen gebruiken ipv er alleen maar veel last van te hebben.

Op dit moment wil ik gewoon in mijn hutje in het bos zitten, nog wat bomen planten en dan kijken we wel weer verder.

**Geplaatst**: 06-01-23 00:39

Geplaatst: 06-01-23 00:39

Ik weet natuurlijk niet of ik het volledig herken hoor ts, maar ik heb autisme en heel de wereld is voor mij een soort 'ver van m'n bed' show. De ervaringen die ik heb met mensen ervaar ik niet positief en daarom leef ik zoals ze dat fijn zeggen; In mijn eigen wereld. Voor andere zijn dat wel ''positieve'' ervaringen(Vrienden, uitgaan, bezoek, familie, je noemt het), ik voel dat niet als positief of leuk, nooit gedaan ook.

De buitenwereld kon ik als baby niet aan en hoe ouder ik word, hoe moeilijker de wereld voor mij is. Ik kan ook genieten van mensen, bijv als ze spelen met een dier of iets vriendelijks doen, maar op een afstand. Dan is dat voor mij mooi maar genoeg contact met de buitenwereld. Ik droom ervan een klein hutje op de hei te hebben, iets dat op deze wereld gewoon niet (meer) te doen is.

Ik vind dat je een mooi topic geopend hebt ts, die nood aan iets meer zachtheid is er denk ik over heel de wereld. Zelf het gevoel dat je achterblijft in de wervelwind van de wereld waar het normaal is dat jonge kinderen heel hun zelfbeeld naar beneden schetsen en 10en moeten halen op school. Dat zijn voor mij dingen waar ik regelmatig denk; Waren we maar gebleven bij het ontdekken van vuur in een grot en hadden we de (mooie) wereld maar niet zo verpest dat het amper te redden valt.
Mijn leven is zo onzeker als het kan momenteel en dat maakt soms die kleine momentjes van genieten(Vogeltje in het water, mist op de wei, regen, zonnetje, etc) juist extra groot.

**Geplaatst**: 06-01-23 14:12

Re: Zelfreflectie versus de wereld

Geplaatst: 06-01-23 14:12

Mooi dat je dit deelt ts. Ik ben ook een echt gevoelsmens en heb het liefst een diepgaand gesprek over het leven. Praten over koetjes en kalfjes vind ik maar lastig...

Het gevoel soms overspoeld te worden door het leven klinkt voor mij heel bekend. Rust en alleen zijn helpt dan bij mij maar dit is met een gezin en werk waarbij je constant onder de mensen bent (ik werk als verpleegkundige) ook niet altijd haalbaar.

**Geplaatst**: 06-01-23 21:08

Geplaatst: 06-01-23 21:08

Bij de berichten van TS en Anastasia24 is het net alsof ik mezelf hoor (lees) praten. Ik merk ook dat ik steeds meer moeite krijg met de wereld naarmate ik ouder word (nu bijna 30). Ik ben op een punt in mijn leven dat ik het gewoon even niet meer zo goed weet allemaal, wil ik door met mijn relatie ja of nee, ben ik goed bezig met mijn studie ja of nee. Ik heb gewoon het gevoel alsof ik nu op allerlei terreinen beslissingen moet nemen voor de rest van mijn leven en dat put me volledig uit, geeft me meer paniek dan iets anders. En ik weet even niet zo goed hoe ik erdoorheen ga komen, het voelt nu alsof dit de rest van mijn leven zo gaat blijven en dat is een weinig motiverende gedachte

Ik kan ook echt wel genieten van de leuke kleine dingen in het leven, maar veel minder dan vroeger juist omdat alles wordt overschaduwd door die eindeloze stroom aan gedachten. Dus ja, zeker herkenbaar dit.