Wij wonen nu ruim in jaar in ons hele leuke huurhuis, en zijn al een tijdje aan het nadenken over wat we nu juist met de ramen willen doen in de woonkamer. Momenteel hebben we de bekende 2 lagen: eerst een wit, lichtdoorlatend gordijn, en daarover niet-lichtdoorlatende gordijnen.
Nu is het zo dat wij hiervoor in een appartement woonden, op de 9de verdieping. Héél veel ramen, en dus enorm veel lichtinval. Dat is in ons huis eerder het tegenovergestelde, naar onze mening ontbreekt er minstens 1 raam in de woonkamer. Sowieso is het hier daardoor niet heel licht, maar zeker in vergelijking met ons appartement lijkt het hier soms een grot. Al helemaal als de zon niet schijnt
In de keuken hebben we ondertussen een folie tegen de ramen geplakt. Daarover heen zit nog een wit lichtdoorlatend gordijn, en voor wanneer het licht aangaat nog een overgordijn. Want door die folie en het gordijn heen, zie je ons nog steeds lopen, zeker als het licht brandt.
Daardoor twijfelen we of we in de woonkamer wel folie willen. Wij willen namelijk wel naar buiten kunnen kijken (mijn vriend staart graag naar zijn auto op de oprit, ik zie de postbode graag pakjes brengen), maar willen niet dat men binnen kan kijken. Met enkel de witte gordijntjes kijk je echt letterlijk door ons huis door, en zie je zelfs het huis van de buren staan. Van zodra wij een licht aansteken, gaan de overgordijnen dus dicht. Eén van de ramen staat tegenover de tv - als die aangaat, moet het overgordijn dus ook dicht, anders kan je van op de oprit meekijken én hebben wij last van de lichtinval in de tv.
Jaloezieën, zegt mijn vriend. Ik zeg "nee dankje", want ik ben huishoudhulp en die krengen plakken bij iedereen altijd, en zijn heel moeilijk schoon te maken, daar kruipt echt enorm veel tijd in en dat zie ik dus niet zitten. Ik vind wel een aantal jaloezieën die ik mooi vind, maar dat zijn dan vooral de houten, en die vind ik dan weer te donker, het is hier al donker genoeg. En, als we van de lichtinval willen profiteren, moet ik ze (volgens mij) in die mate openen dat men wederom kan binnen kijken, wat we dus absoluut niet willen.
De ervaring met de folie in de keuken maakt dat we vrij zeker zijn dat men hier nog steeds gaat kunnen doorkijken. We hebben ondertussen in de gang (lange, smalle raam naast de voordeur) ook folie, en daar zie je ons ook lopen als het licht brandt. Niet dat je onze poriën kunt onderscheiden, maar je ziet ons lopen, en dat willen we dus niet, toch zéker niet in de woonkamer.
Nu de donkere dagen er weer aankomen, zijn we dus op zoek naar een oplossing. Wij willen:
- iets dat voor voldoende lichtinval zorgt
- maar dat er tegelijk ook voor zorgt dan men niet kan binnen kijken
Mijn idee was om folie te plakken tot een bepaalde hoogte, maar daardoor zie je dus nog te veel van buiten naar binnen. En mensen die groter dan gemiddeld zijn, kijken daar overheen. Jaloezieën lijken me te veel werk qua onderhoud. Gordijnen hebben we, en daar kijk je dus doorheen.
Iemand een idee wat we zouden kunnen doen om zoveel mogelijk licht binnen te laten en tegelijk er voor te zorgen dat men niet kan binnen kijken?
Eén van de ramen van de woonkamer ligt naast de oprit. Als de overgordijnen niet gesloten zijn, kijken de postbode, koekjesverkopers en getuigen van Jehova binnen. Dat is het belangrijkste raam voor ons.
Daar tegenover bevinden zich 2 ramen die een hoek vormen, doordat ze tegenover de andere raam staan kijk je los door de woonkamer heen. Aan die kant zit wel een zijtuintje, dus daar is iets meer afstand met "de buitenwereld". Helaas ligt daarnaast wel een wegel, die veel begaan wordt, dus vrij veel passage langs daar, wat ook maakt dat we daar iets willen wat binnen kijken onmogelijk maakt. Dit is dezelfde kant als de keuken trouwens, het raam met de folie waar je naar onze zin ook nog teveel doorheen kijkt, ook al hangt er nog een extra gordijn voor.
Jammer, want ik vind het wel mooi!
Ik hou wel van die veelzijdigheid