Vroeger had ik mijn paard (en leen-pony) ook aan huis en het is altijd een droom geweest om een eigen boerderijtje te kopen met ruimte voor mijn paard. Drie jaar geleden kwam ik de man van mijn dromen tegen en hij bleek dezelfde droom te hebben als ik. Vorig jaar liepen we totaal onverwacht tegen een woonboerderij aan in de buurt van Gieten. Helaas kregen we te maken met een vuil spelletje tijdens het bieden en ging de boerderij aan onze neus voorbij.
De teleurstelling was enorm, en we bleven neuzen op Funda. Selecterend op de criteria 'genoeg grond voor paarden, bij het bos, in de buurt van Gieten ennnn binnen budget' was de spoeling behoorlijk dun. Op een zondag reden we bij de kleine selectie boerderijen langs. En overal was wel wat. Het laatste boerderijtje gaven we sowieso al geen kans, want: wie wil er nou met z'n snufferd aan de weg wonen?
Wat er vervolgens gebeurde laat zich raden

Het weggetje waar de boerderij aan stond, was überschattig. Met een flinke hoeveelheid rietgedekte boerderijtjes en enkel bestemmingsverkeer. En de tuin! We waren op slag verliefd. De boerderij stond al een jaar leeg, dus we konden even de tuin in sneaken om het perceel te bekijken. We hebben de direct een bezichtiging ingepland en in no-time hadden we een bod uitgebracht. En dat bod werd geaccepteerd! Toen belandden we in een roller coaster en moesten we 1 en ander formeel regelen. Waaronder:
Onze trouwerij. En daarvoor nog 'even' een last-minute vrijgezellenfeest:

Het werd een maandagmorgen huwelijk, met onze beide moeders en de dochter van mijn man. In de middag hadden we een feest in de tuin die we net een week de onze mochten noemen:

Maar goed, dit is waar het om gaat. Onze Droomplek in Drenthe. Dit waren de foto's van Funda:




De foto's van de tuin waren duidelijk in de goede tijd genomen, want wat wij aantroffen was heel veel groen. Heel hoog groen. Heel veel onkruid, bramen, ongecontroleerd groeiende wilgen in een soort sloot en heel heel veel dennen die veel licht wegnamen (bij de buren). Maar we zagen de potentie en waren op slag verliefd!
Dit was de voortuin (de voorkant van de boerderij is niet eens te zien


En dit een stukje tuin waar een bizarre hoeveelheid bramen achter groeide

Het land, met zicht op de vijver en sloot (nou ja, op de wilgen er omheen):

En met een sprongetje in de tijd, toen we bezig zijn gegaan met maaien. Enkele voor en na foto's in 1:




En hier kwam de vijver in eens weer in beeld:

We hebben in dit jaar tijd echt wel enorme stappen gemaakt. En we zijn nog lang niet klaar... Maar als je kijkt naar wat we nu al hebben gerealiseerd, dan is het een wereld van verschil. Het doel is om mijn paard in de herfst aan huis te hebben staan. En tegen die tijd zoeken we ook naar een paard voor C (de paardengekke dochter).
Dit waren de 15 foto's, dus de volgende stappen zal ik in meerdere updates hierna plaatsen. Ik kan ook nog in een volgend bericht de foto's laten zien van de vorige eigenaar. Zij woonde al 10 jaar niet meer met haar man/ex op de boerderij, maar had prachtige foto's van hoe het was in de glorietijd. Haar man/ex was in de 80 en dement toen ze hem in 2018 naar een verpleeghuis moesten verhuizen. Huis en tuin waren hem 'ontkomen' in de loop der jaren en zo troffen wij het dus aan.
Als jullie dat leuk vinden tenminste?