Sharmila schreef:Ik denk ook dat dit toch over een ander slag mensen gaat. De mensen waar ik me persoonlijk aan irriteer zijn mensen die geen rode cent hebben maar hele hoge eisen stellen. Ik ben werkloos maar wil perse zo'n baan ofzoiets. Of mensen die gewoon weigeren te werken uit luiheid. Zo ken ik iemand die al meer dan 10 jaar in de ziektewet zit, te belazerd was om op mijn bruiloft te komen want hij had geen geld voor benzine. Maar als hobby computers voor mensen repareert. En maar klagen dat hij het zo slecht heeft. Bah daar walg ik echt van.
Zulke mensen heb ik ook in mijn omgeving
Mijn broertje bijvoorbeeld. Die is nu bijna 22, en heeft zich 2 jaar geleden willen laten afkeuren omdat ie last van zijn knieën had. Bleken nog groeipijnen te zijn
Daarna is ie het GGZ traject in gegaan ( zijn eigen woorden: "Helpen kunnen ze me daar toch niet, maar ik hoef iig niet te solliciteren". ), WALGELIJK!!!!! En wel mensen tatoeëren, zwart uiteraard.
Ik heb ook geen contact meer met hem
Marley, we hebben eind deze maand de afspraak waarin bepaald wordt of we daadwerkelijk de sanering ( wsnp ) in gaan, of niet. Nu zitten we beiden onder bewindvoering. Dit is het voor traject zeg maar. En hier kan heel veel in overleg. We zijn begonnen met 90 euro leefgeld voor ons 3en, maar uit eindelijk wilde ik toch perse zelf ook een abbo ( vriendlief had die al ) en eigenlijk heel graag dat interactieve tv ( omdat we al nooit naar de bios kunnen enz, nu kunnen we iig films opnemen
) en daarom zijn we geminderd met het leefgeld. Dat is ook gelijk de grootste reden, waarom ik probeer niet te klagen dat we "maar" 60 euro hebben. We hebben er wel andere dingen voor in de plaats
Bloempje, ik weet idd dat het niet voor iedereen bedoeld was, en dus ook niet voor mij persoonlijk. Maar soms dan voel ik me, sja, toch gewoon aangesproken. Niet om wat en hoe jij dingen schrijft, maar hoe ik mezelf en mijn situatie dan zie. Soms weet ik heel goed van mezelf dat ik er niks aan kan doen, alles voor mijn kinderen en dieren over heb, en zo goed als ik kan help aan het schuldenvrij worden. Maar sommige dagen, heb ik gevoelens en gedachten die neer komen op lui zijn, omdat ik nu niet kan gaan werken, omdat ik niet eerder uit de schulden ben gekomen enz. Ben dan veel te hard voor mezelf.
Snap je hoe ik het bedoel?