Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Citaat:Het is niet noodzakelijk jou fout als je dit meemaakt. Jijzelf moet wel grenzen stellen maar je omgeving en werkgever moet die ook respecteren. Als jij niet praat, dan kunnen zij er niets aan doen om het te verbeteren.
Citaat:Faelynn, vanuit hier iemand die nu in de ziektewet zit met psychische klachten: blijf er niet mee aan modderen. Basis GGZ zit gewoon in de basisverzekering tot iets van € 2.400. Het is op dit moment wel retedruk daar, maar als je je nu aanmeldt, kom je uiteindelijk wel ergens aan de beurt. Je kunt ook kijken of je bij de praktijkondersteuner van de huisarts langs kunt gaan, de mijne heeft mij in ieder geval fijn ondersteund door e.e.a. uit te zoeken omdat ik daar kortsluiting van kreeg.
Nu maar even genieten van mijn bijna gratis donut.
Hier altijd van het doorgaan en niks zeggen geweest. Tot mijn lichaam zelf stop zei
Heb me in oktober 2020 ziekgemeld en ben pas sinds februari 2022 weer fulltime aan het werk. Juist door het bij mijn werkgever aan te geven, kon ik voorrang krijgen op hulp. Via de huisarts zat ik met een wachttijd van maaaaaanden. Via mijn werk kon ik in december al starten met psychische hulp.
Ik heb geen vrij genomen dus ik werk gewoon vanuit het hotel morgen en dinsdag. Maar gewoon even geen tetterende mensen en bekenden om me heen is wel chill. En verder lekker genieten van het weer, lekker eten en wandelen.
maar daar tegenover staat wel dat ik eentje in de verkoop ga gooien.
Huidige opdrachten komt ook wat meer Azure bij kijken, dus daar probeer ik nu wat ervaring in op te doen en certificaten te halen. 
Dus vandaar nu de BI.

Ipsilonka schreef:Je moet doen waar jij gelukkig van wordt! En je niet laten leiden door de maatschappij.

, niet toegeven dat het teveel was...
)
maar ik geloof daar heilig in (dat het anders kan).
en dan nog... ook dat kan maar zo veranderen. Werk kan ophouden, relatie kan weglopen of rare dingen gaan doen. Dan val je terug op jezelf. En als je dan jezelf niet goed kent, kan het maar zo een hele dobber worden overeind te blijven (of weer te geraken...).