Menino schreef:moet ook kunnen hè.
Ik heb als student een onderliggende ziekte gehad. Kon in geen honderd jaar die 365 euro (toendertijd) betalen, en wist dat ik doorgestuurd moest naar een specialist en dat dus kwijt zou zijn. Veels te lang gewacht dus.
Toe alles geëscaleerd was, na 2 jaar, zijn er meerdere ziekenhuisopnames uit voortgekomen, een langdurige opname, een nog langer durende dagbehandeling en een nihile genezingskans. Zat in het 4e jaar van mijn studie, maar die heb ik ook nooit af kunnen maken door alle opnames. En weg was de glansrijke en kansrijke toekomst van een ambitieuze jonge vrouw.
Die achterstand ga ik dus nooit meer inhalen. Ik heb het "geluk" dat ik nu, door een dode rijke vader, alsnog als 30 jarige kan gaan studeren en dat mijn sollicitatieskills on fleek zijn dus bijna nooit ben afgewezen ondanks een gebrek aan diploma. En relatief hoge functies kon bekleden. Maar met nadruk op relatief. Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn, als wanneer mijn conditie tijdig erkend was en ik met minder intensieve zorg er vanaf was gekomen (was ook een stuk beter voor de staatskas geweest. ) en wel dat diploma had kunnen halen. Als je als je als 30+'er op startersfuncties gaat reageren krijg je daar geheid vragen over, als je al uitgenodigd wordt (Bron: ik heb zelf in de personeelswerving gewerkt). Dus ja, een levenslange achterstand, puur door zo'n dom eigen-risico dingetje.
Vandaag de dag kan ik die 385 relatief makkelijk bloeden (ik ben hem dan ook nog steeds kwijt ivm chronische medicatie ) en ik heb er echt geen enkel bezwaar mee om iets meer te betalen zodat andere jongere studentes wel toegang krijgen tot de juiste zorg.
M'n punt. De vicieuze cirkel van pech en armoede kan, zelfs gedurende korte fase, de rest van je leven negatief beïnvloeden en weg zijn gelijke kansen.
Dat is natuurlijk enorm naar, zeker als je er zelf geen invloed op hebt. Maar die 300 euro is echt heel weinig geld voor de zorgkosten die alleen al zo'n langdurige opname met zich meebrengt.
Als je naar andere landen kijkt; dat lijkt misschien heel mooi, maar in de meeste landen worden kosten voor de zorgverzekering gewoon direct van het loon af getrokken.
In Duitsland betaalt men bv 15% van hun inkomen aan de zorgverzekering. Dat is op een minimum loontje al 150 tot 200 euro per maand. In België nog veel meer.
En dan zijn er natuurlijk nog heel veel landen waar men überhaupt vaak niet verzekerd is, zoals de VS.
Tel erbij op dat de kwaliteit van onze zorg enorm goed is in vergelijking met de meeste andere landen, en dan valt dat eigen risico enorm mee.
Geplaatst: 23-08-22 10:38 
Ook niet goed en zeker niet gezond haha 
