Merexa: dank je wel en welkom 
Victory-Boy, _penotti : Dank je wel 
pmarena: Je went aan hoe je het best kunt bewegen in het corset, bukken gaat wel maar anders ga ik door mijn knieen of zit ik ergens op
Naar de stad
Na het ontbijt giet ik het kokende water in het afwas teil, dan laat ik de 2 bordjes en de kopjes erin glijden en was ze snel schoon.
Ik pak mij jas en mijn hoed van de haak en sluit het huis af.

Sander heeft onze fietsen al buiten klaar gezet. Ik stop onze lunch in de tas en dan kunnen we vertrekken. Vrolijk pratend beginnen we aan onze reis. De zon schijnt helder en verwarmt het vochtige bos waar onze weg doorheen leid. Na een km of 7 komen we door het eerste dorp. De grote kerk aan de linkerkant slaat net 9uur. In de tuinen zie ik de was lekker wapperen in de wind, een jonge vrouw met de kinderwagen komt ons tegemoet. De seringenhaag waar we langs rijden verspreid de meest zoete geuren. De weg slingert zich voort, over de heuvels en door de dalen. In een weide langs de weg zit een konijn zijn pootjes te wassen, als hij zich plotseling omdraait en er vandoor gaat. Tussen de bomen door schittert het heldere water van het meer. Nu is het niet ver meer naar de stad! Het verkeer wordt steeds drukker en het landschap opener. Als we op de laatste heuvel zijn zien we de stad uitgespreid voor ons liggen.
We zijn nu meer dan een maand auto-vrij. Afgelopen winter haperde hij al zo nu en dan als we wilden starten, maar dat weten we aan het vochtige weer. Helaas, het werd het steeds erger. Tot we een ruime maand geleden in de stad waren en we hem aan moesten duwen om te starten..... Toen waren we het zat! Een nieuwe startmotor loopt al gauw in de 100den euro´s en wat is dan het volgende wat stuk gaat? Zo, de auto de deur uit!

Nadat we al onze zaken geregeld hebben bij de diverse boetieken, zoeken we voor we aan de terugreis beginnen, een plekje om onze lunch te nuttigen. Even buiten de stad vinden we een plekje aan het water. We laten ons in het warme zand zakken en genieten van het warme zonnetje in ons gezicht. Ik open onze knapzak, vers gebaken desembrood met roomboter en kaas, een paar kaneelbroodjes en een flesje water erbij. Het heldere water van het grote meer kabbelt zachtjes aan onze voeten. Zo ver je kijken kan zie je alleen maar water en heel ver richting de horizon steekt een donkere rand af voordat de diep blauwe kleur van het water overgaat in de helder blauwe hemel.

Maar nu is het tijd om aan de terugreis te beginnen. Met de tassen en manden volgeladen zijn we onderweg. Als we ruim een uur later ons laantje oprijden zijn we moe en maar voldaan.

Tijd voor feest.
Het is immers ook mijn verjaardag vandaag
Ik snijd voor ons ieder een dikke punt van de kersenvlaai die ik gisteren gebakken heb. Met het dienblad met hete thee gaan we lekker buiten onder de appelboom zitten.

De rust van het platteland is een verademing na de drukte van de stad. Zachtjes dwarrelen de tere bloesemblaadjes uit de boom en vallen als een roze deken naast ons neer. geleidelijk gaat de lome namiddag over in de vroege avond. Wanneer Sander opstaat om zijn avondronde te gaan doen bij de dieren ga ik naar binnen om het avondeten te bereiden. Vanavond eten we mijn lievelingsgerecht. Bruine bonen met appelmoes en als speciale verassing omdat ik jarig ben, vegetarische spekjes. Dat word smullen straks.