Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-20 12:22

Geplaatst: 15-03-20 12:22

TheaD schreef:
victory-boy: hoi Sanne, wat leuk dat je ons topic gevonden hebt! Ik hoop dat bij jou/jullie alles goed gaat. Sander werkt nog steeds als bekapper en bedankt voor het compliment:)

Ik vind je topic heel leuk om te lezen! Leuk om te horen dat Sander nog steeds als bekapper werkt.
Wij hebben geen pony's meer, nog maar 1 hond (bijna 15 en als hij er niet meer is komt er waarschijnlijk geen meer) en ik ben volledig arbeidsongeschikt geworden. We wonen nog steeds in ons kleine huisje en proberen zoveel mogelijk te genieten van wat het leven ons ook mag geven. En daar hoort het lezen (en een beetje meebeleven) van dit topic en jullie leven zeker ook bij!

TheaD schreef:
Onafhankelijkheid is een van onze kernwoorden. Met andere woorden, alles zelf in de hand hebben.
Waarom hebben wij geen stromend water, wasmachine, vaatwasser, motorzaag enz. enz.? Natuurlijk is het prachtig dat deze tijdsbespaarde dingen zijn uitgevonden. Maar alles komt tegen een bepaalde prijs. Met de komst van elektriciteit en voorzieningen komen ook de rekeningen. Het is een vicieuze cirkel. Om de rekeningen te kunnen betalen, heb je meer geld nodig, meer geld betekend meer werken, meer werken houd in minder tijd om iets zelf te doen, minder tijd om het zelf te doen, is meer kopen, meer kopen is meer geld. Je komt er niet uit. Wij draaien het om. Met minder rekeningen, hebben we lagere kosten, hebben we minder geld nodig en hebben we meer tijd om het zelf te doen. Waar anderen hun gevoel van zekerheid uit een vast contract en loon halen, halen wij dat uit zelf maken en lage kosten.

Heel mooi geschreven.

Ik heb het boekje "Tao van Poeh" gelezen en dit stukje vond ik zo mooi:

"Nuchter bekeken zouden we nu, als al die tijdsbesparende uitvindingen werkelijk tijd spaarden, meer tijd ter beschikking hebben dan ooit te voren in de geschiedenis. Maar vreemd genoeg schijnen we zelfs minder tijd te hebben dan een paar jaar geleden. Het is ontzettend leuk om ergens heen te gaan waar geen tijdsbesparende apparaten bestaan, want dan kom je erachter dat je een heleboel tijd hebt. Want normaliter heb je het veel te druk met werken om de apparaten te betalen die je tijd besparen zodat je niet zo hard hoeft te werken. Het voornaamste probleem met die Tijdsbesparingsobsessie ligt heel eenvoudig: tijd kun je niet besparen. Je kunt hem alleen besteden. Maar je kunt hem wel wijs of dwaas besteden."

Hoe jullie leven kan ik sowieso lichamelijk niet meer aan, helaas. Ik heb echt respect hoe jullie leven. Aan de ene kant zou ik best ook zo willen leven, maar dan toch iets meer luxe (zoals een echte badkamer en een moderner keuken), aan de andere kant wil ik mijn internet, auto, televisie en zoveel meer (onzinnige) dingen eigenlijk toch ook niet missen. :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-20 19:29

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-20 19:29

Victory-boy: Wat een mooi stukje wat je quote uit het boekje. Dat is iets wat ik probeerde te omschrijven maar de woorden niet voor had.

Zondagsthee

Het is heerlijk stil in de kamer, Sander leest een boek en alleen het tikken van de klok verbreekt de stilte. De aalbessen-vlaai staat al op tafel en ik kom net binnen met de hete thee en de theekopjes. Na de drukke ochtend is het nu tijd om even lekker tot rust te komen.
Aan tafel schenk ik de thee in. Een puntje van de vlaai gaat op de bordjes, een beetje vanillesaus erbij, mmm, puur genieten!

Afbeelding

De vorst van vanacht had het huis best afgekoelt en het was maar 8 graden vanmorgen op de thermometer in de woonkamer maar na een halfuurtje stoken was alles weer lekker op temperatuur.

Nu het warm eten een beetje meer sober word aan het einde van de winter, breng ik wat kleur aan met de laatste potten met ingemaakte vruchten. Zoals met deze aalbessen die ik afgelopen juni geweckt heb. Aalbessen hebben we elk jaar in overvloed, zelfs als de vogels mee-eten. 3 struiken stonden al in de tuin bij aankoop. Helemaal overwoekerd en dichtgegroeid zijn we aan het snoeien geslagen in de herfts van 2012. De oudste en dikke takken eruit zodat de hele struik weer wat meer lucht, licht en ruimte krijgt. Nadat we daar mee klaar waren hadden we een hele berg met snoeihout.... Zou je dat kunnen stekken? Van elke tak stukjes gekipt van 30cm lang en ergens achter de schuur in de grond gestoken zodat 2/3de in de grond zit. De herfst ging langzaam over in winter, en de gure noordewind raaste over het land. De winter veranderde in het voorjaar en met het voorjaar kwam alle drukte en waren we onze stekjes helemaal vergeten. Tot op een dag in de nazomer. Een van de kippen was over het hek gevlogen en verdween achter de schuur, ik er achteraan en wat denk je wat ik daar vind, behalve een kip, allemaal kleine bessenstruikjes! Sommige waren meer gegroeid als de ander maar 150stuks waren zeker levenskrachtig. Nadat we een deel wegegeven hebben aan de buurman en een deel hebben verkocht, staan er nog steeds tussen de 25/ 30 struiken in de tuin. Stuk voor stuk, mooie jonge gezonde planten, die massas met vrucht dragen. Deze lekkere bessen geven de smaak van zomer midden in de donkerste tijd van het jaar.

Afbeelding

en mijn onderrok is nu ook af, zie je hoe dit helpt om de rokken van mijn benen weg te houden?

Afbeelding

**Geplaatst**: 15-03-20 21:07

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-03-20 21:07

Ziet er mooi uit! Wat grappig ook dat die struiken dus zo makkelijk te steken zijn.

**Geplaatst**: 15-03-20 21:09

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-03-20 21:09

Mooi hoor. Mooie foto's ook.
Maak je deze met statief of doet iemand anders dat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-20 15:02

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-20 15:02

Senna21: Dank je wel. De foto´s maak ik zelf met behulp van de zelfontspanner. Ik heb geen statief, tenzij je een stapel boeken of een muziekstandaard als statief kunt beschouwen

**Geplaatst**: 16-03-20 15:14

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 16-03-20 15:14

Krijgen jullie ook nog iets mee van het corona virus?

**Geplaatst**: 16-03-20 20:20

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 16-03-20 20:20

Die foto's maken het verhaal compleet

**Geplaatst**: 16-03-20 21:25

Geplaatst: 16-03-20 21:25

Matheno schreef:
Krijgen jullie ook nog iets mee van het corona virus?

Daar zit ik de laatste dagen ook aan te denken. Had ik nou maar dezelfde levensstijl als TS. Dan had dit alles zoveel minder impact op mijn dagelijks leven. En dan mag ik niet klagen, ik ben (nog) niet ziek.

**Geplaatst**: 17-03-20 17:52

Geplaatst: 17-03-20 17:52

eilleen333 schreef:
Matheno schreef:
Krijgen jullie ook nog iets mee van het corona virus?

Daar zit ik de laatste dagen ook aan te denken. Had ik nou maar dezelfde levensstijl als TS. Dan had dit alles zoveel minder impact op mijn dagelijks leven. En dan mag ik niet klagen, ik ben (nog) niet ziek.

Ik woon hemelsbreed vrij dichtbij jou, maar hier krijgen we vrijwel niets van het hele corona virus mee.

**Geplaatst**: 17-03-20 23:37

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 17-03-20 23:37

Ik vind je foto’s soms prachtig en soms net een scène uit the shining haha

bizar sfeertje weet je neer te zetten.

Je rol ziet er erg mooi uit, je kan goed kleren maken. Vind het ook wel tot om zo je eigen stijl te volgen. Maar ergens denk ik ook: voelt dit ‘echt’ voor jullie (want ergens kopiëren jullie heel erg een levensstijl) of voelt het meer als cosplay zeg maar? Hoef je niet op te antwoorden hoor als je wil, zijn maar hersenspinsels

Verder vind ik de traditionele man-vrouwverdeling tussen jullie opvallend. Prima voor mij om daar voor te kiezen maar het zou denk ik nog hetgeen zijn aan jullie levensstijl die mij gewoon niet zou gaan. Hoort dit voor jullie bij jullie manier van leven of voel je dit zelf als leukste rolverdeling?

**Geplaatst**: 18-03-20 10:44

Geplaatst: 18-03-20 10:44

poes schreef:
Verder vind ik de traditionele man-vrouwverdeling tussen jullie opvallend. Prima voor mij om daar voor te kiezen maar het zou denk ik nog hetgeen zijn aan jullie levensstijl die mij gewoon niet zou gaan. Hoort dit voor jullie bij jullie manier van leven of voel je dit zelf als leukste rolverdeling?

Dit vraag ik me ook af eigenlijk. Hoe werkt dat bij jullie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-03-20 17:52

Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-20 17:52

Beste poes,

Het is vrij om vragen te stellen, vind ik alleen maar leuk

om te beginnen met je eerste vraag: of het echt is of een cosplay.

Wat is echt en wat niet? Zijn we een kopie of zijn we een origineel?

De defenitie voor cosplay zegt het volgende

Cosplay (Japans: コスプレ, kosupure) is een vorm van performance art waarbij de deelnemers gebruikmaken van kostuums en accessoires om een bepaald personage of idee uit te beelden. In de ruimere zin van het woord verwijst cosplay naar alle gekostumeerde rollenspellen buiten het podium om, ongeacht de culturele context.

Dit is niet waar ik/wij naar streven. Hoewel mijn topic-titel mischien iets misleidend mag zijn, ik ben geen kopie van Laura maar er zijn veel elementen uit ¨Laura´s ¨ tijd die ik toepas in mij dagelijks leven.

Hoewel er wel mensen zijn die echt veel dieper gaan, met historisch correct leven, (Bijv. Sarah Chrisman of Zack Pinsent (kleding)) nemen wij wat het beste bij ons en onze levensfilosofie past. Ik koop rustig een kast bij de IKEA omdat ik die nodig heb en maak mij dan ook totaal niet druk of het correct is of niet. Ons hele interieur is een mix van oud, nieuw en zelfgemaakt

.

en je tweede vraag aangaande de rolverdeling. Voor jou lijkt het misschien heel traditioneel, maar dit is zo gegroeid en daar zit niet een dieper liggende gedachte gang achter. In een harmonieus geheel doet ieder zijn taken waar hij/zij het best in is. Sommige taken zullen leuker zijn als andere maar gebeuren moeten ze toch. Dit is geen verschil tussen jou of mijn leven. Kan me voorstellen, dat jij bijv. een hekel zou kunnen hebben aan het uitruimen van de vaatwasser of misschien wel aan de was opvouwen, maar het moet toch gedaan worden. Onze rolverdeling is niet heel strikt, hoewel ik bijna altijd het huis doe en mijn man de buitenklussen verzorgt, kun je ons ook rustig samen zien afwassen of koken en kun je mij ook wel in de schuur vinden met een bijl bij het hakblok. Maar het is gewoon een feit dat mijn man gewoon veel sterker is als ik. Ben ik na 10 min houthakken wel even aan een rustpuntje toe, gaat hij gewoon door. Hij als profecioneel boomverzorger heeft meer de kennis en de ervaring om bomen te vellen dan ik. Dus waarom moeilijk doen, hij doet waar hij goed in is en ik doe wat ik leuk vind, het huishouden en het koken en bakken.

Sommige taken doen we samen, zoals het hooi maken in de zomer. Vele handen maken ligt werk! Gelukkig maar want ondanks dat we met z´n tweeën maaien duurt het hele hooiseizoen al 3 maanden....

Ik zou het wel leuk vinden om te horen hoe jij de rolverdeling had willen hebben als je in mijn schoenen had gestaan.

**Geplaatst**: 18-03-20 21:42

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 18-03-20 21:42

wat een heldere uitleg geef jij toch steeds weer op alle vragen!! Wat betreft rolverdeling : die doet denk ik iedereen zo dat beide er zich prettig bij voelen?! Ik heb een bloedhekel aan alles wat rondom het huis en de tuin te maken heeft maar poetsen en opruimen in huis vind ik geen enkel probleem. Mijn man doet met veel plezier het terrein en alles rondom huis bij houden en in huis helemaal niets, zijn we beide tevreden mee.

**Geplaatst**: 19-03-20 08:51

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 08:51

Hier hebben we ook nog wel het meeste ouderwetse verdeling.
Net als Maras is de tuin mijn ding niet. En vind het vaak ook te zwaar.
En zware dingen bij de paarden of die met de trekker moeten doet hij ook.
Maar inderdaad de huiselijke taken vind ik niet erg, koken ook niet.
Niet dat mijn man dat nooit doet, want die zet zeker ook wel eens de was aan of kookt.
Maar die heeft het vaak alweer druk genoeg met de buiten dingen.

En we kunnen wel allemaal heel geëmancipeerd toen tegenwoordig, maar in de meest gevallen is de man toch nog altijd sterker.
De rol verdeling is vroeger niet voor niets ontstaan.
Ik begrijp met werk waar alleen de hersens voor nodig zijn dit geen verschil maakt.

**Geplaatst**: 19-03-20 09:12

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 09:12

Bij het buitenleven val je inderdaad al snel in die rolpatronen. Ik vind dat wel jammer. Want ik vind het huishouden oersaai. Maar buiten werken vind ik wel fijn.

Alleen ben ik dus een stuk minder sterk dan mijn man. Maar laat hij buiten/tuin en dieren nu weer niets vinden...

Daarom hebben we dus ook geen moestuin. Want met name het spitten is me te zwaar. Heb wel een kasje en veel in grote potten.

Brandhout doe ik wel met kloofmachine. Maar bij dikke stammen toch weer man of zonen nodig, die krijg ik er niet opgetild.

**Geplaatst**: 19-03-20 10:13

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 10:13

Moestuin gewoon niet spitten
Ook weer opgelost
Ik heb nu al jaren een stuk moestuin aan huis
Heb serieus alleen gespit toen we een stuk klaar maakten
Verder is spitten een nutteloze oefening
Dus doen we dat gewoon niet

**Geplaatst**: 19-03-20 10:17

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 10:17

En je bemest dat stukje dan ook niet?

**Geplaatst**: 19-03-20 10:26

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 10:26

Er gaat compost overheen en af en toe mest
Maar het bodemleven trekt dat zelf wel de bodem in, door te spitten verstoor je dat bodemleven juist
Ik heb in het vorige huis 1 keer gespit om de grond van tuin naar moestuin te veranderen
En daarna gewoon de natuur het werk laten doen (5 jaar getuinierd daar)
En hier bij het huidige huis hetzelfde verhaal en daar gaan we nu jaar 6 in

**Geplaatst**: 19-03-20 11:51

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 11:51

Wel ik zou zeker niet alle maaltijden koken of thee zetten, dat delen wij nu. Poetsen is niets voor mij en ik heb heel bewust een poetshulp (en ik werk een extra dag om dat soort dingen te kunnen uitbesteden). Kan de poetshulp niet, mag mijn man stofzuigen, de was doe ik.

Het valt niet te vergelijken hoe ik het bij jullie zou doen bijna omdat ons leven erg anders is. Maar ik zou dus niet altijd thee zetten , eten maken, kleren maken of verstellen, poetsen etc. Dat zou ik echt willen verdelen. Je opmerking over fysiek werk is daar wel een goede en snap wel dat het je in die rol duwt. Maar kan me niet inbeelden dat ik daar gelukkig van zou worden. Ben ik eigenlijk wel zeker denk ik. Het zijn gewoon dingen die me niet liggen.

**Geplaatst**: 19-03-20 12:37

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 12:37

Hier hebben we ook aan de ene kant een hele 'traditionele' verdeling en aan de andere kant juist het tegenovergestelde.
Mijn man werkt, heel veel ook, zijn werk bestaat wel uit heel veel praten en typen.
Ik ben soort van huisvrouw.. hou niet zo van het huishouden dus daar wordt niet al te veel tijd aan besteed, maar ik doe dan wel weer veel aan verbouwen.
Dus terwijl mijn man zit te typen ben ik aan het zagen, boren en tegelen en natuurlijk stallen uitmesten enzo, dat is soms wel grappig.
Ik denk dat iedereen de taken wel een beetje verdeeld in wat handig is en dat je elkaar daarin tegemoet komt.

**Geplaatst**: 19-03-20 14:14

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 14:14

Mijn man en ik hebben een hekel aan huishoudelijk werk, dus daar betalen wij iemand voor.
Verder ben ik verantwoordelijk voor de tuin, en mijn man doet de was en kookt.

**Geplaatst**: 19-03-20 17:19

Geplaatst: 19-03-20 17:19

Leuk stukje weer TS.
En prima toch die rolverdeling, als je er zo ingerold bent en er allebei tevreden mee.

Ik merk uit eigen ervaring en om mij heen ook. Dat als mensen samen gaan wonen er toch al snel een soort van patroon ontstaat en een ieder al snel gaat doen waar die goed in is. En ik ga trouwens richting de 30 maar zie bij veel leeftijdsgenoten ook dat zij (onbewust) wel voor het grootste gedeelte in het traditionele patroon gaan zitten. Vaak doet de man wel eens een keer koken, of op instructie wel eens een was aanzetten of een keer stofzuigen. Maar dat het grootste gedeelte van het huishouden gewoon door de vrouw des huizes wordt gedaan. Denk dat dat vooral ook voort komt uit praktische overwegingen en doen wat je kan/weet.

Trouwens ik heb wel respect voor de hoeveelheid fysieke arbeid die jullie verzetten. Volledige met de hand hooien, pfffff. Wij doen hier nog wel eens stukjes, vaak bij de sloot met de zeis maaien. Nou dat is intensief. En dat is een fractie van wat jullie doen. En al dat hout verwerken zonder kettingzaag en kloofmachine. Ik kloof ook regelmatig hout. Maar dan wel met een elektrische houtklover. Zou dat fysiek denk ik niet eens kunnen met de bijl grote hoeveelheden. Ik zou dan in jullie situatie zo snel willen grijpen naar hedendaagse gemak dus dan een houtklover kopen. Maar ik snap jullie denkwijze. Als we dat doen, krijgen we een hogere energierekening, meer kosten, moeten we meer werken om de kosten te dekken etc. En misschien ook wel als we 1 apparaat kopen dan is het hek misschien van de dam en komen er meer met bijbehorende kosten. Maar daarom kan ik alleen maar meer respect opbrengen dat jullie niet voor de ‘makkelijke’ weg kiezen en gewoon keihard fysieke arbeid leveren.

**Geplaatst**: 19-03-20 18:02

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 18:02

Ja precies dat vind ik nou ook, van die fysieke arbeid. Ik vind het een heerlijke rust en eenvoud uitstralen die me ontzettend aanspreekt. Anderzijds zou ik zelf snel grijpen naar makkelijker oplossingen, zoals een waterleiding en wasmachine. Het lijkt me zo'n gedoe. Vooral omdat je dus weet dat het zoveel makkelijker kan. Maar ik vind het echt super knap en tof dat jullie het zo doen. Hoe doe je dat dan met slecht weer? Dan heb je zo'n kledderige wollen rok of jas, en die moet drogen ergens. Bij mij zou dat wassen, ik neem aan in huis, dan één grote knoeiboel worden met watersporen door het hele huis en allemaal gedrup. Lijkt me ingewikkeld! En ik zou ook mijn pony willen rijden, kom je daar wel aan toe?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-03-20 21:31

Geplaatst door de TopicStarter : 19-03-20 21:31

Shalimar: Helaas heeft mijn pony een aantal jaren geleden iets gehad met haar been, waardoor ze nu bij arbeid zwellingen krijgt. Daarom mocht ze met pensioen ze is tenslotte nu ook al 24jaar oud. Rijden doe ik dus niet meer maar het borstelen en het werken met de andere pony maakt dat ruimschoots goed

Leuk om te lezen hoe iedereen de rollen in huis op voor hun beste manier verdeeld

.

______________________________________________________________

Vandaag was echt zo´n heerlijke voorjaarsdag. Dat je de energie door je lijf voelt vloeien. Dat je maar bezig blijft en je maar niet naar binnen gaat. Dat je vergeet dat je ook nog moet eten, en telkens denkt, nog even dit klusje afmaken, het is nu nog zo lekker buiten....

Afbeelding

Het schemer doet nu langzaam zijn intrede. De laatste stralen van de zon doen de boomtoppen goudgeel kleuren. In de verte staan 3 reeën op het veld te grazen. Elke avond komen ze vanuit de bosrand tevoorschijn op hun doortocht richting het meer. De vogels zingen hun avondlied, het geluid van de spelende kinderen verderop, de buurman die met zijn jachthonden er nog even opuit gaat.

Afbeelding

Het is gemakkelijk om te vergeten wat er buiten ons vredige leventje afspeelt. Zonder televisie en radio krijgen wij het niet zo direkt mee van wat in de wereld gebeurd. Gelukkig merken we hier, op het platteland, tot nu toe weing van het virus. Natuurlijk worden evenementen afgelast en meer voorzorgsmaatregelen genomen, maar voor ons persoonlijk is er niets veranderd. Hier tikt het klokje gewoon door en leven we naar alledag. Wat er ook gebeurd in de wereld, de dieren willen gewoon hun eten, aandacht en liefde.

Afbeelding

We maken goed vooruitgang met het opruimen van de storm boom. Met de bijl heeft Sander van de week eerst alle takken eraf gehakt zodat vandaag alleen de stam nog over was. Omdat dit zo´n dikke stam is is het makkelijker om hem met een ¨timmersvans¨ of twee persoons trekzaag door te zagen. Dit is een zweterig klusje en vergt goede samenwerking. Ieder staat aan een kant van de stam waarbij afwisselend, dan de een, dan de ander, de zaag naar zich toe trekt .

Afbeelding

Hortend komt de zaag in beweging. Het duurt een paar halen om even in het ritme te komen maar dan gaat het als de bliksem. Het zaagsel vliegt alle kanten op. Dieper en dieper vreet de zaag zich naar beneden. Tot hij abrupt tot stilstand komt. De spanning in het hout is te groot en klemt het zaagblad vast. Met een laatste ruk komt de zaag los. Zo zagen we de hele stam in, net zo ver tot het niet meer gaat. Dan is het tijd om met de hevel de stam een halve slag te draaien om vervolgens vanaf de andere kant alle blokjes los te zagen.

Afbeelding

Blok voor blok valt op de grond en weldra zit het zagen er voor vandaag weer op.
Nog genoeg andere klusjes voor vandaag.....

**Geplaatst**: 19-03-20 21:51

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 19-03-20 21:51

Wat een leuk verhaal weer en mooie foto’s!
Hoe groot is jullie perceel?