Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
MercuryDream schreef:Toen onze dochter 3 jaar geleden ging studeren hebben we heel lang gezocht naar een studentenkamer. Maar werkelijks niets kunnen vinden. Enkel een veredelde bezemkast in een slechte wijk ver van de universiteit voor 750 euro per maand. Tsja, best duur en bovendien wij zagen ons meisje niet dagelijks door zo’n buurt moeten fietsen naar school, en dan in de winter ook nog eens in het donker.
Uiteindelijk na overleg met een financieel adviseur hebben we besloten om iets te kopen. We hebben we een klein appartementje gekocht in het centrum, op loopafstand van het station en de school.
De hypotheek die we maandelijks betalen is nog niet de helft van wat de huur van een gemiddelde studentenkamer kost. Onze dochter huurt het van ons. De prijs is zodanig dat ze recht heeft op huursubsidie.
Ze vindt het heerlijk om overal dichtbij te zitten maar toch haar eigen plekje heeft. Als ze wil kan ze het appartement na haar studie uiteindelijk van ons overnemen. Anders gaan we het of aan iemand anders verhuren of verkopen. Afhankelijk van wat op dat moment het handigste is.
We hebben wel op meerdere appartementen moeten bieden voordat we deze hadden en ook echt dik over de vraagprijs moeten bieden overigens. Maar goed, het woongenot en het feit dat onze dochter een hele fijne eigen plek heeft is me dat alles zeker waard.
Wij zijn vooralsnog dus erg blij met deze constructie en ik vind het fijn mijn dochter een zo goed mogelijke start te kunnen geven zodat ze straks zonder schulden en met een woning aan haar loopbaan kan gaan beginnen.
Uiteindelijk denk ik dat je met een investering in onroerend goed eigenlijk altijd wel goed zit. Wel hebben we vanaf het begin wel heel duidelijk gemaakt dat als er onverhoopt iets drastisch veranderd aan onze financiele situatie (dat verwachten we niet, maar je weet het maar nooit natuurlijk) dat we dan wel de kans bestaat dat we dat appartement zullen moeten verkopen. Daar is ze zich van bewust.
Waarbij één er ook tijdelijk samen met een vriend heeft gewoond waarbij ze de huur deelden. Zij konden later voor relatief weinig geld (natuurlijk nog steeds een groot bedrag) het appartement overkopen waardoor ze meer kregen voor hun geld dan anders op de woningmarkt was gelukt.
en weet ik het allemaal even niet meer.daar heb ik zelfs ook aan gedacht, of bijv een flinke boot ipv vakantiehuis.Citaat:Mijn zwager heeft 3 maanden geleden zijn huis verkocht en een flat gekocht voor zijn zoon.
Die kan daar wonen met zijn vriendinnetje en mijn zwager heeft dan zijn eigen kamer en postadres.
Hij heeft nu voor zichzelf een vakantiehuisje gekocht waar hij de meeste tijd van het jaar zal zijn.
Citaat:Jouw appartement verhuren aan hem en een of twee vrienden?
iemand daar ervaring mee?
.
Hoe een ander daar over denkt moet die ander lekker zelf weten. Mijn man is 20 jaar geleden ook door zijn ouders op deze manier geholpen. Hij is de oudste en toen hij in Rotterdam naar de HBO ging hebben zijn ouders een flatje in de stad gekocht. En die waren echt niet rijk ofzo, gewone baan. Maar het ging 

deksel schreef:Dus mocht je de mogelijkheid hebben, zou ik het alleen maar aanmoedigen. Ik denk dat je zoon dit heel erg op prijs zou stellen.


pmarena schreef:Oh maar dat zou mijn insteek ook niet zijn eerlijk gezegd, dat ze door ondersteuning achteloos worden in hun uitgavenpatroon. Dat niet zomaar alles kan dat is inderdaad een waardevolle les
En dan eventueel zonder het te zeggen tegen zoon, een deel daarvan wegzetten en cadeau geven als hij later een huis wil kopen ofzo en gewoon goed bezig is.
n
En met een familiebank-hypotheek kun je ook onder of boven de tafel werken met terug schenken van een deel enzo. Een goed gesprek met een fijne notaris kan je veel wijsheid verschaffen als je zoon inderdaad graag geholpen zou willen worden en jij die mogelijkheid hebt
Pareltjes schreef:pmarena schreef:Oh maar dat zou mijn insteek ook niet zijn eerlijk gezegd, dat ze door ondersteuning achteloos worden in hun uitgavenpatroon. Dat niet zomaar alles kan dat is inderdaad een waardevolle les
En dan eventueel zonder het te zeggen tegen zoon, een deel daarvan wegzetten en cadeau geven als hij later een huis wil kopen ofzo en gewoon goed bezig is.
n
Aan die constructie hebben wij idd ook gedacht, maar toch niet voor gekozen. Ik zie dat ze weinig geduld hebben. Alles NU moet. Zal wel iets van deze tijd zijn. Ik wil ze de les meegeven dat als je iets wilt, er iets tegenover staat. Gewoon niet alles altijd maar kan. De teleurstelling op hun gezichten te moeten zien dat je NEE tegen ze zegt snijdt door je ziel. Hun initiële boosheid, maar toch de weg weg naar volwassenheid is hard. En dan hebben zij altijd nog een goed financieel vangnet aan ons mocht er echt iets ernstigs gebeuren. Veel hebben dat niet eens. Maar ik ben van mening dat dit een levensles is die ze zelf moeten aangaan.
Bewijs eerst maar dat je het zelf kan, dat je verstandig met je geld omgaat. Dat je het niet als vanzelfsprekend ervaart dat pa en ma alles wel voor je regelen
En als je dat bewezen hebt dan hebben we de mogelijkheid om een deel van die betaalde huur cadeau te geven voor de aankoop van een huis. Dan is de les geleerd, en mag een mazzeltje ook wel toch 
