Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-25 13:19

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-25 13:19

ilsiie helaas zijn onze pony's niet verkeersmak, en ik ook niet

sharani gelukkig vinden ze altijd weer een weg naar buiten, behalve de spinnen dan. Die blijven op zolder webben weven en vliegen vangen.

het loopt de spuigaten uit!

Ik strijk de losgekomen haren uit mijn gezicht. Bah! Wat is het heet! De kleren plakken gewoon aan mijn lijf, het is nog een wonder dat er niet een stoomwolk om mij heen hangt, zo vochtig is het. Het wildspoor volgend vervolg ik mijn weg.

Ik hoop dat ik wildappels kan plukken. Hadden we vorig jaar een overvloed aan fruit, is er dit jaar weinig te plukken. Een nachtvorst precies terwijl de bomen vol bloesem stonden zal er wel de oorzaak van zijn. Dit jaar geen 100liter appelsap en tientallen potten appelmoes… maar ik heb goede hoop dat ik in ieder geval wildappels kan plukken voor een aantal potten appelgelei.

Hier tussen de bomen en bossage is het merkbaar koeler. Diep gebogen kruip ik onder de takken door en de varens strijken langs mijn gezicht. Het wordt iets opener en gelijk zie ik de eerste appels al liggen.

Afbeelding

Malus sylvestris, wat bosappel betekent, groeien hier in Zweden in overvloed. De groeiwijze is grillig en ze zijn adembenemend mooi als ze bloeien met de tere roze bloesemblaadjes. Overal zie je ze dan in de bosranden en houtwallen. Het fruit wat ze dragen is rijp in september en nauwelijks groter als een kers. Te zuur om zo te eten; zelfs de pony's eten ze met lange tanden

, maar vanwege het hoge pectine gehalte perfect voor gelei.

Afbeelding

Het duurt niet lang om het mandje te vullen met de gevallen appels. Ik dwaal nog wat rond en geniet van de mooie natuur. De met mos begroeide stenen, paddestoelen, een tafereel uit een sprookje.

Afbeelding

Plotseling wordt het even fel verlicht tussen de bomen; nog geen paar tellen later klinkt een onheilspellende donder. Opgeschrikt kijk ik op tussen het bladerdek door. De blauwe lucht heeft plaats gemaakt voor paars grijze wolken. Snel haal ik mijn mandje en baan mij een weg terug. Spat! Een dikke drup spettert uit elkaar op mijn arm. Nu ik op het open grasland ben gekomen, grijp ik mijn rok in mijn ene hand en met de zware mand in de andere, zet ik het op een rennen.
De druppels vallen steeds dichter en een konstant gedonder begeleidt mij. Het water druipt van mijn gezicht als ik het veranda trapje opspring.

Afbeelding

Nu barst het pas echt los. Dit is geen regen; dit is een wolkbreuk! Even schiet een fragment uit Thomas Hardy’s, Far from the madding crowd, door mijn hoofd. Daar waar het zo regent, dat de gargoyle (het spuigat) boven in de oude dorpskerk, het water met volle kracht uitspuwd, dat het versgedolven graf van arme Fanny, helemaal wordt ontdaan van alle bloemen, modder en zaadjes.

Afbeelding

Deze regen is bijna even heftig. Bliksemschichten schieten van links en rechts, de donder bijna gelijktijdig en de wind is ook flink toegenomen. Sander en ik staan op het veranda naar het noodweer te kijken en moeten zowat schreeuwen om boven het geraas uit te komen. Ons weggetje verandert in een rivier. Afgerukte takken, bladeren en grind spoelen mee naar lager gelegen terrein.

Afbeelding

Langzaam drijft het onweer over en hoor ik donder nog zachtjes in de verte, de eerste zonnestralen prikken alweer door het wolkendek. Het hele gebeuren heeft misschien een kwartier geduurd. We trekken onze jassen aan om de beestenboel te inspecteren. “Ongelooflijk! Kijk dan, het halve erf staat onder water!” Alle emmers tonnen en bakjes die al dagen onder de dakrand stonden, zitten nu overvol. Zigzaggend tussen de plassen zoeken we de pony's. Dan zie ik ze, “ kijk, daar staan ze” in de beschutting van wat berken staan de druipende pony's en boven hen, een prachtige regenboog. Het noodweer is voorbij en alles is gespaard gebleven. Eind goed, alles goed.

Hebben jullie recent nog noodweer gehad? Hou jij van onweer, of juist niet? Heb jij een speciale beleving met slecht weer? Barst los

Ik ben benieuwd.

**Geplaatst**: 14-09-25 13:29

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 13:29

Gisteren was hier nog noodweer met een wolkbreuk en onweer. Was best eng. Bij jou klonk het wel heel heftig.

**Geplaatst**: 14-09-25 15:52

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 15:52

Ik houd wel van onweer (als ik tenminste niet op de fiets zit). Gister heeft t hier in Hoenderloo ook flink geonweerd. Vlak ervoor maakten we nog een wandeling op de hei en zag ik dezelfde dreigende, donkere wolken als op jouw foto. Fijn om weer stukjes van je te kunnen lezen TheaD. Verwerk je de appels in het geheel tot gelei? Of moet je ze eerst schillen? Dat lijkt me niet te doen?

**Geplaatst**: 14-09-25 15:58

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 15:58

Ik heb met onweer een beetje een haat-liefdeverhouding. Vind het prachtig en fascinerend, maar als het recht boven me is ook griezelig.

**Geplaatst**: 14-09-25 15:58

Geplaatst: 14-09-25 15:58

Op onze nieuwe stek in de Vogezen, Frankrijk, heeft het vannacht heel erg hard geregend en een beetje onweer, gelukkig niet heel dichtbij. We slapen daar in een bouwkeet, het is wel een beetje jammer als het dan zo hard regent in de nacht en je moet daardoor ook nog eens ontzettend plassen (buiten

).

Het klinkt wel heel gezellig zo op het dak.

**Geplaatst**: 14-09-25 16:51

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 16:51

Ik ben heel erg bang geweest voor onweer. Ooit op het (stalen) zeilschip waar ik aan boord werkte in de nacht blikseminslag gehad in de mast. Gelukkig lag iedereen te slapen, die buiten wat materiële schade verder geen letselschade oid. Maar wel een knau aan overgehouden.

**Geplaatst**: 14-09-25 17:17

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 17:17

Weer even bijgelezen. De teksten zijn minstens even beeldend als de foto's.

**Geplaatst**: 14-09-25 18:43

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 18:43

Prachtige foto's en verhaal. Als het onweer te heftig wordt hier gooien we de luiken dicht. Dan horen en zien we niets meer maar is het een oase van rust.

Over die appeltjes. Ga je ze drogen en als je dan pectine nodig hebt gebruik je ze dan? En hoe gebruik je het dan? Ik maak zelf veel jam en dit vind ik wel interessant om meer van te weten.

Mooie kleren heb je weer aan!

**Geplaatst**: 14-09-25 18:55

Geplaatst: 14-09-25 18:55

Hier het afgelopen jaar heel weinig onweer gehad, veel minder als voorbije jaren.

Wij hebben ooit een blikseminslag op ons huis gehad, gelukkig geen brand ontstaan. We waren thuis toen het gebeurde, en je schrikt je de pleuris van de knal. En ondanks dat heb ik er geen angst aan overgehouden, kan een onweer makkelijk ondergaan. Misschien omdat ik denk 2 keer een inslag op hetzelfde huis is onmogelijk, dat dat me wat rust geeft.

Wij hebben ook een malus sylvestris staan, nog een hele jonge, hij heeft dit jaar zijn eerste 2 appeltjes gegeven. Ik wist niet dat ze eetbaar waren (als in, voor compote)?

**Geplaatst**: 14-09-25 20:25

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 20:25

Wat leuk om te lezen dat je nog meer pony’s hebt, je hebt ook een ideale omgeving daar.
En leuk om weer het volgende verhaal te lezen.
Ik ben dol op onweer, helaas bij ons in de omgeving nog maar heel weinig gehad, ik hoop op vannacht, dan ga ik zeker mijn bed uit.
Hoop dat je gelei goed lukt

**Geplaatst**: 14-09-25 20:49

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-25 20:49

Oeh ik hou echt wel van spookweer, vooral lekker thuis!
Laatst me wel n hoedje geschrokken van een harde klap, dat was er ook maar 1 echt vlak boven ons. Ik ben niet bang maar probeer wel rekening ermee te houden als ik onderweg ga (wandelen, fietsen, rijden met de paardjes).

**Geplaatst**: 14-09-25 21:40

Geplaatst: 14-09-25 21:40

Ik kan wel genieten van onweer; indrukwekkend natuurgeweld...maar wel vanaf een veilige plek.
Ooit eens heftig onweer in de bergen meegemaakt. De echo van de donder weerkaatste tussen de bergen. Prachtig, maar totdat we een berghut hadden gevonden was het ook behoorlijk eng.

**Geplaatst**: 14-09-25 22:07

Geplaatst: 14-09-25 22:07

Ik vind noodweer (flinke regen, onweer) wel indrukwekkend, ik voel me dan zo nietig.

Ik heb tijdens mijn eerste keer kamperen in de bergen een nacht met onweer meegemaakt. Dat was zo hard! Alles zinderde en knetterde. Ik lag te klappertanden van de spanning.

Kan me niet herinneren dat ik daarna nog zulk weer vanuit een tentje beleefd heb. 1x was ook wel genoeg

**Geplaatst**: 15-09-25 08:30

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-09-25 08:30

Van het weekend waren we met een groepje mensen waarvan 2 rolstoel gebonden mensen aan het kamperen op Vlieland en vrijdagavond ook flink onweer gehad. We zijn gaan schuilen in het toiletgebouw want op zo’n open terrein is het echt niet veilig in een tentje. Gelukkig geen schade of inslagen en verder geen onweer wat zo dichtbij kwam.

**Geplaatst**: 15-09-25 17:44

Geplaatst: 15-09-25 17:44

Heerlijk stukje weer.

Ik vind onweer en storm aan de ene kant geweldig, maar aan de andere kant ben ik ook weleens benauwd voor de schade die het kan aanrichten. Hier stormt het op dit moment af en toe, met dan weer een plensbui en dan weer de zon. Wel wat takken afgebroken, maar niets ernstig.

Met storm Eunice een paar jaar geleden is onze kas verloren gegaan, 2 grote bomen om bij de buren die bij ons de grond omhoog lieten komen en onze tête a tête was in de bomen van de buren gevlogen. Wonder boven wonder was de glazen plaat van het tafeltje ongeschonden.

Bij de zware storm in 1990 hadden we ook schade aan het huis, dat was een beste storm. Maar toen was ik nog jong en woonde bij mijn ouders en dan beleef je een storm toch anders, haha. Nu moet ik zelf bezig met eventuele schade en dan is een storm ineens wat minder "leuk".

Onweer vind ik ook geweldig, als ik tenminste veilig in huis ben. Het kan hier hele lange tijd rommelen en bliksem die je dan overal ziet. Soms echt wel spookachtig, maar toch zo mooi.

**Geplaatst**: 15-09-25 17:56

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-09-25 17:56

ik heb een keer met kamperen een blikseminslag gehad dichtbij het tentje waarin ik sliep.
Echt, dat heb ik gevoeld, mijn armen tintelden helemaal voor een paar minuten.
Was best eng even maar uiteindelijk geen angst voor onweer aan overgehouden.
Enkel gezonde zorg en bijhorende voorzichtigheid voor als ik buiten zou zijn met onweer, maar als ik binnen zit in huis dan vind ik onweer eigenlijk wel gezellig.

**Geplaatst**: 15-09-25 17:59

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-09-25 17:59

Ha ha, daar sluit ik me bij aan Roihi. Binnen is het mooi en indrukwekkend, buiten heb ik het nog niet meegemaakt of ik ben het vergeten. In elk geval geen nare herinneringen aan overgehouden dus.

**Geplaatst**: 15-09-25 18:04

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-09-25 18:04

Ik vind het vreselijk maar ik heb ook een hekel aan storm.
Dan wordt ik heel onrustig.

Mooi verhaal weer ik lees het altijd met veel plezier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-25 19:29

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-25 19:29

Bedankt voor jullie reacties

. Voor degenen die meer over de appels willen weten, nog een paar dagen geduld

SuzanneF hadden jullie ook water nodig, of is het bij jou niet te droog?

pallatin dan was je vast blij dat je voor de bui binnen was

Het blijft indrukwekkend, onweer.

Ceetje_bokt zo denk ik er ook over:)

prairy hihi, dat is niet fijn, als je dan naar buiten moet. Nog gefeliciteerd met jullie nieuwe project!

jeetje77 Oei, dat lijkt mij heel eng! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen.

mysa dankjewel, dat vind ik fijn om te horen.

pien_2010 dankjewel. In Duitsland hadden wij ook luiken, daar kun je inderdaad alles mee buitensluiten.

miezelke wat heftig! Lijkt mij een spannende ervaring. Later we hopen dat het inderdaad niet 2x gebeurd.

yavanna dankjewel. Heb je nog onweer gehad?

lucia88 spookweer is altijd leuker als je zelf veilig binnen zit

inderdaad minder leuk als je buiten bent.

senna21 onweer in de bergen lijkt mij ook een speciale beleving.

lr111 gelukkig zijn je andere vakanties beter verlopen, hoewel je wel een speciale herinnering aan die vakantie hebt overgehouden.

sharani gelukkig konden jullie een schuilplekje vinden.

victory-boy haha, dat heb ik ook, als kind dacht ik er nooit over na dat storm en wind dure schade kon geven en hield ik wel van noodweer. Nu daar in tegen, liever niet;)

Roihi wat spannend! Bijna zoals die blikseminslag die wij hier een aantal jaar geleden hadden. Je voelde alles trillen en de boom was helemaal in stukken gespat...

balance hihi,net als de meesten, leuk als je binnen bent.

mando dankjewel, dat vind ik leuk om te horen

**Geplaatst**: 22-09-25 16:17

Geplaatst: 22-09-25 16:17

Ik vind onweer prachtig om te zien op een veilige plek. Het intense natuurgeweld laat je als mens heel nietig voelen. Vooral als je op een wat hogere plek met weids uitzicht het kan zien aankomen met zo'n grote rolwolk vooraf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-10-25 12:43

Geplaatst door de TopicStarter : 04-10-25 12:43

Alles heeft zijn tijd

Ik knijp met mijn ogen en slik, slik nog een keer, maar het helpt niets, de tranen blijven stromen. Al dagen zijn mijn ogen rood omrand. Ik pak een vochtige theedoek en druk hem tegen mijn gezicht. Op de tast doe ik de deur naar het veranda open en laat de koele ochtendlucht mijn tranen drogen. Heimelijk hopend dat niemand mijn ziet staan; de voorkant van mijn jurk is helemaal doorweekt en mijn schort zit vol rode vlekken.

De zon komt precies boven de boomtoppen uit en het gouden licht glinstert op alle zilveromrande planten. Het gakken van de ganzen weerklinkt ver als ze overvliegen naar het warme zuiden. De zwaluwen zijn al weken geleden vertrokken en nu begint het stil te worden in de natuur. De herfst is altijd een tijd om afscheid te nemen. Voor alles een laatste keer. De laatste keer maaien, een laatste keer hooi laden, een laatste keer verse mais uit de tuin. Soms voelt het droefig dat aan al het goede een einde komt maar aan elk einde een nieuw begin.

Afbeelding

Alles in kannen en kruiken
Ik leg het glibberige ding op de snijplank. Haal diep adem en steek het mes erin. Als vuurwerk ontploffen de dampen uit de ui en gelijktijdig stromen de tranen weer over mijn wangen. Snel hak ik hem in stukjes en schuif ze in de pan met de groene tomaten. Ongelooflijk, het lijkt wel of alle inmaak uien nodig heeft. Kilo’s heb ik al in stukjes gehakt en even zoveel tranen gelaten de afgelopen tijd.

Afbeelding

De oogsttijd betekent altijd overuren in de keuken. Kilo’s kolen worden fijn gesneden voor zuurkool; bieten gekookt en ingemaakt met suiker en azijn (dat verklaart gelijk de rode vlekken in mijn schort, alsof ik net een varken heb geslacht … ) ;courgettes, en uien, fijngehakt en gemixt met suiker en azijn tot relish, of gefermenteerd tot een meer gezonde relish variant. Maar deze heeft helaas een beperkte houdbaarheid, tenzij je van slijmerige groente houdt….; groene tomaten, en jawel, uien, veranderen in een hemels lekkere chutney; groene tomatenketchup, en je raad het al, met uien natuurlijk….; tomaten geweckt; Tomatillos overgoten met azijn; boontjes op zout; prei, wortels, selleri gesneden en gedroogd als kant en klare boullionmix.

Afbeelding

Ik houd ervan om voor ieder gewas de beste bewaartechniek te bedenken om het beste van het gewas naar boven te halen met de minst mogelijke moeite en energie.
Sommige groentes zijn heel divers, bijv groene boontjes, deze doe ik zowel drogen, zouten als fermenteren. De gezouten variant smaakt alsof je ze net geoogst hebt, als je ze na het weken kookt. Niet zoals die slappe dingen die je uit een supermarkt blikje koopt. Geen tijd nodig om te blancheren, gewoon schone boontjes, berg zout en een schone pot. Daar hou ik van.

Het volgende op mijn lijst is wortels en koolrapen raspen om te mixen met zout en gesneden prei om ook als een boullionmix te gebruiken. De nieuwe rasp glimt mij tegemoet en is flijmscherp. De rasp lijkt de wortels wel op te vreten zo snel gaat het. Nog geen moment later schieten de tranen pas echt in mijn ogen, en stop ik mijn zere duim in mijn mond. Ik drentel een tijdje rond voor ik de schade durf te bekijken… ai,ai, drie stukjes vel bungelen aan mijn duim. Voorzichtig droog ik het droog aan mijn schort om te kijken hoe diep het is. Het valt mee maar het doet wel pijn!
Vanaf nu laat ik het raspen over aan Sander, die zijn eelterige vingers lijken daar beter tegen bestand.

Afbeelding

De voorraadkast begint al te vullen met elke pot die ik erin schuif. Het is druk van dageraad tot avondrood, want zoals je kunt lezen, brengt de oogst behalve vreugde ook een hoop werk met zich mee. De dagen zijn vol, vol maar overvol met dankbaarheid en tevredenheid.

Waar ben jij dankbaar voor vandaag?

Recept appelgelei

Afbeelding

2kg wildappels
Suiker
1,25 water

Snijd de gewassen appels in partjes en kook ze 30 min. In het water.
Doe een kaasdoek/theedoek in een vergiet en zet de vergiet op een pan. Giet de appelprut erin en laat het over de nacht uitlekken.

Afbeelding

Voeg voor elke deciliter sap, een 1/2 tot een hele deciliter suiker toe.
Voeg naar verkiezing kaneelstokjes of steranijs toe.
Kook het tot de juiste dikte, tussen de 30 min en 2 uur.
Laat iets afkoelen, vul de potten en weck 10 min in kokend water.

**Geplaatst**: 04-10-25 12:54

Geplaatst: 04-10-25 12:54

Heerlijk weer.

**Geplaatst**: 04-10-25 13:48

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 04-10-25 13:48

Ik geniet er altijd zo van als je weer een nieuw verslag met ons deelt! Die gevulde voorraadkast ziet er echt prachtig uit. Ik kan mij voorstellen dat zoiets veel voldoening geeft.

**Geplaatst**: 04-10-25 14:04

Geplaatst: 04-10-25 14:04

Dit topic is een van de redenen waarom ik me geregistreerd heb op Bokt: ik las als 'buitenstaander' dit topic mee en dacht bij mezelf: ik wil zo graag reageren om te vertellen dat ik de foto's en het verhaal prachtig vind en dat ik jullie heel erg bewonder om de levensstijl die jullie gekozen hebben en bij jullie past. Het lijkt me heerlijk om veel simpeler en met de seizoenen te leven. Ik denk dat jullie dankbaarder zijn voor de meest basale dingen.

Voor mij zou het door verschillende omstandigheden niet mogelijk zijn, maar het heeft mij dubbel doen nadenken over de dingen in het leven die echt belangrijk voor me zijn, en met stip op nummer 1 is ontspullen, hergebruiken, repareren en de dagelijkse dingen veel meer waarderen. Dank jullie!

**Geplaatst**: 04-10-25 14:21

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 04-10-25 14:21

Sperzieboontjes conserveren in droog zout? Hoe zit dat? Kom er wel eens iets over tegen, maar vrij weinig aan details van hoe en hoe lang het goed blijft. En het zout? Kan je dat opnieuw gebruiken en wat voor soort heb je nodig?