Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-03-25 07:47

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 06-03-25 07:47

Oh wow, zoveel werk en tijd voor één sjaal. Ben heel benieuwd naar het eindresultaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-25 18:59

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-25 18:59

Dankjewel balance

Wat leuk pien_2010

, spin je nu ook nog wel eens?

Dankjewel journee

, het wordt een sjaal. Ik zal je linkje zo even lezen, dankjewel.

Ceetje_boktdankjewel

,

**Geplaatst**: 06-03-25 19:16

Geplaatst: 06-03-25 19:16

Ik vind het knap hoe je alles zelf maakt, daar komt ook gewoon een hoop vakmanschap bij kijken dat tegenwoordig niet bij veel mensen meer is terug te vinden. Nu beseffen we vaak niet meer hoeveel stappen het kost voordat wol van het schaap in een kledingstuk is veranderd.
Geen wonder dat men vroeger zelfs een lakenloodje aan een rol stof bevestigden als teken van echtheid en kwaliteit. Op vakmanschap mag je ook best trots zijn.

**Geplaatst**: 06-03-25 20:14

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 06-03-25 20:14

Heel erg mooi Thea.

**Geplaatst**: 06-03-25 21:17

Geplaatst: 06-03-25 21:17

Heel gaaf gedaan. En je patroon, prachtig. Kun je zelf alle kleuren maken die je wil?
En heb je ook het idee om het eens met het winterhaar van je pony’s te maken? Dan ook zelf de wol spinnen?
Vroeger deed de moeder van een vriendinnetje dat. Haar van hun shetten, wassen, kaarden, spinnen, verven en weven of breien. Dat is al 45 jaar geleden.

**Geplaatst**: 06-03-25 21:27

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 06-03-25 21:27

Thea ik ben er helemaal mee gestopt. Maar ik heb er van genoten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-25 21:33

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-25 21:33

Dankjewel journee, ik vond het artikel wat je deelde ook heel intressant.
Ik vind het enorm jammer dat zoveel kennis en vakmanschap verloren gaan. Weefstoelen verdwijnen hier in de houtkachel of op de stort. Niemand wil ze hebben. Als ik de ruimte had gehad, was ik een opvang begonnen voor afgedankte Weefstoelen, spinnenwielen enz.

jeetje77dankjewel

yavanna dankjewel

. Wat een leuk idee, ponyharen heb ik nog nooit gesponnen. Hondenhaar wordt wel veel gebruikt, geloof ik.

Wat jammer pien_2010, kriebelt het nooit meer om het spinnen weer op te pakken?

**Geplaatst**: 07-03-25 21:53

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 07-03-25 21:53

Heel lang wel. Maar nu niet meer. Het is goed zo. Maar ik vond het heerlijk om te doen.

**Geplaatst**: 08-03-25 09:30

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 08-03-25 09:30

Oh supermooi Thea! Die sjaal wordt echt prachtig... Zo zonde inderdaad dat al die ambachten verloren gaan. Ik zou ook echt graag alles willen leren en doorgeven, maar dat is een beetje te veel denk ik

Maar als ik ooit een huis zou kopen met een spinnenwiel of een weefstoel dan ga ik daar absoluut wel even voor zitten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-25 20:15

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-25 20:15

Dankjewel judith! Ik zag dat ik je nog geen antwoord had gegeven op je vraag over de weckpan. Ik heb een gewone pan van weck die op het fornuis kan. Ik doe dus alleen aan waterbad wecken. Om het risico op botulisme klein te houden weck ik alleen vruchten, tomaten( die een laag pH hebben), en sappen. Voor dit heb je niet echt een speciale pan nodig, als hij maar groot is en je iets op de bodem legt tegen het kapot stuiteren van de potten.
Voor het bewaren van groentes gebruik ik andere methodes zoals, drogen, fermenteren of inkuilen

**Geplaatst**: 11-03-25 22:30

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 11-03-25 22:30

Oh wat fijn! Kan ik weer 2 stukjes van je lezen…
Prachtig stuk van je over de stilte….ik houd ervan, of eigenlijk de afwisseling. Ik was op vakantie in IJsland en maakte met prachtig weer een wandeling een berg op in de sneeuw. Die knerpte onder m’n schoenen, maar als ik even stilstond om van t uitzicht te genieten dan ‘zag’ je de stilte. Wel beweging van het zonlicht op de sneeuw, wat prachtig flonkerde, maar verder niks. Magisch vond ik dat. Tot ik steeds hoger kwam en geluid hoorde en na nog een paar klimmetjes en bochten een prachtige waterval met donderend geraas.
Nu zit ik thuis op de bank, in alle stilte met alleen af en toe t geknars van de snavels van m’n papegaaien (wat wat mij betreft t meest rustgevende geluid is wat er is)

De sjaal wordt prachtig! Heb je de rode wol zelf geverfd? En zo ja, waarmee?

**Geplaatst**: 11-03-25 23:50

Geplaatst: 11-03-25 23:50

TheaD schreef:
Voor het bewaren van groentes gebruik ik andere methodes zoals, drogen, fermenteren of inkuilen

Wat interessant! Zou je daar wat meer over kunnen vertellen? Hoe je dat doet?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-25 19:23

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-25 19:23

Bedankt voor het delen van jouw stilte beleving pallatin en dankjewel voor het kompliment

De rode wol heb ik niet zelf geverft, maar gesponnen van een rest lontwol die ik nog had liggen. Wol verven staat hoog op mijn dromenlijstje, alleen nog een geschikte pan vinden...

lr111 wat zou je precies willen weten? Voor elk gewas is er een methode die er het beste bij past, zo welke groente zou je willen konserveren?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-03-25 19:28

Geplaatst door de TopicStarter : 13-03-25 19:28

Gouden dagen

De ochtend was nabij en de goudgeel gloed scheen over het dak van de schuur. Zo nu en dan wordt de stilte verbroken door het schelle roeptoeteren van de kraanvogels bij het meer. Het voorjaar zit in de lucht.

Afbeelding

Met de achterdeur wagenwijd open stroomt de zwoele lentelucht met frisse geuren en vogelgezang naar binnen. Ik haast mij door mijn binnenshuis klusjes om naar buiten te kunnen gaan om van de zon te genieten. Na de winterse activiteiten met weven, breien en naaien verlang ik naar de verandering; Buitenlucht en actief lichamelijke werk.

Al snel zit ik op mijn knieën in de zonnestralen om de zwarte bessenstruiken te snoeien. Het dikke oude hout moet eruit om plaats te maken voor de jonge twijgjes van vorig jaar. Overal zie ik kleine groene graspuntjes uit het dorre gras komen. Het is gewoon warm, dat zonder jas terwijl voor de schuur, in de schaduw, is alles nog wit bevroren, grappig is dat.

Afbeelding

De ene warme dag volgt op de andere. Mutsen, jassen en sjaals hangen werkloos aan de kapstok. Nu is het tijd om de mest over de maaiweides te verspreiden, kompost op de tuin te brengen, knoflook te zien groeien. De Krokussen barsten open en de eerste vlinders fladderen voorbij. ‘S avonds zitten we rozig bij een klein haardvuurtje en maak ik een nieuwe moestuin tekening.

Afbeelding

Het is ergens na middernacht als ik huiverend wakker word. Ik trek de extra deken van het voeteneind en kruip er diep onder. Om vanochtend te ontwaken in een wit winters landschap. De lente laat misschien nog even op zich wachten maar ze komt eraan!

Afbeelding

**Geplaatst**: 13-03-25 20:58

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 13-03-25 20:58

Niets is zo veranderlijk….. maar inderdaad het wordt echt voorjaar! $*\o/*$

**Geplaatst**: 14-03-25 10:13

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-03-25 10:13

Mooi geschreven weer en vanmorgen hier ook een witte wereld. Maar het voorjaar komt er echt aan, dat merk je aan alles

.

**Geplaatst**: 14-03-25 10:19

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-03-25 10:19

Ja grappig hè dat het het ene moment gewoon te warm is voor een jas, en even later is het toch weer koud.

Wat er van de schep vliegt lijken eigenlijk nog wel gewoon mestballen in plaats van compost...?

**Geplaatst**: 14-03-25 10:39

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-03-25 10:39

Doe je goed het leven met de seizoenen en je weet het mooi te verwoorden. Bedankt

**Geplaatst**: 15-03-25 17:52

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-03-25 17:52

Prachtig stukje weer

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-03-25 21:09

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-25 21:09

Bedankt allemaal

, is het voorjaar ook in aantocht bij jullie?

pmarena De weides krijgen gebrande paardenmest maar de tuin krijgt kompost, dat is wat ik in mijn hand heb op de foto

**Geplaatst**: 15-03-25 22:26

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 15-03-25 22:26

Gebrand als in as, bedoel je?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-25 19:43

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-25 19:43

Kalvdans? Lariekoek!

Ik zie mijn halfvoltooide berichtje aan bokt op de schrijftafel liggen en een schuldgevoel knaagt aan mijn geweten. Binnenkort; Binnenkort, dan zal ik mijn bericht voltooien. Maar eerst nog even dit…. en nog even dat… en zo verstrijken de dagen van april tot vandaag.

Lieve bokkers en meelezers,

Ik had al veel eerder willen schrijven maar iedere avond als ik mijn pen in mijn handen hield, vielen mijn ogen dicht nog voordat ik iets zinnigs op papier had gezet.
Het droge weer houdt maar aan en er is zoveel te doen. Hout moet worden gezaagd en gekloofd, de tuin geschoffeld en ingezaaid, de was gewassen en gedroogd, de vaat en het koken, het brood gebakken en de planten water geven; terwijl de zon achter de bomen verdwijnt en ik met een kop thee aan tafel zit, voel ik mij net zo uitgewrongen als de kleren die ik vandaag door de wringer heb geslingerd.
Maar het resultaat van het werken geeft voldoening. De stapel brandhout groeit gestaag en de eerste zaadjes zijn al ontkiemt in de volle grond. De houtwal, die langzaam over de weg begon te groeien, is weer flink terug gesnoeid.
Het is zo mooi, om alles weer tot leven te zien komen. Te zien groeien. Het lelijke bruine gras, veranderde over de nacht in een schitterend sprookjes veld, toen alle anemoontjes in volle bloei stonden. De kwikstaart kwam terug van de zuidelijke oorden. Daarmee was zaai seizoen werkelijk aangebroken. Alle handwerk attributen werden opgeklapt en weggeborgen om ruimte te maken voor de tere plantjes in het zuidelijk raamkozijn. Nu wordt alles weer groen en fruitbomen staan in hun mooiste pastelkleurige kleed.

Afbeelding

de houtwal
Afbeelding

de anemoontjes in volle bloei
Afbeelding

pastinaken en bieten worden voorgezaaid
Maar eigenlijk had ik willen schrijven over wat een paar weken terug heeft plaatsgevonden. We namen de vertrouwde route naar de stad. Het was het allerheerlijkste lenteweer. De lucht nog kil zo vroeg op de ochtend maar het beloofde een warme dag te worden. Ik was blij dat ik precies optijd mijn geweven sjaal had afgemaakt. In plaats van een jas had ik deze nu om mij heen gewikkeld, precies goed.

Afbeelding

Ik genoot van de fietstocht. De bomen waren nog niet groen, maar alles was zo fris en stond in volle knop. In de esdoorns gonsde het van de hommels. Vlinders fladderden argeloos over de kronkelige weg. Het stadsbezoek voelt aan als een vakantiedagje en voor ik het weet zijn we alweer onderweg naar huis. Overal ruikt het naar de pas gekeerde aarde. Meeuwen vliegen luid schreeuwend op, om vervolgens vlak achter de ploeg weer te landen. We zijn bijna de boerderij genaderd waar we gewoonlijk melk halen, als ik de boer richting de weg zie rennen. Hij zwaait en roept: Wacht! Wacht! Ik heb iets voor jullie! We draaien het erf op. In de open stal staan wat kalveren aan het kuil te plukken maar de rest van de koeien grazen achter de stal met dit mooie weer. Uit de melkruimte komt de boer met 4 flessen biest. “als bedankje voor het kerstkado”. Dat wordt kalvdans maken! Spannend, want biest heb ik nog nooit gegeten of gedronken.

Afbeelding

In de middag stook ik de oven warm en schuif ik de schaal met de biest erin. Na, wat voelt als een eeuwigheid, is het gestold tot een stevige pudding. Het ruikt heerlijk. En het is ook heerlijk! Echte Zweedse kalvdans of lariekoek zoals het in het Nederlands heet.

Heb jij wel eens lariekoek gegeten?

**Geplaatst**: 01-05-25 20:22

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 01-05-25 20:22

Wat leuk, had er nooit van gehoord!

**Geplaatst**: 01-05-25 20:34

Geplaatst: 01-05-25 20:34

Ik ken lariekoek niet als een gerecht, enkel als een gezegde.

**Geplaatst**: 01-05-25 20:37

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 01-05-25 20:37

Ik ook, maar ziet er lekker uit. En mooi zoals het lente aan het worden bij jullie.