Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-11-24 21:40

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-11-24 21:40

Wat een gaaf leven heb je, ik heb het hele topic in een weekje doorgelezen en super interessant hoe je alles aanvliegt.
En zo goed dat jullie ook het leven leiden waar jullie van droomden.
Off grid leven is zo lekker en relaxed en iedere morgen wakker worden in de natuur is een brenger.
Ik zou zelf niet zonder de luxe van een goede douche, warm bed en meer luxe dingen kunnen, maar vind het juist zo goed als andere mensen dat wel lukt.
Hebben jullie echt nooit vervelende opmerkingen gehad? Weet dat ik vroeger wel eens in mijn hoepeljurk door de stad liep waar ik toen woonde en echt heel vervelende opmerkingen kreeg dat ik een freak was.
Super ook dat je jullie kleding zelf maakt op zo’n degelijke oude machine, je leert echt heel veel zo.
Ik ga graag mee volgen.

**Geplaatst**: 14-11-24 21:57

Geplaatst: 14-11-24 21:57

Ja, douche zou ik het meest missen. Ook al douche ik niet eens dagelijks. Maar goed: warm water heb je ook nodig om je bij de wastafel te wassen. En hoewel mijn houtkachel dagelijks brandt, vind ik het toch te omslachtig om altijd genoeg warm water te hebben.

**Geplaatst**: 14-11-24 22:05

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-11-24 22:05

Er zijn diy douche-emmers te maken, vullen met gewenste temperatuur water en douchen maar.
Voorbeeld :
https://www.youtube.com/watch?v=g-EpErVbKgs

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-24 20:19

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-24 20:19

SuzanneF Wat fijn

yavanna welkom

, gelukkig heb ik geen nare opmerkingen gehad. De meeste mensen maken positieve opmerkingen en heel veel zijn heel nieuwsgierig op een positieve manier. Alleen maar leuk dus. Het leven zonder douche doe ik nu al zo lang dat ik bijna niet meer beter weet...

Winters weer en een wijze les

De dagen van november vlogen voorbij. Het weer nog steeds mild, vochtig en donker. De ene grijze dag gleed over in de volgende. De uren met daglicht waren nauwelijks licht genoeg om alle klusjes te doen. Elke dag was een race tegen de tijd.

Na een druilerige dag loop ik op donderdag avond het pad af naar de stal. Opeens breekt het donkere wolkendek open en flarden met sterren worden zichtbaar. Als ik na een laatste ronde uitmesten en voeren weer naar binnen wil gaan zijn alle wolken verdwenen en verlicht de volle maan mijn pad.

Afbeelding

De morgen kwam, koud, helder en wit. Over de nacht was alles bevroren tot ijs. De opkomende zon maakte een schitterend spektakel.
Nu was ik blij dat ik mijn voorgevoel gevolgd had en alle pompoenen in de woonkamer had gezet en 's avonds laat nog de potten appelsap van zolder had gehaald…

De schoenen die bij de achterdeur hadden gestaan voelden ijzig koud aan mijn voeten. De kuikens, die nu net 8weken zijn, zitten dicht tegen elkaar en hun moeder aan om warm te blijven. Ik sluit het hok goed af en besluit dat ze beter later op de dag even naar buiten kunnen.

Binnen staat Sander al bij de kachel, zijn grote handen net boven de plaat. “Schuif es een stukje op” en ik duw hem grinnikend een beetje opzij. Mijn handen strekken zich ook uit boven het vuur, het tintelt een beetje als de warmte doordringt.

De zon klimt hoger en doet mij besluiten dat het vandaag een ideale dag is om de lakens te wassen. Ik druk de lakens onder in het koude water en zet ze daarna op het fornuis om heet te worden. De kokend hete lakens sop ik op en neer voor ik ze met schoon heet water uitspoel. Nu nog even een kwartiertje in het stijsels laten staan en dan kunnen ze mooi buiten aan de lijn drup drogen en opstijven.

De rest van de dag ben ik in de weer met brood en pannekoeken bakken, kaas en boter maken en een pan met stoofpot pruttelt zachtjes achter op het fornuis.

Afbeelding

Zo nu en dan kijk ik door het met vorst bedekte raam of Sander al binnen gaat komen. “Kijk daar komt hij aan”, snel schuif ik de fluitketel op het vuur, bijna gelijk begint hij te koken en kan ik het op de theeblaadjes gieten. Een bord dampende pannenkoeken met appelstroop staan al klaar.

Afbeelding

Langzaam verdwijnt de zon achter de bomen en ondanks dat het pas 3uur is, wordt het al schemerig. Ik draai me om en doe de knopen van mijn dikke jas dicht en pak mijn wanten van de stoel en ga met de lege wasmand de kou in. Een voor een breek ik de bevroren kledingstukken van de lijn. Als laatste zijn de lakens aan de beurt. Zo stijf als een plank! Ze hangen dubbel over de lijn dus voorzichtig probeer ik de helften van elkaar los te trekken. Potvandrie!!! Ze zitten muurvast! Stampvoetend ga ik naar binnen. “Een heet strijkijzer, dat zal ze leren!” Sissend en dampend bewerk ik een stukje laken met het hete ijzer maar het mag niet baten. Het weer heeft gewonnen, de was moet blijven hangen tot er dooiweer komt. Als een verliezer neem ik het nu ijskoude strijkijzer en de mand mee naar boven. Ik begrijp niet hoe ik zo dom kon zijn _-:(

en Sander maar lachen. :')

Weer iets geleerd, hang nooit de was dubbel over de waslijn als het vriest! _O-

**Geplaatst**: 26-11-24 21:00

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 26-11-24 21:00

En ja hoor, het rustgevende effect is er weer, behalve op het laatst met je lakens. Heb je nog een tweede set liggen?

**Geplaatst**: 26-11-24 21:07

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 26-11-24 21:07

Heerlijk zen verhaal met lachen op het einde om je lakens. Ik hoop ook dat je nog extra lakens hebt liggen.

**Geplaatst**: 26-11-24 21:26

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 26-11-24 21:26

Ik lees het ook altijd met veel plezier je "verhalen".
verhalen tussen aanhalingstekens want het is jouw echte leven, maar jij hebt een gave om het zo mooi en beeldend te vertellen dat het echt leest als een heerlijk verhaal.

**Geplaatst**: 26-11-24 21:32

Geplaatst: 26-11-24 21:32

1-0 voor het weer :))

, hopelijk dooit het snel.

Zelf vind ik vries weer fijner als die waterkou die we de laatste tijd steeds in Nederland hebben. Maar voorts zal het dagelijks leven voor jullie wel zwaarder maken, of valt dat mee?

**Geplaatst**: 26-11-24 22:23

Geplaatst: 26-11-24 22:23

Oh wat een heerlijk verhaaltje weer voor het slapen gaan $*\o/*$

Ik lach wel even met Sander mee, sorry

**Geplaatst**: 27-11-24 08:14

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 27-11-24 08:14

Haha heerlijk verhaal! En herkenbaar, ik had hier vorige week een regendeken aan de waslijn vastgevroren zitten

**Geplaatst**: 27-11-24 10:04

Geplaatst: 27-11-24 10:04

Google leest blijkbaar ook mee. Krijg ik opeens deze manier van was drogen als een artikel voorgeschoteld waarin groot moeders trucje wordt uitgelegd. _O-

https://www.evaskeukentuin.nl/met-deze- ... de-winter/

**Geplaatst**: 27-11-24 13:26

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 27-11-24 13:26

Ik ben altijd zo dankbaar voor ons eigen comfort als ik jouw verhaal lees. Ik vind het echt heel knap dat je zo kan leven, ik ben er veels te lui voor

Je schrijft echt prachtig en ik moest stiekem ook lachen om je bevroren lakens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-24 19:06

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-24 19:06

Ceetje_bokt dankjewel

en gelukkig lagen er nog paar schone gesteven lakens in de kast

pien_2010dankjewel

brainless Bedankt voor het fijne compliment

sharani gelukkig kon ik ze na drie dagen van de lijn afpellen en nu liggen ze gestreken in de kast $*\o/*$

Ik houd ook van het vriezende weer. Opzich verandert ons leven niet echt door de vorst, maar waterbakken die bevriezen enz is soms wel lastig...

prairy foei toch, meelachen met Sander

en dankjewel

JudithO gelukkig, ben ik niet de enige die zulke domme dingen doet

Hahapien_2010 De beste tips van Google

urona447 dankjewel

eigenlijk ben ik ook een lui persoon en een dromer. Daarom vind ik het extra belangrijk voor mij om zo te leven en niet verstrikt te raken in het gemak van deze tijd.

Laatst bijgewerkt door TheaD op 27-11-24 19:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-11-24 19:11

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 27-11-24 19:11

Het leest zo heerlijk weg TS.
Je schrijft leuk en duidelijk, kan er een heel mooi beeld bij vormen.
Het is een levensstijl voor jullie wat toch wel hard werken is, maar voor mij is het heel ontspannend.

Ik vraag me wel af, drogen de lakens eigenlijk wel zo in de koude temperaturen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-11-24 19:16

Geplaatst door de TopicStarter : 27-11-24 19:16

Roihi Bedankt voor je compliment

De was droogt langzaam maar droogt wel in de vrieskou. Meestal is het nog niet helemaal droog, maar het is ook maar een paar uur licht... eenmaal binnen is het dan zo droog, zonder dat het water van de ramen af loopt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-12-24 21:49

Geplaatst door de TopicStarter : 02-12-24 21:49

Prelude naar kerstmis

De stoel wiebelt een beetje als ik de adventskrans probeer vast te knopen. Door de flakkerende schaduwen van het kaarslicht en de hitte zo dicht bij het plafond, lijkt de hele kamer te bewegen, bijna raak ik de oriëntatie kwijt en kan ik net optijd steun zoeken aan het plafond. Ik leg een laaste knoop in het lint en klim van de stoel af om het resultaat te bekijken. Niet te geloven, alweer december en de eerste advent.

Hoewel de dagen langzaam steeds kouder worden en het kwik nu regelmatig onder het vriespunt duikt, voelt het nog steeds meer herfst. Zo grijs alsof een kunstenaar er een schets van gemaakt heeft. Gelukkig met de kerst in aantocht hebben we iets om naar uit te kijken.

In de loop van de jaren begin ik mij steeds beter te realiseren waarom tradities zo’n belangrijke plek innamen bij de plattelandsbevolking. Wanneer je, zoals ik, altijd thuis bent en je werk in en rond het huis hebt, is er weinig onderscheid tussen weekdag en weekend, of tussen overdag en ‘s avonds. Zo brengen feestdagen een fijne afwisseling van het leven van alledag. Vooral kerst kijk ik altijd naar uit.
De voorbereidingen voor het hoogtepunt probeer ik altijd over een langere periode uit te smeren, zoals ik vroeger maar hier en daar een klein knabbeltje van een koekje nam, om er zo lang mogelijk van te genieten.

Afbeelding

De eerste voorbereidingen zijn al getroffen en dan heb ik niet over de kerstboom en alle lichtjes, nee, deze mogen nog meer als drie weken wachten.. het is de kerstkaas waar ik het over heb. Ruim 20 dagen ligt deze cheddar al te rijpen. Kan bijna niet wachten om te proeven. Ik heb al een heel deel van deze kazen gemaakt het afgelopen jaar en Hoewel ze niet konstant zijn in smaak en consistentie, waren ze allemaal erg lekker. Bij de kaas zou mosterd ook goed smaken.

De mosterd planten bloeiden uitbundig de hele zomer en nu heb ik ruim 4kg mosterdzaad. Ik schep een bakje eruit en maal de zaadjes fijn in de kruidmolen, samen met appelazijn, zout en een beetje honing, kan de mosterd nu ook narijpen tot de kerst. Ik geef de lepel aan Sander om te proeven. De tranen schieten hem direct in de ogen! Haha, dat is je straf voor mij uitlachen. Maar de mosterd is pittig genoeg dus.

Afbeelding

Mijn gedachten dwalen af naar een kerstkado wat ik wil maken. Ik laat mijn gedachten dwalen over stofjes die ik heb liggen en over de strengen met wol, wat zal het worden? Wat zal ik maken?
Terwijl mijn ideeën langzaam vorm krijgen is de dag te einde gekomen. Morgen maar even kijken of ik kan maken wat ik heb bedacht…

**Geplaatst**: 02-12-24 22:14

Geplaatst: 02-12-24 22:14

Wat prachtig geschreven weer... en de foto's maken het af!

Heerlijk om weer bij weg te dromen na een superdrukke en volle dag. Dank je wel weer!

Wat mooi gezegd ook overduidelijk de tradities, ik denk dat je daar ook wel gelijk in hebt. En de meeste mensen hoeven dan niet te werken en zijn dan met dierbaren bij elkaar. Dat moeten we meer koesteren denk ik, ik ga het in ieder geval wel doen.

Hopelijk smaken deze kaasjes ook zo goed en ik ben heel benieuwd wat voor een prachtig cadeau je gaat maken.

**Geplaatst**: 02-12-24 23:01

Geplaatst: 02-12-24 23:01

Myfairytale schreef:
Heerlijk om weer bij weg te dromen na een superdrukke en volle dag. Dank je wel weer!

Thea's manier van leven is 'yourfairytale' zo te horen.

**Geplaatst**: 02-12-24 23:26

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 02-12-24 23:26

Erg mooi en sfeervol weer!
Ik vroeg me af of jullie weleens bezoek krijgen met de feestdagen of zomaar? En hoe organiseer je dat dan? Gasten aan tafel?

**Geplaatst**: 03-12-24 00:10

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-12-24 00:10

Zelf mosterd maken, heb je daar een recept van? Dat lijkt me ook nog wel een leuke uitdaging.

Heerlijk geschreven weer

**Geplaatst**: 03-12-24 06:54

Geplaatst: 03-12-24 06:54

Wat een leuk verslag weer

Ik doe meestal niets met kerst, maar dit jaar heb ik samen met mijn man zelf kerstkransen gemaakt met dingen uit onze eigen tuin (ok, behalve de kerstballen

)

Heel erg leuk om te doen!

Afbeelding

**Geplaatst**: 03-12-24 08:00

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-12-24 08:00

Mijn reacties worden echt saai, maar wat heerlijk weer. Ik geniet even van jouw beschrijving met een warme kop chocomelk (zelfgemaakt) voor de werkdag weer begint.

**Geplaatst**: 03-12-24 08:50

Geplaatst: 03-12-24 08:50

Mooi hoor en je eigen kaas gemaakt, je eigen mosterd . Heel rustgevend allemaal. Je hebt gelijk met de feestdagen want als je veel rond het huis leeft heb je ook feesten nodig en een jaar ritme anders wordt het leven te saai.

De koster plant die kun je ook bladen klein maken door de sla of voor door het eten. Wij hebben te weinig om mosterd te maken maar wij gebruiken dus de hele plant en dat is erg lekker.

**Geplaatst**: 03-12-24 15:51

Geplaatst: 03-12-24 15:51

mysa schreef:
Myfairytale schreef:
Heerlijk om weer bij weg te dromen na een superdrukke en volle dag. Dank je wel weer!

Thea's manier van leven is 'yourfairytale' zo te horen.

Ja, zou je haast wel zeggen hè?

Ben bang dat ik erin nu misschien wel te verwend voor ben zeg, maar. Met een warme douche etc.

Maar een heel groot deel is echt een droom voor mij inderdaad.

**Geplaatst**: 03-12-24 16:34

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-12-24 16:34

Zelf denk ik dat weinig mensen zo sober en off grid kunnen leven. Het is een leven zoals dat dik 100 jaar geleden overal was bij de eenvoudige mensen.
Hard werken, weinig luxe, vochtige ramen, de bloemen op de ramen in de winter. Ik ken het nog van mijn jeugd.
Voordeel van dit zelfvoorzienend zijn is dat de ecologische voetprint erg laag is en natuurlijk een leven is waar dit jonge stel zeer van geniet.
Dat vind ik ontroerend en mooi.