Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-09-24 08:51

Geplaatst: 14-09-24 08:51

Leuk leuk leuk!
Kijk er alvast naar uit.

**Geplaatst**: 14-09-24 18:52

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 14-09-24 18:52

Oh leuk!
Lekker nog even nazomeren daar, en dan hebben wij hier van de winter weer een heerlijk bijlees-moment!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-24 20:49

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-24 20:49

Zo eindelijk begint de rust weder te keren na een drukke zomer. De komende weken zal ik elke keer een nieuwe stukje posten over de afgelopen tijd.

schransmuren en grobbebollen

vakantie op eigen land

19 juni 2024

Ik duw het dunne laken van mij af, en zet mijn voeten voorzichtig op de vloer. Het liefst had ik mij nog eens omgedraaid, maar het was alweer tijd en nu ik toch wakker ben, weet ik ook niet meer hoe ik moet liggen. Mijn schouders en armen voelen zo stijf.

Afbeelding

precies voor de hooioogst hadden we het brandhout klaar

De lucht is prachtig rood gekleurd achter de bomen en de natuur is al in volle gang, vol zoemende hommels en zingende vogels. De lucht voelt koel aan mijn huid zo vroeg in de juni ochtend. Het is een frisheid die je straks niet meer voelt als we midzomer voorbij zijn. Dan beginnen de ochtenden gelijk warm. Maar nu zijn de nachten nog koel en kun je genieten van een koele start van de dag.

Afbeelding

de aardappels beginnen mooi te groeien

De pony’s staan al lekker op de wei en als ik terugloop naar het huis, spiek ik snel even bij de broedse kip in haar hok. Zijn ze niet net draakjes? die broedende kippen. Trots met een gebogen nek zitten ze op hun nest en o wee degene die bij de eieren wil komen! Met een schuin oogje kijkt het kipje mij aan en blijft pontificaal op haar eieren zitten ondanks dat ik wat voer in het bakje strooi. Nog een paar dagen tot ze uitgerekend zijn, altijd even spannend!

Afbeelding

het rogge is al over de anderhalve meter hoog

Na het ontbijt zijn gelukkig de ergste kreukels uit mijn lijf verdwenen en met de zeisen lopen we naar de maaiweide. Ik moet glimlachen bij het idee dat het ook elk jaar hetzelfde is; De eerste dag maaien gaat altijd zo lekker, voor je gevoel zou je dat de hele dag wel volhouden maar dan de volgende dag…. Stijf, zere handen en dan lijkt er geen einde te komen aan 2 uur maaien…

Afbeelding

Na de langverwachte regen is het nu allemaal weer mooi opgedroogd en is het gras precies vochtig genoeg. De zeisen zijn vlijmscherp en glijden door het lange gras. Het is echt lang dit jaar! Sommige timothee stengels zijn langer dan ik! De komende uren verstrijken met maaien en slijpen, maaien en slijpen. Hoe langer het duurt, hoe soepeler ik weer word. Maar goed ook want we hebben nog een drukke dag voor de boeg.

**Geplaatst**: 28-09-24 21:04

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 28-09-24 21:04

Wat leuk weer een stukje te lezen en wat een mooie zomerse foto, van jou bij de rogge!

**Geplaatst**: 28-09-24 21:08

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 28-09-24 21:08

Mooi, je bent er weer. Hoeveel kub brandhout?

**Geplaatst**: 28-09-24 21:45

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 28-09-24 21:45

Wat een heerlijk stukje weer!
En dan die prachtige foto's erbij. Ik droomde alweer helemaal weg.

**Geplaatst**: 28-09-24 22:03

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 28-09-24 22:03

Jeejjj… $*\o/*$ een nieuw stukje! Het is hier volop herfst maar waan me door je update weer in juni. Ik verheug me al op de volgende….

Komt al het brandhout van jullie eigen grond? Groeit dat jaarlijks genoeg bij?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-10-24 18:25

Geplaatst door de TopicStarter : 01-10-24 18:25

sharani dankjewel

mysa dankjewel. We gebruiken ongeveer 5kub per jaar

Myfairytale dankjewel, fijn om te lezen

pallatin dankjewel, een deel brandhout komt van eigen grond en groeit elk jaar weer bij. Zoals de houtwallen rond de weides. Toen we hier 12 jaar geleden kwamen wonen was al ons land begroeid met berken boompjes die we stuk hebben omgehakt en zo komen er elk jaar nieuwe berken op in de weides die we sparen, nu na 12 jaar zijn ze ongeveer 15/20cm in diameter. Zo blijft er konstant wat te rooien zonder dat het helemaal kaal wordt. Wat we tekort komen kopen we van buren met een groot bos. Dat leveren ze dan in stammen die zelf nog moet zagen en kloven.

**Geplaatst**: 01-10-24 20:27

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 01-10-24 20:27

Wat doe je met de rogge en hoeveel had je ervan staan?

Ik herinner me van jaren geleden nog dat je eens haver ging proberen voor havermout. Heb je dat nog eens geprobeerd?

**Geplaatst**: 01-10-24 21:33

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 01-10-24 21:33

5 kub maar?? Wij gebruiken 12 kub per winter en kunnen in geval van echte kou ook nog met propaangas verwarmen. Bij jullie is het veel kouder en jullie kunnen vermoedelijk niet op een andere manier verwarmen, is het dan niet koud in huis of hoe doen jullie dat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-10-24 20:06

Geplaatst door de TopicStarter : 02-10-24 20:06

JudithO geduld, geduld, het rogge komt nog

Haver hadden we ook vorig jaar, dat is een beetje lastig met de kaf/schaal die we niet konden verwijderen. Het werd wel een beetje te vezelrijke pap

Misschien dat we ergens zaaigoed voor naakte haver kunnen vinden maar nu nog niet...

maras dat is misschien het voordeel van een klein huisje. We verwarmen meest maar 1 ruimte en snachts stoken we nooit. Overdag is het altijd behagelijk maar smorgens soms erg koud.

**Geplaatst**: 02-10-24 20:15

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 02-10-24 20:15

www.vreeken.nl heeft naaktzadige haver ( https://www.vreeken.nl/671420-avena-nud ... er-hulless ) . Ze verzenden in de hele EU, maar voor kosten zal je moeten mailen.

**Geplaatst**: 03-10-24 11:19

Geplaatst: 03-10-24 11:19

TheaD schreef:
JudithO geduld, geduld, het rogge komt nog
Haver hadden we ook vorig jaar, dat is een beetje lastig met de kaf/schaal die we niet konden verwijderen. Het werd wel een beetje te vezelrijke pap Misschien dat we ergens zaaigoed voor naakte haver kunnen vinden maar nu nog niet...

maras dat is misschien het voordeel van een klein huisje. We verwarmen meest maar 1 ruimte en snachts stoken we nooit. Overdag is het altijd behagelijk maar smorgens soms erg koud.

Ik heb wel eens wat foto's van jullie huis voorbij zien komen, maar heb je misschien wat meer info en/of foto's?
Hebben jullie nog wel een woonkamer of alleen een keuken?
En geen aparte badkamer toch?

Als ik teveel vraag moet je het zeggen hoor!!
Maar ben enorm geïnteresseerd in jullie levensstijl.

Hoewel ik besef dat het voor jullie ook bij tijden enorm zwaar zal zijn, moet ik eerlijk bekennen dat ik er nu steeds echt bij je verhalen en foto's wegdroom hoor.

**Geplaatst**: 03-10-24 14:38

Geplaatst: 03-10-24 14:38

Volgens mij hebben de meeste oudere huisjes niet de luxe van een badkamer.

Bij mijn oma haar antieke huisje geen badkamer. Daar kwam de voordeur binnen in een kamer met eettafel. Heel onhandig dat je meteen volop binnen stond zeg maar, de borden waaiden dan ook haast van tafel als er iemand binnenkwam :))

Die eetkamer had 1 deur naar de woonkamer / zitkamer. Een deur naar een keukentje. En dan nog 2 deuren naar 2 kleine slaapkamertjes. Het ene slaapkamertje daar stond een 1-persoonsbed (meer kon er ook niet in) en het andere kamertje daar had ze een kast staan om dingen te bewaren. In de zitkamer waren dan aan de lange zijde weer deurtjes met daarachter een bedstede. Een soort "keldertje" en nog een kamertje waar ze de kleding bewaarde. Modern eigenlijk, een walk-in-closet _O-

Badderen deed ze in de teil / tobbe. Een grote zinken teil. Nouja groot.... niet dat je er lekker in ging / kon zitten ofzo

Dus dat was echt behelpen met een washandje.

**Geplaatst**: 03-10-24 14:51

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-10-24 14:51

Mijn tante had zo'n huurhuisje. Vierkant voor als huiskamer, halletje en achter 3 pijpenlaatjes waarvan de middelste de keuken was en andere 2 slaapkamers. 1 slaapkamer had een tot douche omgebouwde driehoekige kledingkast. Wassen op de hand, want geen plek wasmachine.
Wel met tuintje en schuurtje trouwens (begane grond woninkje in ouder deel Amsterdam). Na haar verhuizing naar verpleegtehuis verbouwd en voor iets van 400K verkocht (dik 20 jaar terug alweer). Toen ze er kwam wonen mocht dat allemaal nog, huurbaas deed er niks aan en gelukkig maar dat ze geen zware apparaten gebruikte, want er was 1 electriciteitsgroep voor het hele huis. Nogal oud en niet meer toegestaan bij nieuw.

**Geplaatst**: 03-10-24 15:02

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-10-24 15:02

Ja dat was toen zo

Mijn oma had in het keukentje wel een al 30 jaar oude bovenlader wasmachine staan, met aan de ene kant de wasmachine en aan de andere kent de centrifuge. En in het achterhuis stond nog een oude wringer maar die heb ik haar nooit zien gebruiken. Wel zetten ze regelmatig een grote pan op het gasstel waar ze dan onderbroeken in uit ging koken :))

En ze had 2 van die petroleum stelletjes staan om bvb. draadjesvlees op te laten pruttelen.

Huisje was helaas te slecht om op te knappen. Dak was heel slecht, vloer slecht. Veel vocht en tocht. Super leuke locatie in Oostvoorne. Verkocht voor een habbekrats. Er was nog sprake van dat de stichting van de duinhuisjes het huisje graag wilde om steen voor steen weer op te bouwen op hun locatie (soort openluchtmuseum) maar dat ging niet door, echt super jammer.

De kopers hebben het hele zaakje genadeloos platgegooid en nu staat er een bizarre villa op het perceel. Oma had veel tuin maar nu is de villa zo groot als het perceel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-10-24 20:04

Geplaatst door de TopicStarter : 03-10-24 20:04

Dankjewel tamary! Daar zal ik eens naar kijken.

Myfairytale ons huisje is 45m2 verdeeld over een woonkamer,keuken, slaapkamer en een klein halletje. In de zomer wonen we bijna in de keuken waar het grote houtfornuis staat. Maar in de winter is de keuken lastig warm te stoken en brengen we de meeste tijd door in de woonkamer. Op de kachel daar kook ik dan ook ons eten en bak ik kleine broodjes. Dan gebruiken we het houtfornuis meer zelden. In de slaapkamer stoken we nooit hoewel we wel een kachel hebben die we zouden kunnen stoken als het echt heel koud is.

Pmarena wat een geweldig huisje moet dat geweest zijn! Zo zonde om te horen dat ze het hebben afgebroken ondanks dat het misschien niet in de beste staat was.

**Geplaatst**: 03-10-24 20:09

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-10-24 20:09

Ja echt super zonde. Helaas was ik nog maar een jaar of 11 anders had ik het super graag over willen nemen en weer netjes op willen bouwen.... zo zonde dat al die leuke ouderwetse duinhuisjes verdwijnen en en van die belachelijk grote villa's voor teruggeplaatst worden....

Is de slaapkamer wel een beetje in verbinding met de woonkamer, dat die wat van de warmte mee krijgt...? En houden jullie het tijdens de ergste kou wel een beetje gloeiend, dat vuurtje, zodat het 's ochtends weer makkelijk op te stoken is...?

Bij ons thuis gooide mijn vader als hij naar bed ging altijd nog een flink blok hardhout er op. En dat smeulde tegen de ochtend dan nog. Paar aanmaakhoutjes er op, beetje blazen en het werd weer lekker warm +:)+

**Geplaatst**: 03-10-24 21:03

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-10-24 21:03

Dank je wel voor je uitleg Thea!
Heb helemaal een beeld voor me.

**Geplaatst**: 03-10-24 22:39

Geplaatst: 03-10-24 22:39

pmarena, er bestaat ook een fenomeen dat heet 'banking the fire'.
Daarmee begraaf je een stuk goed brandend hout of een stapel brandende kooltjes onder een laag as. Uuuuren later kun je dat uitpakken, paar aanmaakhoutjes erop en je kunt weer verder.
Zie bijvoorbeeld:
https://youtu.be/8vSmMSNNRdo

Dat uuuuren later, ons record staat momenteel op een goede 48 uur.

**Geplaatst**: 03-10-24 22:57

Geplaatst: 03-10-24 22:57

JudithO schreef:
pmarena, er bestaat ook een fenomeen dat heet 'banking the fire'.
Daarmee begraaf je een stuk goed brandend hout of een stapel brandende kooltjes onder een laag as. Uuuuren later kun je dat uitpakken, paar aanmaakhoutjes erop en je kunt weer verder.
Zie bijvoorbeeld:
https://youtu.be/8vSmMSNNRdo

Dat uuuuren later, ons record staat momenteel op een goede 48 uur.

Hey, bekende stem :))

Interessante methode, als ik er aan denk van de winter ga ik dat ook eens proberen. Het gaat niet extra rook geven toch, in de nacht door het smeulen?

**Geplaatst**: 03-10-24 22:58

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-10-24 22:58

Nee juist niet! Het rookt helemaal niet als het ingepakt zit. In tegenstelling tot het laten smeulen van een blok, dat is echt heel slecht voor je schoorsteen.

**Geplaatst**: 03-10-24 23:49

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 03-10-24 23:49

Branddriehoek is hitte, voeding, zuurstof. Je blokkeerd de zuurstof terwijl je hitte + voeding vasthoud door een dikke isolatielaag van as. Klinkt logisch.

**Geplaatst**: 04-10-24 08:36

Re: Leven als Laura. Mijn kleine huis op de prairie.

Geplaatst: 04-10-24 08:36

Volgens mij doet Thea het ook zo, dat ze 's ochtends het vuur oprakelt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-10-24 19:59

Geplaatst door de TopicStarter : 07-10-24 19:59

pmarena tussen de woonkamer en de slaapkamer zit nog het halletje maar als we de deuren open zetten warmt de slaapkamer wel iets op.
In ons vorige huis stookten we meest turfbriketten, dan staken we de kachel aan in september en dan bleef die gloeien tot maart/april, helaas wil dat met met het hout wat we nu stoken niet. Een aantal uur, geen probleem maar over de nacht gaat hij uit. Het is niet anders en zoveel zal het vast niet veranderen aan de temperatuur...

JudithO geweldig zo lang! Wat voor hout stoken jullie? Hebben jullie ook een klep in de schoorsteenpijp die je dan dicht doet?

schransmuren engrobbebollen, deel2

24 juni

Oost, West, thuis best.

De deuren sluiten achter mij met een sissend geluid. Ik voel mij als een sardientje in een blik. Met mijn ene hand stevig om mijn tas geklemd, gebruik ik mijn andere hand om mij tussen de mensen door te bewegen, op zoek naar een zitplaatsje. Een schel gefluit klinkt boven het geroezemoes uit en met een schok komt de trein in beweging. Sander heeft al een plekje gevonden en opgelucht laat ik mij op de stoel voor het raam zakken.
Dat is lang geleden, dat ik met de trein heb gereisd. Dat moet nog geweest zijn voordat ik getrouwd was en dat ben ik alweer 17jaar…

Afbeelding

Het landschap schiet voorbij als we richting het zuiden reizen. Het was niet mijn eerste keuze om te reizen zo midden onder de drukste tijd van het jaar, maar onze paspoorten moesten worden vernieuwd en er was zo’n lange wachttijd bij de ambassades. De ambassade in stockholm had helemaal geen plaats maar gelukkig konden we nog een plaatsje boeken in Kopenhagen 3 maanden geleden. Zo daarheen gaat de reis.

Een apart gevoel, vandaag zat ik voor het eerste in 4 jaar weer eens in de auto en ga ik verder dan 25 km van huis en kom ik voor het eerst in 8 jaar weer eens in het buitenland. Van een leven waarbij we constant onderweg waren ben ik helemaal gewend geraakt aan altijd thuis te zijn en mis het onderweg zijn/reizen helemaal niet.

Afbeelding

De trein vermindert vaart en even later rijden we een klein dorpstationnetje binnen. Passagiers zeulen grote reistassen en koffers achter zich aan en zijn nauwelijks binnen als het schel gefluit weer klinkt en de trein weer vaart maakt.

Ik had een boek meegenomen maar die kan wel in mijn tas blijven. Het is veel interessanter om de mensen in de trein te bestuderen. Het is vakantietijd en dat kun je horen. Hier hoor je mensen Duits met elkaar praten, daar fluisteren mensen in het Engels en dan nog veel meer vreemd aandoende talen, misschien uit de balkan?
De stations die we aandoen zijn meestal klein en hebben een duidelijk pragel uit de begintijd van het spoor. Hoe leuk was deze reis niet geweest met een stoomtrein? In ieder geval gaat het met deze stroomtrein een stuk sneller, ondanks dat hij zijn uiterlijk niet helemaal mee heeft.

Afbeelding

Na 3 uur rondwandelen in Kopenhagen zitten we eindelijk weer op het centraal station te wachten op de trein voor de terugreis. Ook dit is een prachtig oud gebouw, met zulke mooie gewelven. Een paar brutale duiven strijken vlak naast ons neer en bedelen om een stukje brood. Wat ze dan ook krijgen natuurlijk. De reis naar huis verloopt snel en nu heb ik meer oog voor het prachtige uitzicht als we over de brug gaan. De diepblauwe zee strekt zich aan beide zijden uit en bootjes dobberen op de golven en zo zijn we ons thuisland weer binnengekomen.

Afbeelding

Wat een heerlijk moment om thuis weer uit te stappen. De stilte is bijna oorverdovend. Ik snuif de heerlijke boerderij lucht diep op. Hier hoor ik echt thuis. De tassen zet ik binnen en dan eerst de dieren verzorgen. In het kippenhok steken een paar hele dunne pootjes onder de kloek uit. De stiekemert! Hebben we dat even gemist met ons dagje uit. Het leven van alledag gaat weer zijn gang en de doorboorde paspoorten zijn het enige bewijs dat onze reis niet voor niets is geweest.

Afbeelding