pmarena schreef:Thea: Wat bedoel je met de vraag of ik dat ik wel eens heb gegeten...?
Ik vroeg mij af of je wel eens lussekatter gegeten hebt
jeetje77 schreef:Ik kom uit een heel erg Zweeds georiënteerde familie. Ik heb al sinds mijn jeugd van dit feest gehoord. Ik geloof zelfs dat mijn nichtje (6 dagen ouder dan ik maar ik vind mocht zo niet passend klinken) bij de Zweedse vereniging in Twente wel eens Lucia draagster is geweest.
Wat leuk om te horen. Had het een speciale reden dat je familie zo'n interesse in Zweden heeft?
Wat een prachtig brood Ceetje_bokt! Je heb de slag al goed te pakken!
Een midwinterwandeling
Ik vind mijzelf tussen de eeuwig groene bomen. Hoog en statig rijzen ze boven mij uit, hun brede takken raken elkaar aan alle kanten. Nauwelijks komt er licht binnen zo diep in het donkere bos. Dieper en dieper zoek ik mij een weg over het nauwelijks zichtbare wildspoor. Mijn tred wordt gedempt door de dikke laag dennennaalden. Ik vertraag mijn pas en laat de heerlijke dennengeur diep doordringen. In mijn mandje heb ik al heel wat dennenappels en kegels verzameld.

Er is niets mis met een landelijk kuier over gebaande paden en wegen, maar zo dwalen door het bos heeft iets extra’s. Alles lijkt meer intens. De stilte. De kleuren. De rijke geuren. Alsof alle zintuigen op scherp staan. Het landschap verandert als ik mijn weg vervolg. De statige naaldbomen worden schaars en berken en struiken veroveren het terrein. Hier en daar verspreide stenen zijn bedekt met een zachte laag mos. De sneeuw ligt hier nog diep en knarst als ik erover heen loop.

Voor mij doemen de donkere silhoueten van jeneverbessen struiken op. Apart dat je ze altijd al op een afstand kunt herkennen. Ooit was het populair bij de boerenbevolking om er een soort van bier van te brouwen voor de kerst. Hiervoor werden zowel de jonge takken als een aantal rijpe jeneverbessen voor gebruikt. Nu is het in vergetelheid geraakt. Maar daar ben ik vandaag niet naar op zoek. Een aantal rijpe bessen wil ik hebben. Nou ja, bessen… eigenlijk zijn het een soort van mini dennenappels. Op de struik zitten zowel rijpe bessen als niet rijpe bessen. Ze zijn namelijk pas rijp in het tweede jaar. De blauwzwarte moet ik hebben en deze kun je dus het hele jaar rond plukken. Ouch! Ze hebben gemeene naalden. Nog wat voorzichtiger probeer ik het nog keer en doe ze een voor een in een potje. De kruidige harsachtige smaak past goed bij kerstgerechten vind ik.


Nu moet ik de pas erin stevig inzetten voor het schemer begint te komen en het is nog een lange weg te gaan. Even moet ik mij oriënteren. Mijn nieuwe pad leidt mij eerst door een stuk weide achtig gebied en even verderop kruist een klein stroompje mijn pad. Het water is prachtig bevroren maar het ijs is niet sterk genoeg om overheen te gaan. Ik hijs mijn rokken op en met een grote sprong land ik aan de andere kant. Met de hakken over de sloot, dat ging maar net goed. Nu is het niet zo ver meer en voor ik het weet ben ik bij ons eigen bosje aan gekomen waar ik nog snel wat dennentakken afknip.
Een vage geur van vuur drijft mee op de wind, de geur van warmte en gezelligheid. Met een gevoel van tevredenheid wandel ik het tegemoet.