Popcorn
De vroege morgen lucht is van fris naar koud gegaan de afgelopen dagen. Een aantal dagen terug hadden we onze eerste nachtvorst en nu is het groeiseizoen echt voorbij. Nu komt er weer meer tijd om binnenshuis door te brengen. Om te breien, te lezen, te schrijven en de tijd van heerlijk geurende stoofpotten die de hele dag zachtjes pruttelen op de kachel.

Ik had vandaag voor het eerst weer koude voeten terwijl ik in de keuken bezig was en dat doet me realiseren dat ik nodig een paar nieuwe pantoffels moet maken. Het zijn nog een paar laatste taken die energie vragen nu het oogstseizoen ten einde is gekomen. De laatste bonen moeten nog worden gepeld en net als de maïskolven.
Dit was een primeur voor ons dit jaar, popcorn. Ik kan me bijna niet meer herinneren wanneer ik dat voor het laatst gegeten heb. Ik denk 20 jaar geleden ofzo. Ja, was het niet toen de LOTR, the return of the king uitkwam en ik naar de bioscoop ging? Volgens mij was dat zowel de laatste keer als voor de popcorn en voor de bioscoop. De bioscoop hoeft van mij niet meer, maar popcorn wil ik nog wel een keer proberen. Ik liep er nooit echt heel warm voor maar heb ontdekt, dat als je het zelf maakt, dat de smaken je zeer kunnen verrassen.

Een aantal weken terug heb ik de kolven van de planten gebroken en onderste boven hingen ze hier aan de dakbalken te drogen. De polinering was niet optimaal dit jaar, sommige hadden maar hier en daar een maiskorrel maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik wiebel en beetje van de ene voet op de andere zodat mijn voeten niet zo koud worden. Ondertussen pel ik met mijn duimen de stevige maïskorrels van de kolf. Pff, ze zitten best goed vast. Een beetje wringen en dan vallen er weer een aantal korrels in de schaal. De volgende kolf gaat een stuk makkelijker, maar goed ook want ik heb niet al te veel vel meer over op mijn duimen.
Buiten dwarrelen de bladeren van de fruitboom voorbij, nog even en dan zijn ze weer helemaal kaal. De kippen scharrelen in het laatste groene gras voordat ze straks weer maanden lang alleen graan te eten krijgen. Nu moet je echt genieten van de laatste mooie herfstdagen voordat het straks compleet winter is. Hoewel ik moet toegeven dat de wetenschap dat de winter voor de deur staat voelt als een verademing na de lange, drukke zomer.
Eindelijk zijn alle kolven gepeld en heb ik een heel bakje vol maïskorrels. In een pannetje doe ik een laagje olie en 2 el korrels en zet hem op het fornuis. Ondanks dat het wat begint te sissen en pruttelen, hoor ik verder nog niets. Even twijfel ik of ik zal kijken als plotseling de korrels als geweerschoten tegen het deksel aan schieten. Als het stil wordt haal ik de pan van het vuur om te kijken. Poef! De laatste korrel schiet er uit maar op de bodem van de pan ligt het helemaal vol met roomwitte popcorn. Voorzichtig schud ik er wat zeezout door en stop er een in mijn mond. Wauw! Mmm! Dat is lekker. Warm, krokant. Ik knabbel er nog een paar op. Dit is niet hetzelfde als die laffe popcorn uit de bioscoop. Dit kan ik de hele dag wel eten!

Het schaaltje popcorn zet ik op tafel voor als garnering bij de baked beans en met appelpannenkoeken als toetje is dit een heerlijk herfstgerecht.
Met een breiwerk in mijn handen zit ik voor het knapperende kacheltje te wachten tot Sander zo thuis komt uit het bos, als ik Pluis om de hoek van de schuur zie komen met een enorm takkenbos achter hem aan. Etenstijd!