Ik wil jullie alvast een heel goed 2023 toewensen, met weining vuurwerk en hopelijk rust voor de meeste dieren. Hier is het gelukkig altijd rustig en stil, geen van de buren gebruikt vuurwerk
De dag voor kerst kwam en een dun laagje rijp bedekte het gras en de bomen. Hier en daar lag nog wat sneeuw in de kanten als we over het donkere wegdek fietsen opweg om verse melk te halen. De altijd groene naaldbomen steken donker af tegen de kale berkenbomen. Een vrolijk klingelend geluid van de klepperende melkbus echoot in het bos. Een paar reeën die vredig staan te grazen kijken verschrikt op en schieten weg tussen de bomen.

Het grus knerpt onder onze wielen als we het pad bij de boerderij opdraaien. Het is al na melktijd en er heerst een vredig sfeer. Uit de stal klinkt het ontspannen herkauwen en een kalfje loeit zachtjes. Een paar glimmende poezenoogjes kijken wantrouwig om het hoekje van de deur. In de melkruimte vullen we de bus met de romige melk en nemen onze weg naar huis.
De afgelopen dagen dagen had ik de meeste kerstvoorbereiding al gedaan. De broodtrommels gevuld met kerstbrood en gewoon brood, de koektrommels vol met allerlei soorten koekjes. Haverpaté voor op brood, stoofperen, hartige pasteitjes, kruidige appelcider en krentjebrij (bessola) als toetje.

Alleen de kaas moest ik nog maken. Maar voor ik daar aan toe was liep de klok al tegen 3 uur. Ik stookte het vuur op met wat heet berkenhout en giet de melk in een pan. Voor deze "Farmers cheese" heb je weinig nodig. Melk (al dan niet met room), een pan, een beetje azijn en een linnendoek en word ook wel armoedzaaierskaas genoemd... Langzaam begint de melk te dampen en ik leg nog wat hout op het vuur. Pfff! Wat is het heet zeg, zo vlak voor de kachel! Ik probeer een beetje aan de zijkant te blijven staan maar alsnog begint mijn schort naar heet gestreken wasgoed te ruiken.., Ondertussen houd ik de melk konstant in beweging, we willen immers geen bruine klontjes in de kaas
Na een tijdje begint de melk te schuimen, nu duurt het niet lang meer voordat het kookpunt is bereikt. De haren die uit mijn knot zijn gesprongen kroesen en krullen helemaal van de hitte. Wat duurt het dan nog lang zeg, als je erop zit te wachten tot het kookt, ze zeggen niet voor niets " a watched pot never boils". Maar dan opeens kookt de melk en neem ik het mee naar de keuken en roer de azijn er door heen. Meteen begint de melk samen te klonteren. Witte klontjes drijven in de iets wat gelige wei. Door de linnendoek giet ik de kaasmassa af en knijp het laatste wei eruit en nu is de kaas klaar om hem te mixen met het zout, knoflook en kruiden en hem dan verder af te laten koelen.
De avond was gevallen en het licht kwam van de kaarzen en van de vlakkerende vlammen in de haard. Pakjesavond was gekomen
Sander had de afgelopen dagen al vol verwachting naar het grote paket onder de boom gekeken en nu was het tijd om het uit te pakken. Blij moest het natuurlijk direkt op de pony in kwestie bekeken worden en Pluis was zeer verrast om zo bij zijn avondeten weggehaald te worden maar voor een wortel liep hij als een lammetje mee
In het schemerige stallicht konden we het resultaat mooi bewonderen.
Met het zachte tokkelen van de harpsnaren ging de avond over in de nacht. De laatste tonen van " in the bleak midwinter" zingen nog na als het tijd is om kaarzen uit te blazen. Pff, donker.