anjali schreef:Ik vind dat kinderen het meest van de moeder zijn want zij heeft ze gedragen en gebaard en dat is niet zomaar iets.Het aandeel van de vader is veel minder en uitwisselbaar zelfs. Ik zou mijn hond nog niet meegeven aan iemand die van mij wou scheiden. Uiteraard weet ik wel dat er mensen zijn die hier volledig anders in staan hoor. En ik ken ts en haar situatie niet dus ik kan alleen vanuit mezelf spreken maar dat doet iedereen hier toch.Ik wens je sterkte ts ,het komt tenslotte zeker goed.Zoek de juiste hulpverleners die ervaring hebben met jouw helaas veel voorkomende situatie.
Wat een uitspraken.
Ik had afgesproken met manlief dat bij scheiden ik (minimaal) 6 maanden in het huis mocht blijven wonen..
Kinderen zouden daarna bij hem in hun eigen huis blijven wonen.
Juist ik weet nl hoe het is dat je als kinderen maar op sleeptouw mee moet met je moeder, het huis verkocht moet worden en ik ze juist stabiliteit wil geven.
Nu zijn ze ondertussen volwassen (de jongste is 18) maar nog steeds kunnen ze hier blijven wonen als wij uit elkaar zouden gaan.
Mijn man kan het huis + lasten gewoon dragen en ik kan mijzelf wel redden, ik kan sowieso bij mijn vriendin in wonen of zonder problemen bij mijn ouders.
Vaders hebben net zoveel rechten als moeders en gelukkig krijgen vaders ook steeds meer aandacht en is het niet de moeder die standaard de kinderen krijgt.