Dat onderhandelen is altijd spannend.
Wij hadden een bordje aan het raam gehangen

, in een straatje waar je alleen kwam als je er moest zijn (12 huizen).
Daar werd al meteen op gereageerd. Hun aankoopmakelaar kwam met een bod waar we al meteen niet op ingingen.
Mensen wilden zo graag. Nog een bod, aankoopmakelaar begon zich al te "ergeren", maar huis was nog niet op de markt en we wisten zeker dat het goed verkoopbaar was voor een bepaalde prijs. Potentiële kopers/aankoopmakelaar werd bijna lastig, toen heb ik gezegd: zoveel of het gaat internet op. Zo gezegd zo gedaan, aangeboden bij een makelaar die jou op de sites zet en de rest moet je zelf doen, het liep meteen al storm. Mensen wisten niet hoe snel ze ons tegenbod moesten accepteren en net gebeurd stond de vorige al met hun bod klaar.
Wij hebben zelfs nog getwijfeld om het aan te houden en te verhuren, maar achteraf is het toch goed zo, van het geld verbouwen we nu mooi onze boerderij. (Ik realiseer me wel dat wij wat dat betreft wel een luxepositie hadden, het hoefde niet persé weg en ook nog eens goed verkoopbaar/bijzonder huis/goede prijssegment/geen tophypotheek etc.)