Na hier een tijdje meegelezen te hebben dacht ik laat ik me ook eens voorstellen.
Ik ben Mo 27j en sinds een half jaar woonachtig in Tongeren België.
Naast paarden ben ik ook gek op auto's en met name klassieke auto's hobbymatig restaureren en rijden. Verder heb ik 2 lieve poezen (Perzische knuffels) en een paar kippen.
Mijn liefde voor paarden gaat zover als ik het me kan herinneren. Mijn opa trainde en handelde in volbloed Arabische paarden meer uit liefde en respect dan voor het geld. Hij was een bedouin en leefde zijn jonge jaren met zijn ouders in de woestijn met vee en paarden. Zijn passie voor paarden was aanstekelijk. Als kind genoot ik langs de zijlijn van zijn interactie en band met zijn paarden. Tot dat ik op een dag het ranch moest verlaten omdat we moesten vluchten. In Nederland aangekomen kreeg ik erg last van heimwee en depressie. De jaren erna niks met paarden gedaan wel een hoop foto's naar mijn opa gestuurd van prachtige Nederlandse paarden waardoor mijn opa zich afvroeg waarom ik in hemelsnaam nog steeds niet aan paardensport deed gezien het zo populair is in NL. Ik beloofde hem dat ik me zsm zou aansluiten bij een manege. Toen mijn opa overleed was ik al 17 en mijn belofte nog steeds niet na gekomen. Op een dag raapte ik al mijn moed bij elkaar op en ben naar een manege gegaan. Natuurlijk mocht er niemand vanaf weten, zeker mijn vrienden niet!(is niet stoer
) Op het manege werd ik niet bepaald vriendelijk ontvangen waardoor ik na 1 les heb besloten nooit meer naar een manege te stappen. Ik dacht dat het een sport voor de rijke kakkers was en daar hoorde ik immers niet bij. Natuurlijk is dat in werkelijkheid niet zo maar met die gedachte liep ik jaren lang. nu 10 jaar later begon het weer te kriebelen en mijn belofte nog steeds niet nagekomen heb ik me aangemeld bij een manege in België dichtbij huis en nu rijd ik 2x per week soms meer. Ik heb het enorm naar me zin nu nog gezellige mensen leren kennen met wie ik mijn liefde voor paarden kan delen maar dat komt vast wel goed hier op het forum
Zo wat een lap tekst zeg!
Het is een gedachte die de meeste mannen nou eenmaal hebben (behalve de gene die paardrijden natuurlijk) terwijl het vroeger meer een mannen ding was. Ook in veel landen is het nog steeds meer een mannen ding maarja ik zie liever mannen en vrouwen paardrijden, is gezelliger!