Geplaatst 
Wel zo netjes om me even voor te stellen denk ik zo 
Ik ben Kim, inmiddels alweer 28 jaar, 11 jaar samen met (inmiddels) manlief en we hebben samen een kleine paardengek Ryan (hij is nog maar 3,5 hoor
) Samen hebben we een binnenvaarschip van bijna 110 meter lang waar we containers mee vervoeren tussen België en Nederland, 5 dagen in de week, continuvaart. Hier wonen we ook op trouwens.
Al heel lang zijn we bezig te stoppen met varen om weer terug met dieren te werken, ik heb hier altijd voor geleerd (ben paraveterinair)
Afijn, over niet al te lange tijd (hoop ik ) maken we zweden onveilig en gaan we daar eindelijk weer oa met dieren aan het werk.
Ondertussen varen we dus nog zelf, en ben ik de complementaire geneeskunde voor dieren ingegaan.
Afijn, ik heb vanaf kleins af aan paardgereden, eerst de manege een 6 jaar (denk ik ongeveer) en daarna mijn verzorgshetjes en het rijden bij een pensionstalling bij een aardige dame met haar merenz en kruisingsarabiertje.
Op dat laatste paardje hield mijn paardrijpassie op toen ik ging studeren, overigens ook flink wat angst gekregen door het temperament van deze dame
Manlief is gek op paarden ook, reed voor de eerste keer op een vakantie in Frankrijk en daarna reden we weleens een los uurtje hier en daar en wat bosritten met een gids.
Aangezien we varen is er weinig kans voor die paardenpassie die toch wel heel diep geworteld zit maar zijn we toch gaan proberen weer terug het wereldje in te rollen en O wat is er veel veranderd sinds wij eruit stapten!
Inmiddels rijden we alweer een korte tijd (als de scheepsplanning dat toelaat) elk weekend een half uurtje privéles (om en om, zodat iemand op zoonlief kan letten) bij een gezellige stalling in de omgeving van antwerpen. al die tijd dat wij elke weekend in Antwerpen neerstreken zat er een stalling om de hoek!
Het gaat goed, nu inmiddels 4 keer gereden dus nog echt pril maar het voelt heerlijk.
zoonlief blijkt een enorme passie voor paarden te hebben en heeft zijn grote vriend gevonden in Shetlander Supie
Manlief heeft nog nooit les gehad maar doet het super (vind ik ) en ik begin stukje bij beetje mijn vertrouwen terug te krijgen.
Ik merk dat ik erg boos op mezelf raak tijdens de les als dingen niet goed gaan die vroeger als vanzelf gingen (kapstoktenen noemen jullie het las ik haha beugels verliezen tijdens de galop) Kwestie van tijd en gewenning denk ik.
Ik had gisteren tijdens de les met de fjord Duvel een hele grote klik, hij was net eigenwijs genoeg om me wat losser te krijgen en lief genoeg om me aan mezelf te laten werken.
We hebben ook een aantal dieren thuis
Allereerst onze oude parkietendame die van haar gezin nog over is..
Dan hebben we 3 katten, kater spaik, bengaal James en poesje Nala.
Nala kwam bij ons als opvanger maar is gebleven omdat ze zo ontzettend goed paste in de roedel.
Dan hebben we onze grote trots, onze honden
We hebben drie Basenji’s (die niet blaffende, krulstaartige eigenwijze monstertjes)
Reutjes (en halfbroertjes) Buana (2005), en Chafuko (2007) en ons teefje Enya (2011)
Enya is half Afrikaans, haar moeder komt uit de jungle
We hebben net alle gezondheidstesten met Enya afgerond en zoals we hoopten zijn die allemaal perfect in orde en als Enya er klaar voor is zal ze in 2014 mamma mogen worden.
Ik heb uiteraard een website van mijn hondjes maar ik weet niet of je die zomaar mag plaatsen hier.
Naast onze eigen dieren vangen we ook regelmatig honden op (en één keer een poesje maar hoe dat eindigde lees je hierboven
) We zijn opvanggezin voor een stichting maar ook voor persoonlijke gevallen vangen we weleens op (oa asiel honden die bij ons wachten op een nieuwe baas)
Moeilijk om afscheid te nemen, dat wel maar het werken met en voor zulke lieve, soms moeilijke honden is wel heel mooi.
Dat was het.. in het kort
Ik hoop hier veel bij te leren en weer wat gewend te raken in de paardenwereld!
Ryan en zijn vriendje Supie
Hier nog onze hondjes
(onderstaande foto ook onze toenmalige opvangdame E.T.)
En sporten doen ze ook graag, hieronder Enya op de baan
