Geplaatst Even voorstellen: ik ben Carolien, zit in 5 atheneum en zat op een paard voordat ik kon lopen
We hebben thuis 6 paarden, ik rijd daar eentje van (Unique) en rijd nog een paard voor iemand anders (Ecumbria).
Unique rijd ik Z1 dressuur en B springen (omdat ik niet hoger durf
) en Ecumbria is goed zadelmak.Ik heb even een vreemde vraag! Voor school moet ik een kort verhaaltje schrijven over een ({inter}nationale) gebeurtenis.
Het moet een krantenkop zijn geweest en je moet het schrijven alsof je er zelf bij was. Nu is het heel belangrijk dat er
een pakkende titel boven staat, en ik heb lopen piekeren maar weet het niet. Ik wil niet dat de titel de ontknoping als verklapt
namelijk. Weet iemand een leuke titel??
Dit is mijn verhaal, tips zijn ook welkom!
Het was 9 augustus 2012, 15:45 op het Greenwich Park in Londen. De Olympische spelen waren in volle gang. Om 16:40 was het dan zover: Adelinde Cornelissen mocht haar kür op muziek rijden. Ik was, als groom, verantwoordelijk voor de verzorging van haar paard Parzival. De grote ruin leek door te hebben dat er iets belangrijks stond te gebeuren want waar hij normaal gesproken zo lastig wordt, het moment dat ik het zadel op zijn rug leg, bleef hij nu keurig stilstaan. Zelfs het hoofdstel pakte hij zonder problemen aan. Zachtjes knabbelend op zijn bit nam ik hem mee naar de losrijbaan waar Adelinde stond te wachten. Ze was gespannen, ik zag het aan haar. Maar zoals ze zelf altijd zegt: ‘’Hoe meer druk, hoe beter het gaat.’’ Gelukkig maar, want als een van de favorieten lag er een enorme druk op haar.
Terwijl Adelinde aan het losrijden was bekeek ik de concurrentie. De minuten leken voorbij te kruipen. Er Eindelijk was het dan zover, de klok tikte 16:40. Ik begeleidde Adelinde en Parzival naar de ring. Langs zijn bezwete, gespierde hals keek ik omhoog en fluisterde: ‘’Zet ‘m op.’’ Alsof Parzival me hoorde danste hij het stadion binnen en de muziek startte. Adembenemend, dat was het. De kür met de hoogste moeilijkheidsgraad leken ze met het grootste gemak te rijden. Het publiek zat ademloos op de tribune te kijken. De ontlading was dan ook gigantisch na haar afgroeten. Ze heeft het geflikt, dacht ik bij mezelf, een foutloze kür met alles erop en eraan: beloond met een score van maarliefst 88.250%!
Er moest nog één ruiter starten: de Engelse amazone Charlotte Dujardin. Ze begon haar kür erg sterk, maar werd naarmate ze verder reed steeds slechter. De paar zeer grove fouten op het einde gaven voor iedereen de doorslag: GOUD voor Adelinde! Ik rende meteen naar haar toe, viel haar om haar nek en feliciteerde haar. Ik kan niet in woorden omschrijven hoe blij ik voor haar was. Dit was natuurlijk de ultieme kroon op al het harde werk. Ik was ook zo trots om haar groom te mogen zijn en dit mee te mogen maken!
Tot plotseling ons geluk bruut verstoord werd toen we het Engelse publiek door het lint hoorden gaan. Ik schrok en keek op het scorebord dat een score aangaf van 90.089% voor Dujardin. Een schok ging door het Nederlandse kamp: zilver…
heb er onwijssss veel zin in!!