Ik ben Eva, 20 jaar en woon in België.
Ik heb van de zomer mijn allerliefste paard Toesj moeten laten inslapen. We hebben samen nog een strijd gestreden, maar ik heb haar moeten laten gaan. Spijtig genoeg. Ik mis haar nog elke dag.

Ik heb ook nog één ongelofelijke eigenwijze shetlander. Die mij elke dag wel helpt met het "temmen" van mijn nieuw paard. Ze neemt mij precies altijd in bescherming. Echt mega grappig.

En op 6 oktober heb ik terug een nieuw paard gekocht nl Cesar. Hij was graatmager toen we hem overkochten van iemand die we een beetje kende. Nu is hij al enorm bijgekomen en stilletjes aan ontdekken we dat hij al veel heeft meegemaakt. Daarom is hij een serieuze uitdaging voor ons. Ik ben ook niet altijd de zekerste amazone en daarom hebben we besloten hem eerste alles aan te leren op de grond en dit stilletjes aan meer uit te breiden zonder hem te forceren.
Maar hij heeft veel problemen die we moeten overwinnen zoals steigeren, weglopen (als je hem vast hebt), trailerangst, hij heeft schrik in een stal, ... . Het kopschuw gedeelte is al serieus verminderd, maar simpel is het allemaal niet.
Toen we hem juist hadden

Zo is hij nu.

Als je nog tips hebt dan laat je het maar weten.
groetjes