Heb vroeger in Nederland van mn 4e tot mn 16e paardgereden op de manege en andermans paarden maar nooit een eigen paard gehad.
Daar is 2 jaar geleden verandering in gekomen toen mn vriend me een paard cadeau gaf voor mn verjaardag! (Volgens mij was ie gewoon vergeten een cadeautje te kopen en heeft toen een paard uit de wei bij zn moeder geplukt hahaha ). Tijdens mn studie compleet van de paarden af totdat ik in Australie weer met paarden in contact kwam. Moet zeggen dat er wel een verschil is in mentaliteit van paardenmensen in NL en in Oz + hier heb ik genoeg "Room for a pony".
Ik woon nu dus in Australie op een boederij met heel veel koeien en een paar paarden. Ik heb zelf nu 2 paardjes waar ik voornamelijk dressuur mee rijd (Tja ik ben toch Nederlandse...dan ken je toch niks anders

Ik vind bokt toch wel handig aangezien dressuur niet heel erg populair is hier, we maar 1 instructrice hebben (die woont 50km verderop) en de "grote stad" 500 km ver is en ik dus niet ieder weekend op concours ga. We hebben een plaatselijke ponyclub die van April tot Okt (hier is het seizoen in de winter aangezien de zomer echt te heet is om te rijden) maandelijks een wedstrijd organiseerd en waar ik ook in de dressuur-organisatie zit. Iedere maand is het weer zoeken naar een jurylid die dan wordt ingevlogen. Je begrijpt wel dat ik soms een beetje jaloers wordt als ik lees over het aanbod van juryleden en de de kilometervergoeding vs. een vliegticket.
Zal binnenkort wat foto's plaatsen bij horses@work (goede manier om toch nog een beetje rijles te krijgen)
Oh ja zoals ik al zei...heb 2 paardjes Lukie and Valley:
Lukie: Australian Stockhorse X Thoroughbred (kan iemand mij vertellen of dat het engelse woord voor volbloed is?) Ik doe voornamelijk dressuur met hem en rijd dit jaar Novice C&D (Ik denk dat dat ongeveer L2 niveau is). Hij is 15.2 hh en heeft serieus nog nooit een stap verkeerd gezet.
Valley: Quarter horse X Thoroughbred, 15.1 3/4 hh. Hij kan goed dressuur maar raakt snel verveeld. Hij vindt koeien helemaal geweldig dus neem hem daarom voornamelijk mee naar de Western Club. Valley is opgegroeid zonder moeder met de fles op de veranda van de boederij. Hij heeft daardoor soms weinig respect voor mensen en als je hem af en toe niet een beetje aanpakt dan gaat ie er zo met je vandoor. Maar aan de andere kant heeft ie verschrikkelijk veel karakter, is ie heel slim, hinnikt altijd als je m roept en is verschrikkelijk fijn te rijden zonder zadel.
Toch nog een verhaal geworden hierboven. Jeetje.
Ben benieuwd of er nog meer bokkers in Australie zitten (heb volgens mij 1 of 2 gezien) en hoe jullie het vinden (vooral het aanbod van paarden is compleet anders dan in NL).
Cheers!