Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Maar ik moet zeggen dat ik vrijwel alles weer redelijk normaal kan, alleen voor mijn gevoel niet goed genoeg. Ik kan wel autorijden maar schakelen naar zijn 5 doet zeer. Ik kan wel iets zwaars tillen, maar niet als ik ver moet reiken, dat soort dingen. Fysio is heel tevreden, maar ik vind het nog wat gemengd
En ik ben gewend om iedere dag van 8 tot 10 op pad te zijn en dat gaat echt bij lange na nog niet. Mede een gevolg van de narcose, maar toch.
(verpleegkundige), ik denk dat het jouw verwachtingspatroon is wat afwijkt van het verwachtingspatroon van de fysio etc..
Dat heb ik wel maar niet zoveel 
)
dat was ik ook niet echt van plan, zo leuk was het niet.

Lielle schreef:hm, geduld hebben![]()
Dat heb ik wel maar niet zoveel
/add
ik wil niet verwend en ongeduldig klinken (nou ja een beetje) maar ik had echt gehoopt er inmiddels een aardig end overheen te zijn.
, je spieren hebben echt wel wat langer nodig om volledig te herstellen.
En ik weet als geen ander -zeker als je een paar paarden hebt- hoe ongeduldig je kunt zijn
Op mijn vraag aan de artsen of en wanneer ik weer kon rijden kreeg ik als antwoord dat ik het maar moest proberen
dus...

Ik wist ook echt meteen dat het fout was, het eerste wat ik zei was "bel maar een ambulance"
Da's best wel verstandig Lielle. Ik heb eerst nog op m'n vriend gescholden omdat 'ie 112 ging bellen. Ik heb nog liggen mopperen dat er echt geen ambulance hoefde te komen omdat ik van m'n pony gepletterd was. Ik had zelf het bloedbad doordat het bot naar buiten was gekomen nog helemaal niet gezien
Zat nog een béétje vol adrenaline
manuele terapeurt , manuele arts , fysio , kraker , mensendiek , podo , heb gefitnist onder begeleiding , ben bij zo natuurgenezer geweest , ziekenhuis in en uit ... en nog steeds erg veel last . het is inmiddels al weer 4 jaar geleden dat hij gebroken is geweest .