Noujah, de titel zegt het dus eigenlijk al het gaat gewoon steeds slechter met me.. Ik zal wel even helemaal bij het begin beginnen anders is het een beetje onduidelijk denk ik..
Aan het vorige school jaar zat ik heel erg met school omdat ik maar geen duidelijkheid kon krijgen, ik heb toen heel erg zitten twijfelen om vervroegd te stoppen met mijn opleiding. Ik heb dit toen een paar keer serieus overwogen, maar het werd me elke keer uit m'n hoofd gepraat door mijn ouders en mijn leraren. Ik heb nu nog geen duidelijkheid wat betreft mijn resultaten en ik weet niet wat ik allemaal nog moet afronden, ik zit dit jaar in m'n laatste jaar. Dat begint dus nu weer een beetje te kriebelen omdat de vakantie bijna voorbij is en het hele circus waarschijnlijk weer opnieuw begint, met gesprekken met leraren, de directeur en klachtenbrieven enz.
De laatste periode van het schooljaar had ik een blokstage en kreeg ik tegelijkertijd een baantje voor 3 avonden in de week. Ik heb mezelf toen een beetje overwerkt en ben een paar dagen goed ziek geweest. Toen de vakantie begon moest ik ineens heel erg veel werken. Ik vond het werk wat ik deed eigenlijk helemaal niet leuk en wou het ook niet meer gaan doen. Doordat ik al overwerkt was werd het alleen maar erger toen ik elke dag in de vakantie ook nog eens heel veel moest werken. Ik heb een aantal keer gesprekjes gehad met mijn baas, die de hele tijd alleen maar zei dat ik pas na de vakantie kon stoppen met zoveel werken terwijl ik echt op dat moment nodig had want het ging echt niet goed met me (Ik was alweer bijna een week ziek geweest, ik was altijd moe, moest veel huilen, snel geirriteerd en ik had nergens meer zin in). Ik heb mijn baas uiteindelijk zover gekregen dat ik vanaf deze week minder mocht werken.
Nou zal je denken dat het nu wel beter met me zou moeten gaan maar ik heb het gevoel dat het alleen maar erger blijft worden.
Sinds 1 of 2 weken voel ik echt heel slecht. Ik voel me bij eigenlijk niemand gewaardeerd (bij mijn vriend nog het meest), ik heb het gevoel dat ik alles fout doe, ik ben nog steeds heel erg moe, ik ben snel geirriteerd, moet nog steeds heel veel huilen en wat er ook nog bij is gekomen, is dat ik een behoorlijke dip heb w.b.t de aanranding die ik 3 jaar geleden heb mee gemaakt. Ik heb momenten dat echt niemand me meer kan aanraken (zelfs m'n vriend niet) en als ik alleen al aan seks denk word ik kots misselijk. Zodra ik er aan denk raak ik volkomen in paniek. Ik kan er alleen met mijn vriend over praten want hij is de enige die het weet. Hij weet ook dat ik het nu even heel moeilijk heb en houd heel goed rekening met mij.
Ik weet niet zo goed meer wat ik er aan moet doen en ik kan de oorzaak van dit alles ook niet vinden.
Ik zit te twijfelen om naar een psycholoog toe te gaan, maar ik ben er niet voor verzekerd en ik ben al eens eerder naar een psycholoog geweest en ik had toen niet het gevoel dat het hielp, ik klapte namelijk helemaal dicht en vond het op de een of andere manier nooit nodig om dit soort dingen aan haar te vertellen, en als ik het al wou lukte het me gewoon niet.
Is er iemand hier die me opweg kan helpen?