Aan het eind van de 4e klas gingen we gezellig op kamp naar de ardennen. Helemaal top had er super veel zin in. Van woendag tot vrijdag. Woensdag daar aangekomen allerlei activiteiten gedaan, was erg leuk. ' savonds gezellig bij het kampvuur. Rond een uur of half 1 gaan slapen. Donderdag ochtend vroeg op. Gezamelijk ontbijten en andere activiteiten gedaan. Tot tijdens het avondeten. We zaten gewoon heel gezellig te kletsen. Ik nam een hap van mijn hamburger, maar verslikte me. Ik had het zo benauwd dat ik geen eten meer hoefde. Ik ondersteunde me hoofd met 1 hand. Maar ik liep zo rood aan, dat ik maar met 2 handen ging ondersteunen. Gelukkig zat er een leraar naast me en die merkte het. Hij vroeg of ik een glaasje water moest halen, maar ik ben dan zo van, nee komt wel goed. Hij ging toch maar even voor de zekerheid een andere leraar waarschuwen. Na het eten ben ik van tafel weggetrokken en moest ik apart zitten. Ze wisten niet wat ze met mij moesten doen. Daarom gingen ze het maar aan een andere leraar vragen. Die stelde voor om mij op de slaapzaal te leggen en dan werdt ik daarheen gebracht door de lerares. (er waren in totaal 3 leraren en 1 lerares mee). Echt binnen 3 seconden lag ik in diepe slaap. Die lerares heeft er even een leraar bij gehaald omdat ik meteen vertrokken was. Ze vonden het zo vreemd dat ze me maar weer wakker gemaakt hebben. Daarna hebben ze me nog om het uur wakker gemaakt voor de zekerheid. 's ochtends werd ik niet wakker, ik sliep door de klapperende pannendeksels die voor mijn bed stonden heen. Tijdens het ontbijt heeft een leraar mij geprobeerd wakker te maken. In het ontbijt had ik helemaal geen trek. Maar ik moest toch iets naar binnen krijgen. Na een paar uurtjes had ik eindelijk mijn broodje op. Ik heb die vrijdag ook niet meegedaan met de activiteiten. Ik heb de hele dag op een bankje buiten geslapen. Toen de andere leerlingen terug kwamen moesten ze me weer wakker maken dat we naar de bus moesten. In de bus lag ik na de eerste bocht al weer te slapen. Een goede vriendin van mij heeft dat gemeld bij een leraar en die heeft me weer om de zoveel minuten wakker gemaakt.
Maar goed, uiteindelijk thuis, lag ik om 7 uur weer in mijn bed. Mijn moeder heeft toen ook snachts nog gekeken of het wel allemaal goed met mij ging.
Gelukkig ging het wel allemaal goed, maar voelde me nog niet prettig. Toch maar eventjes bloed laten prikken. 6 buisjes bloed, maar helaas geen resultaat. Na 2 weken hadden we op gym de coupertest. Van mijn gymleraar hoefde ik maar 17 rondjes ivm ik me nog niet zo prettig voelde. Goed, ik ga de coupertest lopen. Tijdens de gymlessen was ik altijd erg fanatiek. . Maar goed ik had 19 rondjes gelopen. Toen ging mijn beste vriendin redden. Ik telde voor haar en zat op het bankje om uit te rusten. Zij was klaar en ik wilde opstaan om het aantal rondjes te melden. Ik stond op en ik voelde me duizelig worden. Ik zei tegen mijn vriendin dat ik even moest gaan zitten. Ik zat op de grond en ging even liggen. En toen verkrampte mijn hele lichaam. Mijn handen, tenen, kuiten benen. Ik wist niet wat het was en het deed zo een pijn. Gelukkig haalde mijn vriendin de leraren erbij. Die dachten iets met mijn suikerspiegel. Suikerklontje gehaald. Toch maar even een ambulance gebeld. Die wilde eerst niet komen maar nadat mijn leraar ze even toegesproken had, kwam er toch een ambulance. Ik heb geen idee wat ze allemaal gedaan hebben, maar 1 ding weet ik wel ik moest even in de ambulance liggen. IK hoefde niet mee naar het ziekenhuis omdat ik een paar dagen van te voren al bloed had laten prikken.
Na een tijdje had ik nog wel zoiest van pff al sta ik op of loop ik trap ben ik al moe. Ik weet begot niet wat het is. Maar ik moet nu zeggen, daarom schrijf ik het ook maar, dat ik weer zoiets heb van kan het terugkomen. Als ik nu naar school ga (inmiddels doe ik opleiding paardenhouderij) dan heb ik tijdens de lessen zoiets van, als ik iets doe krijg ik weer zo een raar gevoel. Ik heb nog niet zo lang geleden een gesprek gehad met een lerares van mijn opleiding die ik nu volg. Daar heb ik een goed gesprek mee gehad en als er iets is moet ik het meteen melden. Maar het ging mij er om dat de school het ook weet.
20 maart dit jaar ben ik niet naar school gegaan omdat ik smiddags een bruiloft had. 's ochtends toen ik wakker werd had ik echt een raar gevoel van: normaal ben ik al op school of ben ik onderweg naar school maar nu ben ik nog thuis.'s middags met mijn moeder nog eventjes naar de winkel om kleren te passen. Maar toen gebeurde het. In een winkel ben ik flauwgevallen. Ik was even buiten bewust zijn maar wel weer redelijk snel bij. Even gezeten en water met suiker, al leek het meer suiker met water . Het was wel erg warm in die winkel en zelf vond ik het al zo raar wat ik eerder schreef dat ik niet naar school was. Het was een heel ander ritme.
Deze week ( 19 tot 23 mei ) zou ik met school op werkweek gaan. Ik zat daar heel erg tegen op omdat ik bang was dat ik weer niet lekker werd. Veel erover gesproken op school, ook al kwam er niet echt wat zinnigs uit. Toch meegegaan en het ging nog redelijk goed. Maandag en dinsdag gewoon lekker op tijd naar bed. Was kwart over 9. Tot donderdag. Ik zat achter de computer om mijn mail te tjekken. Ik ging er weer af en werd niet lekker. Naar mijn slaapkamer gegaan. We sliepen met zijn 4en op een kamer. Er kwam een meisje binnen die bij mij op de kamer sliep en een ander meisje die ergens anders sliep. Ze vroeg aan mij of het wel ging, want ze vond me er zo beroerd uitzien. Ik zei ja hoor gaat wel beetje moe. Ze gingen weer weg en dat meisje die bij mij op de kamer sliep zei, ''bel je me als het niet gaat''. Ik zo van ja is goed.
Klein half uurtje sms ik mijn lerares om te vragen of je verschillen hebt met ademhalingsklachten. Ze belde me. Ik vertelde wat ik voelde. Was erg duizelig, hoofdpijn, misselijk, pijn op mijn borst. Ze vertelde dat ik mijn handen een stukje boven mijn buik moest houden en daar tegen aan ademen. Ik werd daar alleen maar duizeliger van. Ze vertelde dat ik mijn handen om mijn mond en neus moest sluiten en daarin ademen. Ze zou me over 5 minuten terugbellen. Dus ik meteen dat ene meisje gebeld maar kreeg haar voicemail. Ik een ander meisje gebeld die bij mij op de kamer sliep. Ik zei door de telefoon '' Kun je even naar de kamer komen'' en hing op. Ik deed wat mijn lerares vertelde. Alle 3 de meiden waren gekomen en mijn lerares belde me op. Zeker nog een half uur aan de telefoon gehangen. Als het binnen 10 minuten niet beter ging moest er een mannetje in dat gebouw gewaarschuwd worden en na 15 minuten niet toch echt maar 112. Ik gaf daarna de telefoon aan een meid die bij me was. Die heeft nog een het ander te horen gekregen en ik moest naar buiten. Even frisse lucht halen. Ik schackte hem helemaal en was nog duizelig, misselijk, hoofdpijn, druk op borst was nog niet weg. Rustig buiten gezeten en na 3 kwartier weer naar binnen. Daarna zijn we gaan slapen. Althans ik heb maar 2 uurtjes geslapen want kon echt niet slapen. Vrijdag ochtend rustig aan gedaan, niet meegeweest met rijden.
Wat een lang verhaal zeg. Maar ik moest het toch echt even kwijt. Wat het precies is weet ik niet, maar dat laatste was waarschijnlijk een hyperventilatie.
Ik weet van mezelf dat ik best gestresst ben. De thuis situatie is niet helemaal zoals het hoort etc.
Normaal ben ik niet zo iemand die snel naar de dokter gaat, maar als het morgen nog niet iets beter gaat denk ik toch echt maar dat ik een keer langs ga.
Zijn er mensen die hier misschien iets van herkennen of zelf zoiets meegemaakt heeft.
Nogmaals sorry voor het lange verhaal.
Edit: even een toevoeging: Site
Laatst bijgewerkt door S_hirley op 25-05-08 20:05, in het totaal 1 keer bewerkt