Geplaatst 
Ben al jaren moe, op mijn 16e flink de ziekte van pfeiffer gehad, daarna is de moeheid nooit overgegaan.
(even een kleine aanvulling: ik deed de opleiding paardenhouderij en wilde ooit een eigen bedrijf opzetten, helaas ben ik daarmee gestopt omdat ik de schooldagen en stage's niet volhield. Doordat ik niet meer mijn ding kon doen ben ik depressief geworden, van een bezig bijtje naar een huismus die 18 uur per dag sliep is niet niks en dat ging me ook absoluut niet in de koude kleren zitten, dus ook daar slik ik nu medicijnen voor omdat er met therapie ook niks opgelost kon worden).
Tijdens mijn zwangerschap ging het even beter en had ik hoop dat het zo zou blijven, maar helaas...
Vorige week weer bloed geprikt en wat ze allemaal precies heeft laten onderzoeken weet ik niet eens, in ieder geval schildklier, B12 en ziekte van pfeiffer weer. Moest 7 buisjes bloed inleveren dus je kunt wel zeggen dat er een uitgebreid onderzoek is gedaan, maar.. er is niks uitgekomen
Maar ondertussen heb ik het wel altijd koud, ben ik altijd moe, val ik (zonder reden) af en heb ik geen eetlust.
Ongeveer 3 jaar terug ben ik bij een internist geweest, toen is mijn bloed ook uitgebreid onderzocht, ben ik bij de longarts geweest voor foto's van mijn longen en een longfunctie test (ivm astma wat ook vermoeidheid kon veroorzaken), maar dit zag er allemaal netjes uit.
Toen door naar de KNO arts, nog een allergie test gedaan en nieuwe medicijnen gekregen voor mijn allergieen (huisstofmijt, pollen).
Ook ben ik bij een manueel therapeut geweest ivm last van mijn rug, ik bleek 6 scheve wervels te hebben waaronder de atlas die echt ontzettend scheef stond, wat ook vermoeidheid kon veroorzaken, helaas heeft dit ook niet echt geholpen.
Nouja dat was het want toen wist de internist het ook niet meer en ik had ook geen zin in nog meer onderzoeken want er kwam toch niks uit...
Nouja en nu? Ik kan geen normale werkdag aan. Ik werk nu 2 uurtjes per dag (van 17.00 tot 19.00) en de rest van de dag heb ik mijn zoontje en het huishouden. Een paard heb ik ook nog, maar ik rijd niet meer, ik verzorg hem met alle liefde maar rijden zit er niet in...
Misschien hier nog iemand tips om erachter te komen wat ik mankeer of beter nog, hoe ik me beter ga voelen?
. In de winter maak hij er het meeste gebruik van, omdat het dan natuurlijk vroeg donker is. Bij hem hielp het ook goed tegen de depressie die hij had samen met alle lichamelijke klachten