Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-08 19:56

Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-08 19:56

Ik voel me de laatste tijd zo rot, ik word helemaal gek.
Hoe het komt?
Ik ben op school al mijn vriendinnen kwijt geraakt, daardoor kreeg ik steeds minder zin om naar school te komen. De klas heeft zich tegen me gekeerd en ik krijg iedere dag vragen waarom ik er niet ben. Als ik iets vraag aan iemand uit mn klas krijg ik gelijk een rotreactie. Nouja, loop al 3 thema's achter ( 4 maanden ofzo). Ik heb autisme (Pdd-nos, weet je niet wat het is vraag het) waardoor ik overal doodmoe word.
We zijn er ook achter gekomen (op de helft van het tweede jaar) dat de school waar ik nu op zit heel slecht voor me is. Ik moet dus naar een andere school en ookal het jaar over doen. Dus ik ben ook bijna niet op school, ben der alleen omdat we anders de onderwijsinspectie voor de deur krijgen. Maar ik zou niet weten waarom ik anders op school zit.

Ook heb ik een vader die me vroeger geslagen heeft, het word nu allemaal veel minder omdat mijn ouders al een tijdje bij een psygoloog langs gaan. Maar mijn vader snauwt me alleen maar af kom ik thuis begint die altijd te zeuren 'Ruim je spullen op'. En als ik dan even iets wil wegzetten ofzo word die woest. Ik word helemaal gek van hem het is gewoon altijd ongezellig, maar hij zeurt niet alleen hij schreeuwt dramt zijn zin door etc. En als ik dan bij mijn moeder wil uithuilen (Ik vat door mijn autisme emoties van anderen heel groot op) begint zei ook boos te doen en laatst schreeuwde ze 'Kijk toch is naar jezelf, het is helemaal niet gezellig nu je weer thuis bent!'

En vandaag moest ik me me ouders praten, nouja eigenlijk meer me boze vader.
Me moeder wilde me wel troosten enzo. (Ik huilde al omdat me zusje me weer is had laten stikken).
Me vader was boos...
Hij begonne vanalles te brullen;
'Je bent LAF!'
'Nieuwe afspraak: je mag niet eerder van school weg als je te laat bent (ik mag eerder weg omdat ik altijd heel snel moe ben)'
'Soms ben je een 2e keuze'

Ben het gewoon zat, me moeder is altijd enorm chagarijnig savonds en overdag echt een schat maar meestal superdruk.
Me zusje trekt zich niet veel van me aan, als er leuke dingen te doen zijn dan wilt ze het best maar als ik me rot voel kijkt zij vrolijk TV. Weet niet of ik het der kwalijk moet nemen ze is bijna 9.

Nouja, weet het gewoon even niet meer.
Psygoloog of psigyator ofzo hou ik totaal niet van ben er al is geweest.

**Geplaatst**: 17-04-08 20:02

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 17-04-08 20:02

hè bah.
Zo te zien gaat het gewoon zwaar kl**te daar.
Je vader doet echt heel erg tegen je, vooral als je het al wat moeilijker hebt door je pdd-nos.
Probeer te kijken naar de mooie dingetjes in het leven.
Ga een keertje vaker naar je verzorg paardjes toe.
En zoek gewoon afleiding.

heel heel veel sterkte ermee

**Geplaatst**: 17-04-08 20:09

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 17-04-08 20:09

Niet lopen mokken: probeer er de voordelen uit de halen, je wordt er namelijk alleen maar sterker van. Ik heb zelf een vergelijkbare situatie met mijn ouders, ik loop hiervoor bij de psycholoog (om het allemaal te verwerken) en mijn moeder krijgt binnenkort ouderbegeleiding omdat ze mij gewoon voor geen meter op kan voeden en ik hier de dupe van ben geworden. Door deze therapie voel ik me sterker dan ooit, want nu ik het deels verwerkt heb ben ik alleen maar een beter en mooier mens geworden. Ik heb nu veel slechte eigenschappen ingeruild voor goede eigenschappen, ik heb een dikkere schil en ben nu veel minder verbitterd dan vroeger. Ik kan nu weer volop van het leven genieten, een gevoel wat ik ook niet meer laat gaan want je bent maar 1x jong en daar wil ik volop van genieten. Ik wil iedere dag benutten en ben het spuugzat om me te laten kleineren door mijn ouders, ze zoeken het maar mooi zelf uit: ik ben druk bezig mijn leven weer op te pakken en dit laat ik me nevernooit meer afpakken. Door niemand.

Bij de pakken neer zitten en zelfmedelijden hebben geen zin, het zorgt alleen maar dat je dieper in de put komt. Denk eens na hoe trots je kunt zijn als je uit die put bent gekomen? Laat je ouders toch lekker aanmodderen als ze zichzelf niet willen veranderen, het gaat om jou en niet om hun. Want zij zijn (als jij eerlijk bent geweest in je verhaal) de reden van deze ellende en dat moet je niet toelaten.

**Geplaatst**: 17-04-08 20:10

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 17-04-08 20:10

bah, dat is echt niet leuk!!
Ik vind dat je ouders ook wel is rekening met jouw mogen houden, vooral omdat je pdd-nos hebt!
En sjah..van je zusje kun je het denk ik nog niet verwachten!
Ik denk ook dat je proberen moet om de mooie dingen te zien! hier heb ik zelf ook nog wel eens moeite mee.. maar dan alleen als ik me ook rot voel.
En je zegt ook dat je al je vriendinnen kwijt bent geraakt op school, maar ik denk dat hen niet begrijpen dat jij pdd-nos hebt!
Dat ze gewoon niet weten hoe ze daar mee om moeten gaan

Ik zal ook zeggen: probeer leuke dingen te doen!!
Ga eens lekker winkelen, lange buitenrit maken, en wie weet krijg je het op je volgende school wel super leuk!
Ik hoop het echt voor je!!

**Geplaatst**: 17-04-08 20:11

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 17-04-08 20:11

Ik herken me zo in jou verhaal.
Weet eigelijk niet goed moet ik moet zeggen.
Ik heb dit ook zo mee gemaakt toen ik nog op school zat en nog thuis woonden.
Ik heb zelf ook PDD-NOS En dan asperge er bij.
En verder bordeline en ptss en hsp.
Vrienden had ik niet op school werd altijds gepest.
Mijn vader en ik altijd ruzie zeker als ik net uit school kwam.
Altijd maar weer het onbegrip.
Sinds ik het huis uit ben was toen 17 ging het langzaam beter.
Nu 7 jaar later heb ik echt een super band met mijn ouders.
School heb ik alleen volg gehouden omdat ik graag leerde.
Voor vrienden en contakten hoefde ik het echt niet voor te doen.
Echt advies kan ik niet geven.
Kan alleen zeggen dat het alleen weer goed komt.
Zeker wanneer je zelfs gaat begrijpen en actepteren.
De rest volgt van zelf.
En zoek een lotgenootje iemand die ongeveer in het zelfde schuitje zit of zat.
Dat kan ook heel goed helpen.
Over hulp verleren ook dat die mening deel ik helemaal.
Bij mij hebben ze ook altijd meer kwaat dan goed gedaan.
Je kunt veel beter een lotgenoten hebben dan zo iemand die niet weet waar over je het hebt.
Ook al doen ze hun best zij zullen zich nooit voelen zo als jij je voelt.
Dat was altijd mij probleem.
Ik wilde altijd begrepen worden en dat ging gewoon niet omdat gewoon niemand zich in mij kon inleven.
Nu heb ik een lotgenootje en dat gaat gewoon super.
Als ik iets vertel zijn kan zich gewoon in mij inleven.
Eidelijk krijg ik gewoon een antwoord of een steuntje waar ik iets aan heb.
En niet van ach stel je niet aan, doe normaal en dat soort dingen.
Je kent het vast wel.

als je wil mag je me best een pm sturen.

succes

**Geplaatst**: 17-04-08 20:12

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 17-04-08 20:12

meid!!
Ik kan me dit heel goed voorstellen!! Heb zelf ook PDD-Nos, en idd wat je zegt, emoties vat je veel hoger op.

Wat een vervelende vader heb je zeg!! Je bent helemaal niet laf, tuurlijk niet!! Je bent gewoon een leuke meid en laat je vader maar praten!! Het is natuurlijk wel moeilijk Knipoog

Zijn er op school geen leerlingbegeleiders? Die hebben wij, als het dan écht niet meezit, kun je naar hun toe gaan. Ze vertellen ook niets aan je ouders Knipoog

Hou je sterk meid, zoek afleiding, pak lekker je camera en maak wat leuke foto's, daar ben je zo goed in!!

En als het thuis écht niet gaat, ga je lekker naar je verzorgpony's, kun je even lekker uithuilen!!

Sterkte ermee meid! Als je iemand nodig hebt, ben ik er voor je!

Bij mij was het ook heel lang zo, dat mensen gewoon boos op mij werden, dat ze mij het gevoel gaven dat ik niets goed kon. Ik heb zo vaak moeten huilen om dit soort dingen, gewoon omdat mensen niet weten dat ik PDD-Nos heb, of wat dat überhaupt is. toen het duidelijk werd dat ik het had, waren al mijn docenten erover geïnformeerd en begrepen ze mij een stuk beter (al waren er uitzonderingen, maar toch) Ik weet niet of jij ook "rugzakleerling" bent??

**Geplaatst**: 18-04-08 00:04

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 18-04-08 00:04

Suus, denk niet dat je er alleen met hulp van bokt uit gaan komen. Dat je niet van psychologen houdt kan ik wel begrijpen, maar ik denk dat je daar wel veel aan zult hebben als je het ook goed door gaat zetten.
Met die hulp (en evt gezinstherapie) kom je al een heel eind Lachen

Succes!!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-04-08 13:13

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst door de TopicStarter : 18-04-08 13:13

patsur schreef:
Suus, denk niet dat je er alleen met hulp van bokt uit gaan komen. Dat je niet van psychologen houdt kan ik wel begrijpen, maar ik denk dat je daar wel veel aan zult hebben als je het ook goed door gaat zetten.
Met die hulp (en evt gezinstherapie) kom je al een heel eind
Succes!!!

Ik geloof dat mijn ouders dat al doen (gezinsterapie).
Maar ik heb gisteren even een gesprek gevoerd dat ik het echt niet leuk vind met me vader der ook bij dus ik hoop dat het beter gaat maar ik verwacht er neit veel van want mijn vader bleef maar chaggarijnig kijken...

**Geplaatst**: 18-04-08 19:01

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 18-04-08 19:01

heel goed van je Suus! Ik zou zoiets dus eigenlijk niet durven Knipoog

vind het een hele goede stap!

**Geplaatst**: 19-04-08 01:11

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 19-04-08 01:11

Goedzo Suus! Het is in ieder geval een begin. Probeer zo positief mogelijk te blijven, als je dat overbrengt naar je ouders zullen die ook zien dat je het wel leuk met ze hebt!

Maar wat ik eigenlij bedoelde, dat jullie als gezin, dus jij, ouders, zusje + evt andere broertjes en zusjes met zijn allen naar een psych gaan en over de thuissituatie gaan praten.. Misschien dat jouw vader wel bepaalde irritaties heeft, die eigenlijk heel simpel te verhelpen zijn maar verkeerd overgebracht worden.

**Geplaatst**: 19-04-08 01:34

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 19-04-08 01:34

Dan word het tijd om eens een goed gesprek aan te gaan met je vader en met je klas, desnoods met iemand erbij de vertrouwt

**Geplaatst**: 19-04-08 12:27

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 19-04-08 12:27

Moeilijk hoor, om in zo'n situatie te zitten en dan ook nog PDD-Nos te hebben. Een jongen die ik ken heeft het ook, en die werd vroeger ook nooit begrepen (ook niet door mij) en daarnaast werd hij nou ook nog niet echt lekker opgevoed.

Als ik het goed heb begrepen ligt PDD-Nos in het autismespectrum, en zit het daarnaast ook nog vrij dicht tegen AD(H)D aan toch?

Het lijkt me erg moeilijk. Niet begrepen te worden is mij erg bekend (ik heb zelf ADHD) en ook ik heb een verbaal agressieve vader. Dat is niet makkelijk, maar je moet vechten hoor!

Gesprekken met een psycholoog lijken me een ontzettend goed begin. Ook zijn er misschien wel cursussen waar je kan leren omgaan met je PDD-Nos, en misschien medicatie?

Natuurlijk zijn dat soort middelen niet leuk, maar blijven doorgaan op deze weg is ook niet in jouw belang, en wie weet kan je wel super gelukkig en 'normaal' worden als je het wel doet?

Ikzelf heb er lang anders in de wereld gestaan dan de meeste mensen. Nu heb ik medicatie, en het past gewoon een stukje beter Knipoog

**Geplaatst**: 22-04-08 18:18

Re: Ik heb het niet makkelijk...

Geplaatst: 22-04-08 18:18

Als je door de bomen het bos niet meer ziet in hulpverlenersland, kan je hulp vragen aan MEE, die kijken dan met je mee om te kijken wat je wil, wat je nodig hebt etc en die gaan dan zoeken naar passende hulpverlening. Indien nodig kijken ze naar het hele systeem (gezin, familie, school etc)

Succes