Vorig jaar was er in januari een tumor in de darmen van mijn ‘stiefvader’ geconstateerd. Officieel is hij niet mijn stiefvader, maar al bijna 10 jaar de vriend van mijn moeder. En ze hebben al die tijd al een lat relatie. In het weekend woont mijn moeder daar, als ik bij mijn vader en broer ben. Dus ik zie hem niet dagelijks. Maar er was dus darmkanker geconstateerd. De onderzoeken begonnen. Veel ziekenhuis bezoeken hebben we gehad. Hij heeft natuurlijk ook een heel tijd in het ziekenhuis gelegen, vanwege de operatie en de onderzoeken. Operatief was de tumor verwijderd. Hij had erg veel geluk gehad, want het was net niet uitgezaaid. Niet door de darmwand, niet in het buikvocht. Maar toch moest hij 12 chemo’s ondergaan, voor als het toch uitgezaaid was. Van die 12 heeft hij er 1 niet gehad, ivm bloed dat niet goed was. Maar in januari dit jaar was hij clean verklaard! Wat een opluchting was dat!
Maar twee weken geleden ging hij naar de huisarts, omdat hij veel aan het hoesten was. Dus er werden foto’s gemaakt van zijn longen. En vorige week kwam de uitslag. Er zitten vlekjes in zijn longen. Komende week moet hij toch naar de internist, dus dan gaan de onderzoeken waarschijnlijk weer beginnen. Mogelijke kans dat hij longkanker heeft.
Dit keer is het besef er eerder, omdat het allemaal al een keer gebeurd is. Het maakt me zoverschrikkelijk bang. Het feit dat we hem mogelijk kunnen verliezen is angstaanjagend. Ik moet er niet aan denken eigenlijk, want er is nog niks zeker. Maar mijn moeder is opgebloeid sinds ze hem kent, wat als hij er niet meer is? En hij is na 10 jaar gewoon een deel van mijn leven geworden. Ik was 8 jaar oud toen ik daar voor het eerst naar binnen stapte. Hij is nu 61, en tot zijn 58ste (denk ik) heeft hij nooit iets ernstigs gehad. Maar in 2005 (dacht ik) kreeg hij een hartinfarct. Toen darmkanker, en nu misschien longkanker.
Ik weet dat er altijd een kans is om het te overleven, maar zo vlak na die darmkanker. Hij is nog niet eens helemaal opgeknapt van de chemo’s van vorig jaar.. Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het even van me afschrijven.
Ilse Hoop zo voor jou en je fam. dat het helemaal goed komt! jullie verdienen dit echt niet zo.. Je weet het he, je kan altijd met je verhaal bij me terecht, wanneer dan ook! Heel veel sterkte he meis, en hou me op de hoogte
Probeer je te troosten in het feit dat nog niks zeker is (vlekjes hoeft niet perse kanker te zijn!) En dat als het longkanker is, het meestal goed te behandelen is. Longkanker kan genezen !
Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Vorig jaar 7 juni zijn bij mijn vader longfoto's gemaakt en 11 juni kwam de huisarts vertellen dat de foto's niet goed waren. Alle onderzoeken en dergelijke gehad en 27 juni kregen we de uitslag. Longkanker in stadium 4 met overal uitzaaiingen. Nog wel chemo gedaan maar het mocht allemaal niet meer baten. 25 augustus is mijn vader overleden. Hij was net 53 geworden....
Ik hoop dat jullie er op tijd bij zijn en dat het allemaal meevalt. Nogmaals heel veel sterkte.
@crossmonster: ik vind het eerlijk gezegd een beetje een vreemde uitspraak dat longkanker meestal goed te behandelen is. Volgens alle artsen en dergelijke die wij gesproken hebben is dit toch echt niet het geval. Longkanker is alleen goed te behandelen als je er echt heel vroeg bij bent. Ik hoop voor TS dat dit bij hen het geval is.
@kaj, dat is inderdaad wat ik ook had gelezen. Dat de overlevingskans klein is oid. Heel veel sterkte nog met het grote verlies van je vader!
@crossmonster, al zeven jaar kanker. Lijkt me verschrikkelijk moeilijk.. Ik weet dat het niet perse kanker hoeft te zijn, maar er is een grotere kans (denk ik) omdat hij vorig jaar ook al kanker heeft gehad.
@Ilse, mijn moeder is ontzettend dapper ! Zij is degene die het gezin getroost heeft ipv wij haar !
Het gaat overigens heel erg goed met haar. Ze heeft medicijnen die een paar jaar geleden nieuw hier in nederland waren. En die sloegen vrij snel aan. Ze is nu eigenlijk gezond, maar zal nooit van de medicijnen en de kanker afkomen.
Maar zo positief dat ze gesteld is, daar kan ik nog heel wat van leren, ik zie het altijd snel somber in.
Wat ze ook meteen heeft gedaan is dr levenswijze omgooien. Heel gezond eten, ze heeft een tijdlang elke avond rodebietensap gerdonken ... brrr smerig hoor!
Dat drinkt ze nu niet meer, maar was toen vanwege de weerstandverlagende medicatie . Wel eet ze elke dag zo gezond mogelijk. En ze zijn verhuist naar zee.
Dus al met al gaat het echt heel goed , we vergeten zelfs vaak dat ze eigenlijk ziek is ..
Ja, dat dappere ken ik! Mijn 'stiefvader' houdt zich altijd vrolijk, groot en sterk. En zo ook mijn moeder, mijn broer en mijn stiefbroers. Mijn moeder wil er voor hem zijn, zodat hij zich geen zorgen hoeft te maken. En mijn stiefbroer(s) is(/zijn) gewoon nuchter.
Vorig jaar toen mijn stiefvader in het ziekenhuis lag was hij zijn humor was hij nooit verloren.
Echt super dat je moeder zich er zo goed doorheen slaat! En dat ze meteen haar levenswijze veranderd heeft.
Crossmonster fijn dat het voor jou moeder zo "goed" is verlopen. Maar helaas is dit meestal niet zo. De longarts van mijn vader zei ook meteen dat 60 tot 80 procent van de mensen die bij hem kwamen al te laat kwamen. Maar 1,5 of 2% van de mensen waar longkanker bij is geconstateerd overleeft langer dan 5 jaar geloof ik. Super dat het zo goed met je moeder gaat en dat ze alles zo positief opgepakt heeft Gelukkig zijn deze uitzonderingen er dus toch!
Als er geen uitzaaiingen zijn is het nog redelijk goed te behandelen maar daarna helaas niet meer. Genezen is dan zo goed als onmogelijk maar verlengen natuurlijk wel. Een goede site is: http://www.longkanker.info. Maar bedenk je van tevoren wel goed of je dit wel wil lezen. Mijn moeder heeft heel bewust niets gelezen hiervan ikzelf wel maar echt opbeurend is het niet...
_Ilse dank je en ik hoop voor jullie dat het wat anders is.
Ik ga die site inderdaad ook maar niet lezen. Had wel ergens gelezen dat er maar weinig overlevingskans was. Zoals jij ook al zegt dat 1,5 tot 2% langer dan 5 jaar leeft oid.
Zou ik ook niet doen, ieder geval is uniek en het wil niet zeggen dat dit ook voor jou stiefvader geldt hoor, gelukkig niet!! Mijn moeder is overleden aan een heel ander soort kanker, maar ben blij dat er in die tijd nog niet zoiets als internet was, ik denk dat ik em dan helemaal gek had laten maken....Hoe banketstaaf het ook klinkt, het lot loopt toch wel zoals het lopen moet en heb al genoeg uitzonderingen van de regel gezien, ook positief!
Ik zou maar even afwachten wat er uit komt. Je stiefvader heeft meer kans dat het uitzaaiingen zijn van de darmtumor dan dat het een primaire tumor in de longen is, Zeker als er meerdere afwijkingen op de foto te zien zijn. Het kan wel hoor, maar de kans is duidelijk minder. Je praat dan over verschillende beelden en verschillende verwachtingen. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte! En ik ben het eens met Chiqa, je weet nooit hoe dingen lopen.
@ Chiqa, heb je helemaal gelijk in. Heb wel wat rond gekeken op internet, maar ben er ook snel weer mee gestopt. Daarmee kunnen we toch niet voorspellen wat er gaat gebeuren.
@Nikka, ik vind het alleen zo uhm 'lúllig' dat hij 11 chemo's heeft gehad, en nog geen half jaar later mogelijk toch uitzaaiingen heeft? Dan is de chemo dus niet aangeslagen, of zie ik dat verkeerd?
Ja, het kan zijn dat het door de chemo heen is gegaan en dat is gewoon vreselijk oneerlijk. Meestal hebben ze nog wel andere kuren tot hun beschikking. Het enige wat je kan is afwachten helaas. Ook van de primaire tumoren (dwz niet uitzaaiingen) waarover hierboven geschreven staat bestaan er vele soorten met allemaal verschillende behandelingen en verwachtingen. Meestal doen die er langer over om te ontstaan en klachten te geven. Ik neem aan dat je stiefvader al in het begin van de darmkanker een keer een CT scan of een longfoto heeft gehad. Het kan best hoor maar er is minder kans hierop. Overigens is het ene niet per definitie beter dan het andere. Je kan er soms niks van zeggen.
Uhm, ik denk dat ze toen wel gecontroleerd hebben of hij toen uitzaaiingen had. Maar dat weet ik allemaal niet meer, zijn toen zo verschrikkelijk veel onderzoeken geweest. Voor de rest wordt het inderdaad afwachten, geen idee wanneer de onderzoeken beginnen.