Bokt.nl

Pinacolada schreef:

Maatschappelijk werkster?

Mistic schreef:

Ik ben bang dat er weinig aan te doen is zolang je moeder het probleem niet ziet.
Je kan proberen eens met haar te gaan praten, maar meer dan dat zit er niet in.

Je kan je eraan blijven ergeren of naast je neerleggen en negeren.

Pinacolada schreef:

Hebben jullie hulp in het gezin?

Vaak is het makkelijker om er met een buitenstaander over te praten die ook oplossiingen aandraagt. Dit is niet normaal in ieder geval!

Rebel_Jits schreef:

Volgensmij hebben alle jongere zusjes dit probleem. Tenminste, als ze een oudere zus hebben. Ik ken nog geen enkel gezin waar de jongste niet de boel terroriseert en de sfeer verziekt. En het ergste is dat ze zichzelf helemaal geweldig vinden
Ik lig ook al jaren overhoop met m'n eigen zusje. Je probeert het te negeren en te negeren, maar op een gegeven moment barst de bom en dan ben je niet meer te stoppen.
En dan zeggen ze dat je als oudste maar de wijste moet zijn

Heel veel sterkte, op een dag gaat het over. Ooit..

linchen schreef:

Tsja, ik had me een beetje bij neergelegd. Negeerd..

Maar dit is toch wel de druppel..

Zoals ik al zei, heft een jongen op school zelfmoord gepleegd. Vreselijk.
Nu schijnt ze het zelf ook op school rond te bazuinen. Met een lacherig gezicht. Dat zij gaat zelfmoord plegen.
Weetje, ik ben nu zover, ik heb zoiets van: als je dat wilt doen, ik hou je niet tegen." Heel banketstaaf, maar ik ben het zo zat. Ze doet het toch niet.

Citaat:

Hypochondrie is een psychische aandoening die in het DSM-IV is ingedeeld bij de somatoforme stoornissen. Een andere naam voor de aandoening is ziektevrees. Wie aan hypochondrie lijdt, heeft een chronische preoccupatie of een overmatige angst om een ernstige lichamelijke ziekte te hebben, terwijl hiervan uit onderzoek niets blijkt. De persoon kan vaak de locatie, ernst en duur van de symptomen gedetailleerd aangeven, maar deze zijn door een arts niet als een duidelijk lichamelijk ziektebeeld te herkennen. Als de patiënt daadwerkelijk een (lichte) ziekte heeft, interpreteert hij het ziektebeeld als veel ernstiger dan het in werkelijkheid is. Als een arts de patiënt heeft onderzocht en de patiënt geruststelt, vreest de patiënt dat de arts de ware oorzaak niet heeft kunnen vinden. Omdat de patiënt er sterk van overtuigd is dat er iets mis is, zijn behandeling en herstel vaak gecompliceerd. Bij hypochondrie hoort het somatiseren; het verlichamelijken van emotionele klachten.

Hypochondrische symptomen kunnen optreden als onderdeel van een ander ziektebeeld, bijvoorbeeld een angststoornis. Er is dan meestal sprake van een ander type klachten.

Citaat:

Hypochondrie heeft als een van de oorzaken dat de mensen die aan deze ziekte lijden, anderen aan zich willen BINDEN, via de simulatie van veelal onverklaarbare ziektebeelden. Zodra de oplossing van hun klachten nabij is, of gevonden is, zijn ze genezen of hebben ze INEENS een andere (vaak onzichtbaar) ziektebeeld.

Oorzaak 1:
1. Chronisch (gezonde) liefde aandacht te kort in hun vroege jeugd, waar vader of moeder niet in staat was / of aandacht wilde geven. Hierdoor heeft de hypochonder geleerd dat - als ze zich aan gaan stellen, ziekte vijnzen - ze WEL ineens aandacht krijgen van hun omgeving die ze VAN NATURE te kort komen.

Velen van hen hebben dit aanstel-gedrag - verheven tot een ware levenskunst en weten zelf niet meer hoe dit aandachttrekkende gedrag ontstaan is. Dit vaak tot ergernis van omgeving, vrienden, partners en hulpverleners die er (ongewild bijna iedere keer weer ) intuinen.


Oorzaak 2:
- Een diepliggende verlatings angst.
Ze kunnen en WILLEN ook niet aleen zijn, en hebben het nodig on in the centre of attention te staan.
Lukt het niet positief, dan maar negatief.. Extreme gevalen dreigen! zelfs met theatrale zelfmoorden..

Oorzaak 3:
- Emotionele chantage van het ergste soort!

Beste geneesmiddel (volgens mij) zijn de uitspraak / Beste psychische afweermiddel:
- "ach joh, stel j niet zo aan"
- "Kom eens met iets positief om aandacht vragen"
- Verzuipen in onvoorwaardelijke liefde
- Ga hun eigen hypochonder gedrag spiegelen straigh in the face, in plain public.
- Confronteer ze met de gevolgen van hun (bewust gekozen ziekmakend) gedrag

Het is een vorm van emotionele chantage, waarbij de andere betrokkenn compleet op stuk kunnen lopen.
Ze trekken je konstant over je eigen emotionel grenzen heen.

Liezel1 schreef:

Citaat:

Hypochondrie is een psychische aandoening die in het DSM-IV is ingedeeld bij de somatoforme stoornissen. Een andere naam voor de aandoening is ziektevrees. Wie aan hypochondrie lijdt, heeft een chronische preoccupatie of een overmatige angst om een ernstige lichamelijke ziekte te hebben, terwijl hiervan uit onderzoek niets blijkt. De persoon kan vaak de locatie, ernst en duur van de symptomen gedetailleerd aangeven, maar deze zijn door een arts niet als een duidelijk lichamelijk ziektebeeld te herkennen. Als de patiënt daadwerkelijk een (lichte) ziekte heeft, interpreteert hij het ziektebeeld als veel ernstiger dan het in werkelijkheid is. Als een arts de patiënt heeft onderzocht en de patiënt geruststelt, vreest de patiënt dat de arts de ware oorzaak niet heeft kunnen vinden. Omdat de patiënt er sterk van overtuigd is dat er iets mis is, zijn behandeling en herstel vaak gecompliceerd. Bij hypochondrie hoort het somatiseren; het verlichamelijken van emotionele klachten.

Hypochondrische symptomen kunnen optreden als onderdeel van een ander ziektebeeld, bijvoorbeeld een angststoornis. Er is dan meestal sprake van een ander type klachten.

Citaat:

Hypochondrie heeft als een van de oorzaken dat de mensen die aan deze ziekte lijden, anderen aan zich willen BINDEN, via de simulatie van veelal onverklaarbare ziektebeelden. Zodra de oplossing van hun klachten nabij is, of gevonden is, zijn ze genezen of hebben ze INEENS een andere (vaak onzichtbaar) ziektebeeld.

Oorzaak 1:
1. Chronisch (gezonde) liefde aandacht te kort in hun vroege jeugd, waar vader of moeder niet in staat was / of aandacht wilde geven. Hierdoor heeft de hypochonder geleerd dat - als ze zich aan gaan stellen, ziekte vijnzen - ze WEL ineens aandacht krijgen van hun omgeving die ze VAN NATURE te kort komen.

Velen van hen hebben dit aanstel-gedrag - verheven tot een ware levenskunst en weten zelf niet meer hoe dit aandachttrekkende gedrag ontstaan is. Dit vaak tot ergernis van omgeving, vrienden, partners en hulpverleners die er (ongewild bijna iedere keer weer ) intuinen.


Oorzaak 2:
- Een diepliggende verlatings angst.
Ze kunnen en WILLEN ook niet aleen zijn, en hebben het nodig on in the centre of attention te staan.
Lukt het niet positief, dan maar negatief.. Extreme gevalen dreigen! zelfs met theatrale zelfmoorden..

Oorzaak 3:
- Emotionele chantage van het ergste soort!

Beste geneesmiddel (volgens mij) zijn de uitspraak / Beste psychische afweermiddel:
- "ach joh, stel j niet zo aan"
- "Kom eens met iets positief om aandacht vragen"
- Verzuipen in onvoorwaardelijke liefde
- Ga hun eigen hypochonder gedrag spiegelen straigh in the face, in plain public.
- Confronteer ze met de gevolgen van hun (bewust gekozen ziekmakend) gedrag

Het is een vorm van emotionele chantage, waarbij de andere betrokkenn compleet op stuk kunnen lopen.
Ze trekken je konstant over je eigen emotionel grenzen heen.

heb je hier al wel eens over nagedacht?