Geplaatst Ik ben zelf op dit moment 19 jaar, en heb al ruim 5 jaar last van mijn rug. Ben toen namelijk met mijn pony over de kop geslagen, en pony is over me heen gerold, heb er toen een gebroken sleutelbeen en een verlamde arm (3 maanden) aan overgehouden. Toen is er geen controle-foto gemaakt van m'n rug, dit omdat niks er op wees dat ik last van mijn rug zou gaan krijgen..
Een jaar of 2 later, elke keer na stage niet meer op mijn benen kunnen staan, conclusie, ischialgie (pijnuitstralingen naar de benen) vanuit mijn rug. Toen begon het gedonder. Ik ben naar een fysiotherapeur gestuurd, en daar heb ik een aantal uur week getraind, en toen het daarna nog niet beter ging, ben ik gekraakt. Dit werkte super, helaas moest het kraken steeds vaker en dat deed de fysio niet..Toen nog maar een jaar aangemodderd.
Vorig jaar, was het nog niet over en ik had zelfs dagen dat ik al uit bed kwam met rugpijn, dus besloten weer naar de dokter te gaan. Mijn vriend heeft in diezelfde periode ook een gigantische bult naast mijn ruggewervel ontdekt, en dat bleek dus een spier te zijn. Na bezoekje aan de dokter kreeg ik het advies om Ceasartherapie te gaan doen, omdat de dokter dacht dat het ook deels aan mij houding lag. Na 3,5/4 maanden, nog geen verbetering, na urenlang rechtzitten op een skippybal, oefeningen doen tot ik erbij neer viel..Dus ben ik ermee gestopt, wil er best iets voor doen, maar ik blijf niet bezig, zonder dat het vooruit gaat..
Een maand geleden ben ik bij mijn baas begonnen (die ook de baas is van mijn vriend), bij een Tuincentrum, het tilwerk was bijna niet te doen en ik kon geen dingen doen, die veel kracht kosten. De dagen erna liep ik krom en mank van de pijn, en elke keer na het werk kon ik 's avonds plat. Afgelopen dinsdag heb ik dus bij mijn baas gepot, geen zware dingen getild, en nog steeds was het niet te doen. Pijnstillers genomen, rugband om en op m'n tanden bijten en verder werken
Eergisteren had ik er genoeg van, ik heb de dokter gebeld, want dit gaat niet meer zo. Mijn werk vind ik super leuk, maar niet als je 's avonds jankend van de pijn op de bank ligt, wel is het zo dat ik alleen zaterdag werk, behalve in de vakanties, maar dan is het nog niks.
Vanmorgen naar de dokter, moest even vertellen hoe of wat en heb direct gevraagd naar een doorverwijzing. Moest even de kleertjes uit, ondergoed aanhouden en hij ging naar mijn rug kijken. Nu wist ik precies welke wervel het was, dus de dokter gevoeld, en die voelde al direct dat het niet goed zat. Hij voelde teveel beweging bij de wervels en vond een foto maken ook verstandig. In de auto gestapt en doorgereden naar Dordt, waar de foto direct is gemaakt.. Nu is het dus zo dat ik dinsdagmorgen pas de uitslag hoor, maar zit mezelf nu al op de fokken, zo in de stress zit ik. Ik loop er al 5 jaar mee, wat als het straks niet meer helemaal over gaat?
De dokter zegt dat het allemaal wel goed komt, en dat als ze niks vinden, we er wel een andere oplossing voor zoeken. Maar paarden is mijn leven, doe de opleiding paardenhouderij en ga nu eigenlijk uit van het ergste, dan kan het alleen maar meevallen..Had ik na die val maar meteen aan de bel getrokken, i.p.v ermee doorlopen en me elke keer af laten wimpelen, door elke keer naar de fysio te gaan...
Meer mensen zoiets meegemaakt?
Sorry voor het lange verhaal trouwens
Respect hoor, maar ik zou gek worden! 