Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
EvaSuzanne schreef:Ik moet even mijn verhaal kwijt! En ik wil iedereen waarschuwen om altijd naar je lichaam te luisteren.
Dinsdagmiddag deed ik een zwangerschapstest. Ik had al een week of twee het gevoel dat ik zwanger was, en ja hoor, de test was positief! Ik heb gelijk mijn vriend gebeld om naar huis te komen en samen hebben we een uurtje zitten praten omdat het ongepland was, maar eigenlijk wel gewenst. Na dat uur ging ik naar de wc en verloor ik bloed. Ik had ook een heftige steek in mijn onderbuik aan de zijkant dus ik ben toch even naar de huisarsenpost gegaan 's avonds. Ik had jaren daarvoor een artikel gelezen over buitenbaarmoederlijke zwangerschap en dat spookte een beetje door mijn hoofd.
De dienstdoende huisarts vroeg zich sterk af wat ik daar deed, ik had gewoon een afgebroken zwangerschap en het zou een gewone menstruatie worden. Ik weer naar huis, we vonden het allebei erg jammer, maar er zal wel iets niet goed zijn geweest met het vruchtje dus maar beter zo. De nacht en volgende dag had ik niet meer gebloed, en op internet vond ik dat je maar 50% kans heb op een miskraam na bloeding. Ik ben dus woensdag met mijn moeder en vriend weer naar de dokter geweest, ik wilde een echo. De dokter zei dat ik nog steeds zwanger was, maar dat de test niet helemaal betrouwbaar was en dat ik vrijdag maar terug moest komen. Ik had wel de aanhoudende pijn, maar verder was mijn buik soepel en geen verdere symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Donderdag had ik nog steeds pijn, maar ik kon wel lopen dus ben ik met mijn vriend naar de paarden gegaan (die staan bij mijn ouders). Ik moest een stukje lopen van de tram naar mijn ouders en tegen de tijd dat ik daar aankwam kon ik niet meer lopen, staan, ligggen of iets anders, duizelig en vreselijke buikpijn. Mijn moeder heeft me toen maar naar de EHBO gebracht waar ik direct een echo kreeg. Er zat iets in mijn baarmoeder, maar erg klein en er was wat vocht te zien dus besloten ze tot een kijkoperatie.
Ik was helemaal in shock, was nog nooit onder narcose geweest maar gelukkig was mijn vriend er steeds bij. Ze hebben een vrucht ter grootte van een ei (6 weken oud) in mijn eileider gevonden en die samen met mijn eileider verwijderd. Na de operatie voel ik me erg goed, behalve dat ik bijna niet kan lopen en ik heb 3 gaten in mijn buik. Tis een heftig weekje geweest, en ik was er gelukkig op tijd bij want als je eileider op een gegeven moment knapt kun je snel doodbloeden.
In ieder geval bedankt voor het lezen, ik praat veel met mijn vriend, ouders, zussen en vriendinnen maar had toch een beetje de behoefte om het even van me af te schrijven. Ook weet niet iedereen van het bestaan van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en het lijkt op een miskraam, dus k hoop dat ik zo de vrouwelijke bokkers ook een beetje kan waarschuwen...
shavira schreef:Jeetje wat een verhaal. Ik ben nu 4 maanden zwanger en ik kan me voorstellen hoe verschrikkelijk dit allemaal voor je moet zijn geweest.
De medici is niet altijd even correct en wat goed dat je je niet het bos in hebt laten sturen terwijl je zelf voelde dat het niet goed zat meis....
Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop voor je dat er ooit nog een normale zwangerschap voor je op je pad komt in de toekomst.
Dikke knuffel
Letsdunit schreef:Wat erg he om dat mee te maken, ik heb het helaas 3 keer gehad wees blij dat ze er nog redelijk op tijd bij waren het kan je namelijk je leven kosten. Helaas is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap bij veel mensen en huisartsen niet bekend waardoor ze het vaak over het hoofd zien.
Sterkte ermee !