Geplaatst Het is wel al weer van een jaar geleden maar ik zit er toch wel een beetje mee.
Aan het eind van de 4e klas gingen we gezellig op kamp naar de ardennen. Helemaal top had er super veel zin in. Van woendag tot vrijdag. Woensdag daar aangekomen allerlei activiteiten gedaan, was erg leuk. ' savonds gezellig bij het kampvuur. Rond een uur of half 1 gaan slapen. Donderdag ochtend vroeg op. Gezamelijk ontbijten en andere activiteiten gedaan. Tot tijdens het avondeten. We zaten gewoon heel gezellig te kletsen. Ik nam een hap van mijn hamburger, maar verslikte me. Ik had het zo benauwd dat ik geen eten meer hoefde. Ik ondersteunde me hoofd met 1 hand. Maar ik liep zo rood aan dat ik maar met 2 handen ging ondersteunen. Gelukkig zat er een leraar naast me en die merkte het. Hij vroeg of ik een glaasje water moest halen, maar ik ben dan zo van, nee komt wel goed. Hij ging toch maar even voor de zekerheid een andere leraar waarschuwen. Na het eten ben ik van tafel weggetrokken en moest ik apart zitten. Ze wisten niet wat ze met mij moesten doen. Daarom gingen ze het maar aan een andere leraar vragen. Die stelde voor om mij op de slaapzaal te leggen en dan werdt ik daarheen gebracht door de lerares. (er waren in totaal 3 leraren en 1 lerares mee). Echt binnen 3 seconden lag ik in diepe slaap. Die lerares heeft er even een leraar bij gehaald omdat ik meteen vertrokken was. Ze vonden het zo vreemd dat ze me maar weer wakker gemaakt hebben. Daarna hebben ze me nog om het uur wakker gemaakt voor de zekerheid. 's ochtends werd ik niet wakker, ik sliep door de klapperende pannendeksels die voor mijn bed stonden heen. Tijdens het ontbijt heeft een leraar mij geprobeerd wakker te maken. In het ontbijt had ik helemaal geen trek. Maar ik moest toch iets naar binnen krijgen. Na een paar uurtjes had ik eindelijk mijn broodje op. Ik heb die vrijdag ook niet meegedaan met de activiteiten. Ik heb de hele dag op een bankje buiten geslapen. Toen de andere leerlingen terug kwamen moesten ze me weer wakker maken dat we naar de bus moesten. In de bus lag ik na de eerste bocht al weer te slapen. Een goede vriendin van mij heeft dat gemeld bij een leraar en die heeft me weer om de zoveel minuten wakker gemaakt.
Maar goed, uiteindelijk thuis, lag ik om 7 uur weer in mijn bed. Mijn moeder heeft toen ook snachts nog gekeken of het wel allemaal goed met mij ging.
Gelukkig ging het wel allemaal goed, maar voelde me nog niet prettig. Toch maar eventjes bloed laten prikken. 6 buisjes bloed, maar helaas geen resultaat. Na 2 weken hadden we op gym de coupertest. Van mijn gymleraar hoefde ik maar 17 rondjes ivm ik me nog niet zo prettig voelde. Goed, ik ga de coupertest lopen. Tijdens de gymlessen was ik altijd erg fanatiek.
. Maar goed ik had 19 rondjes gelopen. Toen ging mijn beste vriendin redden. Ik telde voor haar en zat op het bankje om uit te rusten. Zij was klaar en ik wilde opstaan om het aantal rondjes te melden. Ik stond op en ik voelde me duizelig worden. Ik zei tegen mijn vriendin dat ik even moest gaan zitten. Ik zat op de grond en ging even liggen. En toen verkrampte mijn hele lichaam. Mijn handen, tenen, kuiten benen. Ik wist niet wat het was en het deed zo een pijn. Gelukkig haalde mijn vriendin de leraren erbij. Die dachten iets met mijn suikerspiegel. Suikerklontje gehaald. Toch maar even een ambulance gebeld. Die wilde eerst niet komen maar nadat mijn leraar ze even toegesproken had, kwam er toch een ambulance. Ik heb geen idee wat ze allemaal gedaan hebben, maar 1 ding weet ik wel ik moest even in de ambulance liggen. IK hoefde niet mee naar het ziekenhuis omdat ik een paar dagen van te voren al bloed had laten prikken.Na een tijdje had ik nog wel zoiest van pff al sta ik op of loop ik trap ben ik al moe. Ik weet begot niet wat het is. Maar ik moet nu zeggen, daarom schrijf ik het ook maar, dat ik weer zoiets heb van kan het terugkomen. Als ik nu naar school ga (inmiddels doe ik opleiding paardenhouderij) dan heb ik tijdens de lessen zoiets van, als ik iets doe krijg ik weer zo een raar gevoel. Ik heb nog niet zo lang geleden een gesprek gehad met een lerares van mijn opleiding die ik nu volg. Daar heb ik een goed gesprek mee gehad en als er iets is moet ik het meteen melden. Maar het ging mij er om dat de school het ook weet.
Sorry voor zo een lang verhaal maar ik moest het eventjes kwijt.
Nog even verder speuren en we stonden in een winkel. Mijn moeder was aan kleren aan het passen. Ik sta rustig te wachten. Maar opeens werd ik beetje duizelig, maar het was ook erg warm in de winkel. Ik stond tegen een tafeltje aan, ( verder weet ik het niet precies) maar ik was flauwgevallen en eventjes buiten bewust zijn geweest. Ik kwam na wel weer snel bij, maar wilde meteen op staan maar je lichaam kan dat nog niet aan. Dat ik mijn ogen opende zei ik ook meteen '' ik ben weer bij '' . * heel vreemd bevat dat zelf ook nog niet*.
