Geplaatst 
Hier even een verhaal van mij.
Rond November/december/januari een jaar geleden werd ik niet helemaal lekker. Ik was snel moe en had geen conditie meer. Mijn ouders dachten aan pfeiffer en ze wouden mij laten testen.
We gingen naar de dokter om een test te doen, maar er kwam iets heel anders uit. Ik had longontsteking in mijn rechterlong. Ik kreeg een antibiotica kuur mee naar huis. Het was een poeder dat je moest oplossen in water. Er bleven nog allemaal korrels in en ik gaf alles er weer uit. Dus dat hielp ook niet. Wij gingen die vrijdag erop weer naar de dokter. En hij zei dan moet ik jullie doorsturen naar het ziekenhuis als het niet beter gaat. Dus wij naar het ziekenhuis. Wat bleek nou, mijn linkerlong was ook ontstoken. Ik had een dubbele longontsteking. Het komt haast niet voor bij kinderen en het is best ernstig als je dat hebt.
Ik had de keuze, of een antibiotica kuur mee naar huis, maar ik had er nogal een slechte ervaring mee. Of een infuus en in het ziekenhuis blijven.
Ik koos voor het laatste. Ik moest allemaal vragenlijsten invullen en ik kreeg een soort verdovingspleisters op mijn armen zodat ik het infuus niet zou voelen.
Toen kwam er een arts die de verdoving zou inbrengen. Ik denk dat het een assistent was. Maar het lukte niet. Ze hebben iets van 4 keer in beide handen geprikt, maar ze konden geen goede ader vinden. Toen kwam er een echte arts en die lukte het in een keer.
Wat een raar gevoel zeg.
Ook kreeg ik een soort apparaatje op mijn vinger waarmee ze mijn hartslag meetten. Als het dan lager was dan zoveel dan kwam er meteen een arts.
Na een paar dagen kon ik amper nog op de verdieping lopen, en dan ging ik weer kokhalzen omdat ik gewoon niet meer kon.
Gelukkig kwam er ook visite.
Helaas ben ik ook twee vriendinnen kwijt geraakt maar goed. In het kort uitleg: Ze zaten op school overdreven een kuchje te doen: ooh ik ben Rikst en ik heb longontsteking.
Maar goed daar zit ik verder niet echt mee. Dan weetje wie je echte vrienden zijn.
Ik lag op de kinderafdeling dus gelukkig kon ik TV kijken en kreeg ik soms chips.
Na een week mocht ik weer naar huis, en na een week thuis antibiotica kuur te hebben gehad wou ik wel weer eens iets. Ik wou naar school.
Dus ik ging met de bus naar school. Was erg moe, maar het lukte.
Na een aantal weken kon ik weer sporten gelukkig
Nu een jaar later gaat het weer helemaal goed met mij, mijn conditie is wel helemaal weggegaan en ik ben ook dikker geworden. Maar ja ik ben nu gezond en daar gaat het om
Bedankt voor het lezen
Liefs Rikst
Achterbaks gedrag. Maar goed 
